Η Ελένη Λόππα γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε φιλολογία ως υπότροφος του Ι.Κ.Υ στο Α.Π.Θ., όπου πραγματοποίησε και τις μεταπτυχιακές σπουδές και το διδακτορικό της στη Νεοελληνική Λογοτεχνία. Εργάστηκε ως φιλόλογος σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας και στο Παρίσι, όπου υπηρέτησε και ως Σύμβουλος Εκπαίδευσης, με ευθύνη για τα ελληνικά σχολεία τριών χωρών, της Γαλλίας, Ελβετίας και Κάτω Ιταλίας. Στo Παρίσι παρακολούθησε μεταπτυχιακά στη Σορβόννη και στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales και συμμετείχε σε έρευνες, σχετικά με την Κοινωνιολογία της λογοτεχνίας. Δίδαξε Λογοτεχνία και Γλώσσα στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ. και στο Τμήμα Φιλολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης. Από το 1998-2006 διετέλεσε Σχολική Σύμβουλος φιλολόγων στη Θεσσαλονίκη. Υπήρξε μέλος της συγγραφικής ομάδας των σχολικών εγχειριδίων «Έκφραση-Έκθεση» για το Λύκειο. Είναι επίσης μέλος της ομάδας φιλολόγων, που εκπόνησε -και συνεχίζει να δημιουργεί- ψηφιακό υλικό, την «Πολύτροπη γλώσσα», για τη διδασκαλία της γλώσσας στο Λύκειο και το Γυμνάσιο, το οποίο η ομάδα παραχώρησε στο Κέντρο ελληνικής γλώσσας (ΚΕΓ). Έχει δημοσιεύσει άρθρα για τη γλώσσα και τη λογοτεχνία σε επιστημονικά περιοδικά της χώρας μας και της Γαλλίας και έχει συμμετάσχει με ανακοινώσεις σε πολλά συνέδρια, σεμινάρια και ημερίδες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Από το 2010 ασχολείται με τη συγγραφή μυθιστορημάτων. Έχει εκδώσει μια τριλογία που αποτελείται από τα εξής μυθιστορήματα: «Τ’ άσπρο χαρτί σκληρός καθρέφτης», εκδόσεις Γαβριηλίδης, (2011), «Εμιγκρέ. Ιστορίες ανθρώπων», εκδόσεις Γαβριηλίδης, (2013) και «Απαγορευμένη πατρίδα», εκδόσεις Ν. Μπατσιούλα, (2015). Από τις εκδόσεις Ρώμη κυκλοφορούν τα βιβλία της, «Η ζωή είναι αλλού; Requiem for a dream”, (2017) και «Οι ψυχές φωνάζουν», (2019). Ακολούθησε το «Μωβ», εκδ. ΑΩ (2021) και «Η κραυγή της φύσης», (2024),εκδ. Κουκκίδα. Είναι μέλος της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης (ΕΛΘ). Εδώ και δεκατέσσερα χρόνια συντονίζει τη λέσχη ανάγνωσης, «Της λογοτεχνίας χάριν…».