Τις περιμένω... Τις περιμένω και φέτος τις σειρήνες στις 15 και στις 20 Ιουλίου! Ανυπομονώ... Ελπίζω να είναι πιο δυνατές, πιο ανατριχιαστικές, πιο άγριες! Να έχουν πολύ μεγαλύτερη ένταση και πολύ μεγαλύτερη διάρκεια. Να μη σταματήσουν στα 30 δευτερόλεπτα,.ούτε στο...

Βάωστα μμάθθκια σου μανά να μεν θωρείς καθόλου Τζιαι τούτα που γινήσκουνται πάσιν κατά δκιαόλου. Μείνε μέσα στ’ αγκάλια μου τζιαι σφίξε την καρκιά σου Γυρόν εκρήξεις μάχουνται σκοτώνουν τα παιθκιά σου. Βάωστα μμάθκια σου μανά βάωσε τζιαι τ’ αφτιά σου Εν πόνος πον...

Γυμνό το στέρνο και τραχύορφανό από βραβεύσεις και κουδουνίζοντα μετάλλια.Σε νικητήριο βάρθρο, δεν ανέβηκε ποτέ του.Ο έπαινος, ανέγνωρη εις τα ώτα του λέξη.Εορτασμούς και συμπόσια δεν κατέχει.Τα συχαρίκια διακρίσεων επί χάρτου  κενά και ανούσια.Καθημερινά σε επιβίωσης...

Τα βλέφαρα νοσταλγικά βαραίνουνΗ σκέψη μου εκ νέου σε αναζητά. Οι αισθήσεις εκ βαθέων πάλλονται συνειρμικά.Του νερού το κελάρυσμα, αμέριμνα χαρούμενο,ψιθυρίζει λόγια παρήγορα στ' αυτιά. Της φυλλωσιάς ο δρόσοςτης επιβίωσής μου η ελπίδα. Βαθυπράσινοι οι πορτοκαλαιώνες...

Πλούσια σε περιεχόμενο και θεματολογία, βαθιά ουσιαστική, φωτίζει το  πνεύμα των Ελλήνων όπου γης. Κάθε φορά που τη διαβάζω συγκινούμαι και υποκλίνομαι όχι μόνο για την εξαιρετική της ποιότητα και τους αξιόλογους συνεργάτες αλλά γιατί διατηρεί ζωντανό το ελληνικό...

Θα πάρω μιαν ανηφοριά, να βρω τα μονοπάτια, εκείνα που κατάντησαν τον τόπο μου κομμάτια. Θα ψάξω γύρω για να βρω λόγους για τη θυσία αφού φιλόπατρις εδώ, ίσον υποκρισία. Περίμενα πως θα 'βρισκα την Κύπρο ενωμένηλεβέντικη, ηρωική σαν ήταν μαθημένη. Τα σκαλοπάτια έψαξα...

Πεινάω...Πεινάω τόσο, που δαγκώνω τα χείλη και ματώνουν.... Πεινάω τόσο, που στις παλάμες μου έχω σημάδια απ’ τα νύχια μου, απ’τις σφιγμένες μου μικρές γροθιές...Πεινάω και μου έρχεται να φωνάξω τόσο δυνατά που θ’ ακουστεί σαν ουρλιαχτό άγριου ζώου...Στη σιωπή της...

Έσιει τρεις μέρες προσπαθώ λέξη για να συντάξω να ευχηθώ αιώνια η μνήμη τζιαι να γράψω. Να στείλω ποσιαιρέτημαν σε άκακους αγγέλους που άλλοι τ' αποφάσισαν να ππέσουν τίτλοι τέλους. Μα το στομάσιην σφίγγεται τα μμάθκια πάλε τρέχουν για τζίνους τους φτωχούς μιτσιούς οι...

Δεν έχω λόγια να σας πω... παρά μόνο να υποκλιθώ στη δύναμη και στο μεγαλείο της ψυχής σας... Είμαστε μαζί σας σε τούτη την αδικία, σε τούτο το ατιμώρητο έγκλημα.... Γονείς των Τεμπών κρατάτε γερά... Σαν ελάχιστη ένδειξη της συμπαράστασής μου, μια ανάρτησή μου με ένα...

Μειδίαμα αινιγματικό,  ασπρόμαυρη μορφή, λεβέντικη ατσαλάκωτα νιάτα πρόσωπο αγαπημένο φόντο ασπρόμαυρο. Κορμοστασιά χρόνια η  ίδια  όμορφος το ίδιο νέος το ίδιο ανέπαφος στο άγγιγμα του χρόνου. Μάνες βουρκώσαν, γεράσαν,  νοικοκυρεύτηκαν νήπια στα τώρα μου χρώμα στα...