Η Ελληνική εφημερίδα και το Ελληνικό Ραδιόφωνο της Florida, με έδρα το Miami
The Greek News and Greek Radio in FL
Σε εκείνους που σκέπτονται πως η Ελλάδα σήμερα δεν έχει καμία σημασία ας μου επιτραπεί να πω ότι δεν θα μπορούσαν να κάνουν μεγαλύτερο λάθος. Η σημερινή, όπως και η παλιά Ελλάδα, έχει υψίστη σημασία για οποιονδήποτε ψάχνει να βρει τον εαυτό του.
Χένρυ Μίλλερ, 1891-1980, Αμερικανός συγγραφέας
Η Ελληνική εφημερίδα και το Ελληνικό Ραδιόφωνο της Florida, με έδρα το Miami
The Greek News and Greek Radio in FL
Έγραψε η Νόρα στη γιαγιά να ’ρθει στο προσκεφάλι και παραμύθι να της πει γλυκά κι αγάλι-αγάλι. Την έψαχναν σ’ όλη τη γη, τη βρήκαν στους αγγέλους και διάβασε η καλή γιαγιά το γράμμα επί τέλους : «Γιαγιά μου, δε σε ξέχασα, σ’ αναζητώ, μου λείπεις» κι...
Μου χάρισε ο πατέρας - Τι χαρά! - εξάχορδη κιθάρα στη γιορτή μου κι όταν στα χέρια μου την πήρα τρυφερά, θαρρούσα πως ψιθύρισε στ’ αφτί μου: - «Άκου, παιδί, της τσάπας1τον αχό2, το κύμα πώς παφλάζει στο λιμάνι, το τραίνο που σφυρίζει μοναχό και την κραυγή του...
Αν ήξερα τη γλώσσα των πουλιών, θα ρώταγα, που λες, το καναρίνι: «Ε, συ, τραγουδιστή της φυλακής, τι προτιμάς, τη λευτεριά ή τη γαλήνη;» Θα μου ’λεγε, θαρρώ, πως το κλουβί του δίνει ασφάλεια, σποράκια και φροντίδα, μα στην καρδιά του έχει έναν πόθο δυνατό για...
Το φεγγάρι πρόβαλε στου βουνού το φρύδι και στο τζάμι κόλλησε ο Μηνάς σαν στρείδι. «Γεια σου, φεγγαράκι μου» του ’πε «φίλε, γεια σου! Τους διαβάτες της νυχτιάς να φωτίζεις νοιάσου. Μην κρυφτείς στα σύννεφα, στ’ ανοιχτά προχώρα, έρχεται ο πατέρας μου...
Η πατρίδα μας η Ελλάδα βεργολυγερή Ναϊάδα κολυμπάει στο νερό με δαντελωτό φουρό άσπρο σαν χιονονιφάδα. Έχει φορεσιά γαλάζια, κάνει σκέρτσα, κάνει νάζια, στέμμα δάφνινο φορεί μ’ αρχαιότεχνο φλουρί και στο στήθος της τσαπράζια. Λούζεται με φως στον ήλιο σ’...
Ω, για δες το σαλιγκάρι! κούτσα - κούτσα σεργιανίζει και μ’ έν’ ασημένιο χνάρι κορδελίτσες ζωγραφίζει. Με το σπίτι του στη ράχη ψάχνει γύρω την τροφή του κι ύστερα κλείνει την πόρτα τυλιγμένο στη σιωπή του. - Πώς περνά τάχα την ώρα; Να το παίξω ή με...
Πουλί νιογέννητο σε μια φωλίτσα στης κοτσυφίναςτην αγκαλίτσα ζούσε ζεστά, μα ξάφνου γλίστρησε, πέφτει στο χώμα, πίπιζε, Θεέ μου, σε κρύο στρώμα τρεμουλιαστά! Διώξε, Χριστούλη μου, σ’ άγνωστη στράτα του γείτονά μας τη μαύρη γάτα να μην το δει κι εγώ το ψεύτικο...
Ήλιε, με ξύπνησες χαράματα θαρρώ, απ’ το παράθυρό μου τρύπωσες σαν κλέφτης, μου πήρες τ’ όνειρο, τον ύπνο, τη δροσιά και μαχμουρλή με καλημέρισε ο καθρέφτης. Όμως, σαν άνοιξα τα μάτια μου στο φως, είδα στο φράχτη τη γαλάζια πεταλούδα, δυο σπουργιτάκια, τα...
Γλυκά σταφύλια κουβαλούν οι λυγερές στα πατητήρια. Αψύς ο μούστος και πηχτός μεθά τους νιους χορευταράδες. Μ’ ευγνωμοσύνη πίνουν τα σπαρτά κι η γη το πρωτοβρόχι. Ρουφούν οι ρίζες τη βροχή, όπως ο νους το φως της γνώσης. Σιγανή βροχή ...
Αν ήξερα τη γλώσσα των πουλιών, θα ρώταγα, που λες, το καναρίνι: «Ε, συ, τραγουδιστή της φυλακής, τι προτιμάς, τη λευτεριά ή τη γαλήνη;» Θα μου ’λεγε, θαρρώ, πως το κλουβί του δίνει ασφάλεια, σποράκια και φροντίδα, μα στην καρδιά του έχει έναν πόθο δυνατό για...
Έγραψε η Νόρα στη γιαγιά να ’ρθει στο προσκεφάλι και παραμύθι να της πει γλυκά κι αγάλι-αγάλι. Την έψαχναν σ’ όλη τη γη, τη βρήκαν στους αγγέλους και διάβασε η καλή γιαγιά το γράμμα επί τέλους : «Γιαγιά μου, δε σε ξέχασα, σ’ αναζητώ, μου λείπεις» κι...
Μου χάρισε ο πατέρας - Τι χαρά! - εξάχορδη κιθάρα στη γιορτή μου κι όταν στα χέρια μου την πήρα τρυφερά, θαρρούσα πως ψιθύρισε στ’ αφτί μου: - «Άκου, παιδί, της τσάπας1τον αχό2, το κύμα πώς παφλάζει στο λιμάνι, το τραίνο που σφυρίζει μοναχό και την κραυγή του...
Αν ήξερα τη γλώσσα των πουλιών, θα ρώταγα, που λες, το καναρίνι: «Ε, συ, τραγουδιστή της φυλακής, τι προτιμάς, τη λευτεριά ή τη γαλήνη;» Θα μου ’λεγε, θαρρώ, πως το κλουβί του δίνει ασφάλεια, σποράκια και φροντίδα, μα στην καρδιά του έχει έναν πόθο δυνατό για...
Το φεγγάρι πρόβαλε στου βουνού το φρύδι και στο τζάμι κόλλησε ο Μηνάς σαν στρείδι. «Γεια σου, φεγγαράκι μου» του ’πε «φίλε, γεια σου! Τους διαβάτες της νυχτιάς να φωτίζεις νοιάσου. Μην κρυφτείς στα σύννεφα, στ’ ανοιχτά προχώρα, έρχεται ο πατέρας μου...
Η πατρίδα μας η Ελλάδα βεργολυγερή Ναϊάδα κολυμπάει στο νερό με δαντελωτό φουρό άσπρο σαν χιονονιφάδα. Έχει φορεσιά γαλάζια, κάνει σκέρτσα, κάνει νάζια, στέμμα δάφνινο φορεί μ’ αρχαιότεχνο φλουρί και στο στήθος της τσαπράζια. Λούζεται με φως στον ήλιο σ’...
Ω, για δες το σαλιγκάρι! κούτσα - κούτσα σεργιανίζει και μ’ έν’ ασημένιο χνάρι κορδελίτσες ζωγραφίζει. Με το σπίτι του στη ράχη ψάχνει γύρω την τροφή του κι ύστερα κλείνει την πόρτα τυλιγμένο στη σιωπή του. - Πώς περνά τάχα την ώρα; Να το παίξω ή με...
Πουλί νιογέννητο σε μια φωλίτσα στης κοτσυφίναςτην αγκαλίτσα ζούσε ζεστά, μα ξάφνου γλίστρησε, πέφτει στο χώμα, πίπιζε, Θεέ μου, σε κρύο στρώμα τρεμουλιαστά! Διώξε, Χριστούλη μου, σ’ άγνωστη στράτα του γείτονά μας τη μαύρη γάτα να μην το δει κι εγώ το ψεύτικο...
Ήλιε, με ξύπνησες χαράματα θαρρώ, απ’ το παράθυρό μου τρύπωσες σαν κλέφτης, μου πήρες τ’ όνειρο, τον ύπνο, τη δροσιά και μαχμουρλή με καλημέρισε ο καθρέφτης. Όμως, σαν άνοιξα τα μάτια μου στο φως, είδα στο φράχτη τη γαλάζια πεταλούδα, δυο σπουργιτάκια, τα...
Γλυκά σταφύλια κουβαλούν οι λυγερές στα πατητήρια. Αψύς ο μούστος και πηχτός μεθά τους νιους χορευταράδες. Μ’ ευγνωμοσύνη πίνουν τα σπαρτά κι η γη το πρωτοβρόχι. Ρουφούν οι ρίζες τη βροχή, όπως ο νους το φως της γνώσης. Σιγανή βροχή ...
Αν ήξερα τη γλώσσα των πουλιών, θα ρώταγα, που λες, το καναρίνι: «Ε, συ, τραγουδιστή της φυλακής, τι προτιμάς, τη λευτεριά ή τη γαλήνη;» Θα μου ’λεγε, θαρρώ, πως το κλουβί του δίνει ασφάλεια, σποράκια και φροντίδα, μα στην καρδιά του έχει έναν πόθο δυνατό για...