Η Σαντορίνη (η Σαντορίνη μου, ο τόπος της ψυχής μου), το νησί σύμβολο του παγκόσμιου τουρισμού με τη μοναδική του γεωλογία και τις ονειρικές εικόνες του βρίσκεται σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης εξαιτίας των αλλεπάλληλων ισχυρών σεισμικών δονήσεων προκαλώντας τεράστια ανησυχία στους κατοίκους του.
Η Σαντορίνη τρέμει. Η Σαντορίνη τρέμει και βηματίζει άυπνη τις νύχτες εκλιπαρώντας βοήθεια από την απεραντοσύνη του πελάγου.
Η Σαντορίνη τρέμει, οργίζεται, βαραίνει την ανάσα της, σφαλίζει τα πορτοπαραθυρόφυλα των πάλλευκών σπιτιών της και ρίχνει την ηφαιστειακή της σκιά, χρόνος και μη χρόνος, να μας υπενθυμίσει με θυμό και απόγνωση τη μάνα των γκρεμών, την απληστία.
Το ερώτημα είναι αν κάποιος ακούει. Το νησί έχει γονατίσει εδώ και πολλά χρόνια από την ανεξέλεγκτη άναρχη δόμηση ειδικά στο κομμάτι της Καλντέρας, εκεί που τα συμφέροντα είναι τεράστια. Οι άδειες κατά παράβαση του νόμου δίνονται με τρομακτική ευκολία με αποτέλεσμα την αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος, αλλά και την αύξηση των κινδύνων λόγω της «στατικότητας» του εδάφους. Από την άλλη οι παραδοσιακοί του οικισμοί άλλοτε ήρεμοι και πανέμορφοι έχουν μετατραπεί σε σύγχρονα εμπορικά κέντρα και Airbnb χωρίς κανένα σοβαρό σχεδιασμό.
Να σημειωθεί ότι το ευαίσθητο έδαφος σε ορισμένα σημεία της Καλντέρας επιβαρύνεται ακόμα περισσότερο από τα ξενοδοχειακά τερατουργήματα ξένων συμφερόντων με τις πισίνες να φυτρώνουν κατ’ εντολή σαν τα μανιτάρια και να διαβρώνουν ύπουλα το υπέδαφος
Κοντολογίς, το νησί των 20000 κατοίκων που νομοτελειακά κάθεται πάνω σε ένα ηφαίστειο φιλοξενεί τα καλοκαίρια τρία εκατομμύρια τουρίστες, ενώ το παλιό οδικό του δίκτυο έχει ξεπεράσει κατά πολύ τα όρια του με αποτέλεσμα οι δρόμοι να μπλοκάρουν για ώρες από τα πούλμαν και τα βανάκια, καθιστώντας τη ζωή των κατοίκων αλλά και των τουριστών κόλαση.
Η ηλεκτροδότηση του νησιού, η διαχείριση των αποβλήτων, η ακρίβεια, η υποβάθμιση κάθε είδους υπηρεσίας είναι επίσης στα όρια τους, μειώνοντας και καταστρέφοντας την ποιότητα ζωής των μόνιμων κατοίκων.
Ακόμα, η έλλειψη νοσοκομειακών γιατρών λόγω δυσκολίας στην ανεύρεση κατοικίας με αποτέλεσμα την υποστελέχωση του μοναδικού νοσοκομείου του νησιού έρχεται να προστεθεί στην εξίσωση του παραλόγου που συνθέτει το θαύμα της αειφόρου ανάπτυξης μιας απίστευτης ανθρωπιστικής κρίσης.
Η φύση έχει πάντα τον τελευταίο λόγο. Η Σαντορίνη τρέμει. Βυθίζεται αύτανδρη στο χάσμα της ασυδοσίας μας ξεθάβοντας ναυάγια και ίσκιους, πέτρες και προσευχές. Τρέμει και λαχταρά για την επόμενη αυγή.
Οι σεισμικές δονήσεις είναι μια προειδοποίηση για αλλαγή ρότας στον τρόπο διαχείρισης του περιβάλλοντος της και σε άμεσες διορθωτικές κινήσεις.
Καθώς το φως ριγεί και σκοτεινιάζει
Αλλαγή ρότας…. Ανάγκη αναπόφευκτη και επείγουσα πριν αναλάβουν τα «βαθιά» οι σκουπιδιάρηδες.
photo vwalakte, Image license by freepik.com
