Σε περιμένω το γνωρίζεις..
Με μια ανακουφιστική ελπίδα..
Αυτή της ανασεμιας μου
αυτή του καθαριου λογισμού
κ της απολυτρωσης..
Έλα να βάλουμε τα υλικά του ονείρου
Αυτά που θα οδηγήσουν
Στο δικό μας στερέωμα
Το στεγανά καμωμένο
Που δε θα μπάζει απο πουθενα…
Γιατί θα σε κράτα η έγνοια μου ζεστο
Η έγνοια αυτή που τόσα κ τόσα βράδια σε έχει αναζητήσει
Κ σε έχει πλασει -όπως το χώμα κ το νερο χαρίζουν ζωη στο αγαλμα
Από μια ανάσα μου να πάρεις ζωη..
Από την πνοη σου να με γεννήσεις ξανα
Σε μια ζωη μαζί σου να κουρνιασω
Σε μιαν χελιδονοφωλια της πίστης
Οπωςη χελιδόνα σκεπάζει τον νεοσσό
Με περισσό κουράγιο,κ του φιλά στο στόμα την τροφή ..
Έλα τρυφερα να ακουμπήσεις την ψυχή να ξυπνησεις την κοπέλα να την ζυγωσεις να δραπευτεσουμε μαζί..
σε μια πατρίδα του ερωτα,
Σε μια παρτίδα ζήτημα των δύο μας
Όπου θα νικάμε κ οι δύο
Ναι γίνεται κι αυτό να μην υπάρχει χαμμενος χρονος για κανέναν από τους δύο..
Νικιεται ο χρόνος με το πάθος
Γι αυτό σε προσκαλώ να. Έρθεις
Κ ερχόμενος να με παρασυρεις σε μια δινη χωρίς προηγούμενο
Όπου με χαρα θα τελειώσει η ζωη κ των δύο ένα
ξημέρωμα αντάμα σαν έχουμε τον θάνατο
Κ κάνεις δεν θα δειλιάσει μπρος του
γιατί εμείς θα έχουμε ο ένας τον άλλο..
ενώ αυτός υπάρχει μόνος του..
photo pikisuperstar, Image license by freepik.com
