Έψαχνε κι έψαχνε ο φακός των άστρων Καθώς αναπαρήγαγε μια – ένα προς ένα – αντιστοιχία:Κάθε κυματοσυνάρτηση να οδηγεί σε μια κατάρρευση κυματοπακέτου Βυθισμένο στη λάσπη της πισίνας γέμιζε με παιδιάτο κίτρινο υποβρύχιο και στο περισκόπιο συνέλεγε το φως τουςο Μέγας...

Η σκουριά μαδάει τα σεντόνια· Τα μύδια που ζουν μια Πλειστόκαινο σε ένα αστικό λεωφορείο μυρίζουντη θάλασσα που μεταφέρουν τις αποικίες στη Νέα Πέραμοένα κορίτσι που ίδρωσε για πρώτη φορά· το κορμί της έπειτα από χρόνια προτού τη νεκροπλύνουν. Ένας διάδρομος...

μια εντύπωση      Ένας Ήσκιος είναι πάντα αρσενικός· βαρβάτος και τραχύς στα οράματα, ηδύς στη γεύση. Ένας Ήσκιος είναι ο ιδρώτας της εικόνας· που συλλέγεται με βαμβάκι κι αφαιρείται με κερί όταν η νύχτα, τα κάνει όλα ήσκιους. Ένας ήσκιος είναι πάντα το Σεφερικό...

πούλμαν – τα θυμητάρια  Κάποτε θα βρεθεί ένας δρόμος που θα σε κλωθογυρνά κι όλο θα σου υπόσχεται το αιώνιο ταξίδι. Μην υποκύψεις. Αρκέσου στο φέρι ως την Αρκίτσα, Αύγουστος που ήταν και τα κορμιά ξεφλουδίζανε στα ιαματικά λουτρά της Αιδηψού. Το πούλμαν με τους...

Η μάνα μας ακόμη λαγοκοιμόταν στο Χάνι του Καμπόλη το βράδυ που την εκτέλεσαν κάτω από μια βερικοκιά   δύο περιστέρια τη σωρό της ανασήκωναν   κι αμέσως μεταμορφώθηκε σ’ εκείνο το κορίτσι που γινόταν νοτιάς και μάς χάιδευε τη νύχτα κάθε νύχτα του χειμώνα που...

Σαφάρι πήγαμε ένας βουβός σαμάνος μας κυνηγούσε όλη τη νύχτα πήρε τα μάτια μας· μια κοκκινοσκουφίτσα πηγαινοερχόταν και καθάριζε έβγαινε στη βεράντα  έκλαιγε λίγο μετά επέστρεφε -από ’δω όλο φεύγουν τα αποδημητικά με τις βαλίτσες τους, μας λέει -τα ναύλα σας να τα...

Σαν νύχτωνε τα Σάββατα,έσερνε εκείνη ένα χάχανο,δροσερό σαν αφόρετο παπούτσι,καθώς τα φτερά της έτριζαν στην αύρα,κι από το δρόμο ένας αχός,άνθρωποι και Κένταυροι συγκρούονταν τυχαίως,το ποδοβολητό απ’ τις οπλές τους,και τα ελεεινά ερίφια από τις παρακείμενες...

Κι ήρθε μια ξένη γραίαόσο κοιμόμουνκαι το κορμί της ήταν ένα χράμιτραχύ, βαρύκι απέραντομε πλάκωσε·– μα μην το ρίχνεις έτσι δίχως σεντόνια, μου λέειθα γδαρθείςή– ντύσου λίγο με το νερό του ποταμούκι έλα να γλιστρήσεις!σε χωράω μέσα μουβρε ταύρε μινωικέ!σε χωράω...

Υπάρχει μια νύχτα που όλο μου διαφεύγει, σαν ένα τελευταίο νυχτερινό λεωφορείο που δεν το προλαβαίνουμε  όμως ένα αγόρι με ασπίδα ουρανού, την ψάχνει στα βότσαλα και στις σπηλιές των αχινών, την ψάχνει στις άσπρες πέτρες  εκεί όπου διασταυρώνονται αθόρυβα οι γραμμές...

Μερικές φορές ένα όνειρο είναι μια εικόνα σε συνθήκες αποδόμησης. Οι συνθήκες πυκνώνουν γρήγορα κι έπειτα καταλήγουν σε μια κοιλάδα ή σε μια θάλασσα που δε με πνίγει αλλά με στηρίζει σε ένα βάθρο. Βλέπω δίπλα μου τον άνθρωπο Toyota Camry και τη γυναίκα περιδέραιο....