Η εικόνα σου με νίκησε κ σήμερα αγάπη μου..
Ματαιοπονία να μην περνάς απτό μυαλό μου Κάθε λίγο
Ματαιοδοξία να παριστάνω πως δεν ορίζεις την σκέψη μου..
Ιδεοληψία να σε βρίσκω κάθε βράδυ στην καρέκλα απέναντι μου, πριν το γεύμα..
Καταναγκασμός να ελέγχω κάθε τόσο την φωτογραφία σου μήπως έδωσε ο θεός κ μου χαμογέλασες..
ναι χαμογελούν κάποτε οι φωτογραφίες των αγίων αγαπημένων μας..
Κι ας μην έχουν οι άγιοι χείλη να λεν με τους πιστούς τις προσευχές..
Πως να βαστάξω το νου που όλα έχουν κέντρο εσένα.. ?
Πως να πορευθώ μια ζωή τόσο βαθειά ανούσια..?
Επισκέπτης τακτικός δεν έχω παράπονο.. δε με παραμελείς δε με αποφεύγεις ..ρυθμίζεις εύρυθμα την ζωή μου με νοιάζεσαι κ με φροντίζεις..
Κάθε που το ρολόι σημαίνει 12 περνάς μαζί μου την ώρα ως το χάραμα.. Κ ύστερα μένεις πάλι πιστή παραίσθηση..
Εμφανίζεσαι κάπου κάπου μες την μέρα κυρίως σε δαυτο το παραδοσιακό τραγούδι” ξενιτιά μου φως κ αρχή πριν ραγίσει από τον έρωτα μου όλη η γη”
Ραγίζω κ εγώ που σα να έχω σαλέψει
Μα δε μου άφησες άλλη επιλογή
Έφυγες αιφνίδια,άδοξα όμως με μιαν αγνότητα πρωτόγνωρη
Κ πήρες μαζί σου ότι πολυτιμότερο
Το νου κ την ψυχή μου
Κι άλλο τίποτα δε έχει μείνει
Παρά να σου ψιθυρίζω τις πικρές τους καημούς τις
στεναχωριές.. στις ώρες τις πιο κρυφές
Κ συ πάντα μου απαντάς
ΣΑΓΑΠΩ!
