Πόσο έμεινα στην ίδια θέση μέχρι να αποφασίσω, δεν μέτρησα, κοίταζα μακριά, γλαροπούλια και καράβια, ορίζοντας θαλασσινός του Νότου εκεί που προσανατολίζονται αιώνες τα αρμυρίκια, εκεί, στην άκρη του γκρεμού της ψυχής πέτρα μαύρη, τραχιά, άγρια, με το αλάτι να...
Χαρούλα Βερίγου - Μπάντιου
Η Δρακoκαβαλάρισσα στη βίγλα, στη Σελένα
Φρόνιμες και νοικοκυρές, αγάπη δε ξομπλιάζουν, να στέκει ο όρκος στην κορφή σε ριζιμιό χαράκι κι η Δρακοκαβαλάρισσα με τη χρυσή φαρέτρα, από τ’ ανέφαλα να βγει τη λιόστερνη την ώρα, να πιεί τ’ ασφενταμόνερο, ν’ ανάψει το φεγγάρι. Να βάλει τα κουδούνια της, τα πέτσινα...
Του Σαραντάπηχου η καρδιά
Απ’ άλλη πόρτα, μπήκα μες τα θαύματα,ξεστρατισμένη,από όσα μού είχαν, λόγια, ψεύτικα ειπωμένα,τούτο το δώμα τ’ ουρανού, στη Δίκτη,διαφεντεύει ένας Δαίμοναςκαι στη ρωγμή του χρόνουκλώθει τρόπους και γεννήματα τού νου.Της ξενιτιάς τα χρόνια,ξόρκια, σ’ ανθισμένο ασπάλαθο...
Απόψε κράτησα στην άκρη τ’ ουρανού
Απόψε κράτησα στην άκρη τ' ουρανούγαλάζια φύκια απ' τον ωκεανό της μοίραςαπόψε η σκέψη σου πλημμύρισε το νουνα λιώσει σπίθες στων ματιών μου την αρμύρα. Γουλιά-γουλιά, σε κοινωνώ μπρούσκο κρασίπου είναι φερμένο από του Νότου την πατρίδαστα πάθη εσύ να με κερνάς κούπα...
Μυστικά, απ’ τις ψυχές των γυναικών
Πόσο έμεινα στην ίδια θέση μέχρι να αποφασίσω, δεν μέτρησα, κοίταζα μακριά, γλαροπούλια και καράβια, ορίζοντας θαλασσινός του Νότου εκεί που προσανατολίζονται αιώνες τα αρμυρίκια, εκεί, στην άκρη του γκρεμού της ψυχής πέτρα μαύρη, τραχιά, άγρια, με το αλάτι να...
Ζωή, σε μια σκακιέρα
Στο ίδιο καντούνι έκανε πάντα λάθος, «κατά λάθος δυο κολασμένοι στον παράδεισο», ο ψίθυρος είχε μείνει στον ξεσαρκωμένο τοίχο με την εγχάρακτη διακόσμηση, εκεί κάθε φορά η ίδια λάθος στροφή η ίδια Ελένη στην άγνοια των ορίων ακόμη με τη ρευστή μορφή των φαντασμάτων...

Αύριο, μια ελιά η μέσα πατρίδα, Ποιητική συλλογή
Λασίθι, Τόπος Μέγας – Η κούπα των θεών, Αφήγημα
Αύριο, αφή αλμύρας οι λέξεις, Ποιητική συλλογή
Αθιβολή γαρύφαλλο και θύμηση κανέλλα, Διηγήματα
Αύριο στάχυα οι λέξεις, Ποιητική συλλογή
Οι άλλες ν' απλώνουν ρούχα κι εσύ τριαντάφυλλα, Διηγήματα
Μια κούρσα για τη Χαριγένεια, Μυθιστόρημα
Αύριο, νυχτώνει φθινόπωρο, Μυθιστόρημα
Ιστορίες για φεγγάρια, Παιδική Λογοτεχνία
Σε ψηφιακή έκδοση:
«Αύριο, της όστριας παλιές αφορμές», Μαντινάδες
«Ούτε η πρώτη στο Παρίσι, ούτε η τελευταία στον κόσμο» (Μικρές ιστορίες γυναικών)
«Ποιητικό αφιέρωμα στο φθινόπωρο»
«Κέρκυρα, σμίλη της ψυχής, φως στη βροχή», Αφήγημα, Δίγλωσση έκδοση (Ελληνικά + Αγγλικά)
«Ζαχαρούλα τ’ όνομά σου και γλυκό το φίλημά σου», Νουβέλα
Συμμετέχει επίσης στα συλλογικά έργα:
Γράμματα της ποίησης,
Μονόλογοι,
Λογοτεχνικά Μονοπάτια,
Λογοτεχνικό Ολόγραμμα
Ο δικός μας Ερωτόκριτος (μαρτυρίες)

Χαρούλα Βερίγου - Μπάντιου

Μυστικά, απ’ τις ψυχές των γυναικών
Πόσο έμεινα στην ίδια θέση μέχρι να αποφασίσω, δεν μέτρησα, κοίταζα μακριά, γλαροπούλια και καράβια, ορίζοντας θαλασσινός του Νότου εκεί που προσανατολίζονται αιώνες τα αρμυρίκια, εκεί, στην άκρη του γκρεμού της ψυχής πέτρα μαύρη, τραχιά, άγρια, με το αλάτι να...

Η Δρακoκαβαλάρισσα στη βίγλα, στη Σελένα
Φρόνιμες και νοικοκυρές, αγάπη δε ξομπλιάζουν, να στέκει ο όρκος στην κορφή σε ριζιμιό χαράκι κι η Δρακοκαβαλάρισσα με τη χρυσή φαρέτρα, από τ’ ανέφαλα να βγει τη λιόστερνη την ώρα, να πιεί τ’ ασφενταμόνερο, ν’ ανάψει το φεγγάρι. Να βάλει τα κουδούνια της, τα πέτσινα...

Του Σαραντάπηχου η καρδιά
Απ’ άλλη πόρτα, μπήκα μες τα θαύματα,ξεστρατισμένη,από όσα μού είχαν, λόγια, ψεύτικα ειπωμένα,τούτο το δώμα τ’ ουρανού, στη Δίκτη,διαφεντεύει ένας Δαίμοναςκαι στη ρωγμή του χρόνουκλώθει τρόπους και γεννήματα τού νου.Της ξενιτιάς τα χρόνια,ξόρκια, σ’ ανθισμένο ασπάλαθο...

Απόψε κράτησα στην άκρη τ’ ουρανού
Απόψε κράτησα στην άκρη τ' ουρανούγαλάζια φύκια απ' τον ωκεανό της μοίραςαπόψε η σκέψη σου πλημμύρισε το νουνα λιώσει σπίθες στων ματιών μου την αρμύρα. Γουλιά-γουλιά, σε κοινωνώ μπρούσκο κρασίπου είναι φερμένο από του Νότου την πατρίδαστα πάθη εσύ να με κερνάς κούπα...

Μυστικά, απ’ τις ψυχές των γυναικών
Πόσο έμεινα στην ίδια θέση μέχρι να αποφασίσω, δεν μέτρησα, κοίταζα μακριά, γλαροπούλια και καράβια, ορίζοντας θαλασσινός του Νότου εκεί που προσανατολίζονται αιώνες τα αρμυρίκια, εκεί, στην άκρη του γκρεμού της ψυχής πέτρα μαύρη, τραχιά, άγρια, με το αλάτι να...

Ζωή, σε μια σκακιέρα
Στο ίδιο καντούνι έκανε πάντα λάθος, «κατά λάθος δυο κολασμένοι στον παράδεισο», ο ψίθυρος είχε μείνει στον ξεσαρκωμένο τοίχο με την εγχάρακτη διακόσμηση, εκεί κάθε φορά η ίδια λάθος στροφή η ίδια Ελένη στην άγνοια των ορίων ακόμη με τη ρευστή μορφή των φαντασμάτων...