Έγινε καθημερινό, πλέον, φαινόμενο η εγκληματικότητα σε κάθε δρόμο, σε κάθε στενό.
Στις μεγαλουπόλεις οι κάτοικοι μαζεύονται στο σπίτι με το που πέσει το φως, ειδικά στο κέντρο της Αθήνας, που έχει γίνει γκέτο αλλοδαπών παραβατικών.
Ναρκωτικά, πορνεία, εγκληματικότητα, δουλεμπόριο, αρπαγές ανηλίκων…
Εξάπλωση της παραβατικότητας ακόμη και σε γειτονιές ή περιοχές του λεκανοπεδίου που μέχρι πρότινος τις χαρακτηρίζαμε πιο ασφαλείς.
Συμμορίες #ανηλίκων παντού. Στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στις πλατείες, με μαχαίρια και σουγιάδες. Ανηλίκων!!!!
Παρατηρώ σε στάση του τραμ στα νότια προάστια ανήλικους από 10 ετών να καπνίζουν, να πουλάνε μαγκιά, να βρίζουν τα άγια και να ουρλιάζουν!
Παρατηρώ στις πλατείες κορίτσια, από 14 έως 16 το πολύ, ντυμένα με το πάνω εσώρουχο ως μπουστάκι (!!!) με το στήθος έξω, να πουλάνε, επίσης, μαγκιά, να αποκαλούν την φίλη τους «μωρή μαλάκω» τόσο δυνατά για να ακουστεί ευρέως, να κουνιούνται σαν τις βάρκες με τα νύχια μισό χιλιόμετρο, βλεφαρίδα ψεύτικη, μακιγιάζ μπουζουκιού και ξεπούλημα…στις επτά το απόγευμα.
Ταυτόχρονα στα δίκτυα «πωλούνται» ξεβράκωτες 17αρες και 18αρες υποσχόμενες νύχτες καυτές για 100 ευρώ και τρανς που διαφημίζουν την «δουλειά» τους στην Συγγρού .…
Όλα φόρα παρτίδα!
Οι παράνομοι μετανάστες στα σκοτεινά στενά της Αθήνας πουλάνε και αγοράζουν σάρκες, ουσίες, όπλα…το dark web στην πόρτα σας.
Κλέβουν, μαχαιρώνουν, βιάζουν…
Το ίδιο, πια, και εγχώριοι που η ατιμωρησία τους ωθεί να βγάλουν από μέσα τους την τρέλα, την ανωμαλία και την αρρώστια που κουβαλάνε!
Ατιμωρησία….
Πεταμένες αξίες στους κάδους της πόλης…
Μόδα γύμνιας, μόδα τραμπουκισμού από μικρή ηλικία.
Αποτέλεσμα ανέχειας ; Αποτέλεσμα μηδενικής παιδείας; Αποτέλεσμα της χρήσης των σόσιαλ;
Αποτέλεσμα χαμηλής νοημοσύνης;
Στον αντίποδα η νεολαία σε χώρες της Ευρώπης… τουλάχιστον από τις πληροφορίες που λαμβάνω.
Τα σχολεία σε πρώτο ρόλο σε ότι αφορά τους κοινωνικούς τρόπους και κατόπιν την μάθηση.
Οι οικογένειες νιώθουν ασφαλείς πολύ περισσότερο από εμάς. Τα κράτη έχουν ειδικά σχεδιασμένες δομές τόσο για τους παραβατικούς ανηλίκους όσο και τους ενήλικες.
Οι νόμοι τηρούνται στο μεγαλύτερο μέρος τους.
Οι παραβάτες τιμωρούνται.
Όχι πως δεν υπάρχουν εκεί περιστατικά. Υπάρχουν…μα δεν διαφημίζονται σε τέτοιο βαθμό.
Εδώ, όμως, η κατάσταση έχει ξεφύγει. Ή εγώ το νομίζω μόνο αυτό;
Πολιτικοί σαπισμένοι ή αλλιώς σάπια πολιτική, ρεμούλα, κάλυψη εγκληματικών πράξεων οικονομικών και μη, μαφία, νονοί, μίζες και δολοφονίες..όσων, αυτοί πιστεύουν, πως θα ανοίξουν στόματα.
Βλέπε Καραιβάζ ίσως;
Και μπροστά στις οθόνες το «θεαθήναι»!
«Μια χαρά πάει η χώρα, αναβάθμιση των Moodys, το χρέος είναι ελεγχόμενο (3οι στονκόσμο) , η οικονομία πάει πολύ καλά, όλα στο φως (από παιδί την θυμάμαι την ατάκα), έρχεται η Αυγή, ο Ωρίωνας, ο Κίτσος και ο Μήτσος και θα κάνει κρύο κάτσε σπίτι, έρχεται ο καύσωνας Κλέον και ο αέρας Κούκος που μαζεύει μόνος του τα πράγματα από τις αυλές και τα μπαλκόνια και έρχεται ακραίο καιρικό φαινόμενο, δηλαδή βροχή!»
Κάνουν παρέλαση οι τηλε-μαιντανο-πολιτικοί αερολογώντας και γενικολογώντας ακατάπαυστα κι ανούσια ενώ στα μεσημεράδικα της Τατιάνας και των άλλων στήνεται δημόσιο «δικαστήριο» για τις εξαφανίσεις, τις απαγωγές, τις δολοφονίες…το μεσημέρι που τα παιδιά σου είναι σπίτι.
Και ακούνε πως ο τάδε χρησιμοποίησε το τάδε όπλο και με 17 σφαίρες καθάρισε το θύμα!!!!
Πήγαινε, λοιπόν, πάλι στην αρχή να ενώσεις ένα μόνο κομμάτι από το παζλ….ίσως και δύο.
Η τηλεόραση ας μείνει κλειστή.
Τα σόσιαλ ας λειτουργήσουν ως μέσο πληροφόρησης μόνο.
Το κράτος ας γίνει κράτος και οι νόμοι να είναι απλοί, κατανοητοί και να εφαρμόζονται από όλους σε όλους, πρωτίστως όμως στους πολιτικούς.
Να τιμάται το #Σύνταγμα.
Γίνονται αυτά; Από χλωμό ως κατάμαυρο…
Αν και δεν σώζεται, πλέον, η κατάσταση και ούτε μπορείς να την πολεμήσεις καθότι θα σου κλείσουν το στόμα με φίμωτρο, το μόνο που μένει είναι να αντιστέκεσαι στις υποχρεωτικές προσταγές ξεχωρίζοντας το ορθό από το παράλογο, να καταπολεμάς την βία και την παραβατικότητα χρησιμοποιώντας ότι νομικό εργαλείο υπάρχει, να είσαι ξάγρυπνο μάτι δίπλα στα παιδιά σου δείχνοντας την εικόνα του do και του don’t do , να έχεις φίλους τόσο όσο (γιατί κάθε μέρα αντιλαμβάνεσαι την εσωτερική διάβρωση των ανθρώπων), να παρατηρείς πολλά, να δρας πολύ χωρίς να γίνεσαι αντιληπτός.
Ειδάλλως και αφού αυτή η χώρα είναι αφιλόξενη, αναξιοκρατική, αδιάφορη, κοπάνα τη…κάπου θα υπάρχει στον πλανήτη μέρος να σε αφήσει ήσυχο!!!
Υ/Γ: οι σκέψεις προκύπτουν από την καθημερινή παρατήρηση, τους προβληματισμούς φίλων που ζούμε στην μεγαλούπολη. Αυτήν ντε…την πρωτεύουσα της άλλοτε λαμπρής χώρας μας.
photo Myriams-Fotos / https://pixabay.com
