Υπάρχει μια ξεχωριστή μαγεία στην αθωότητα των παιδιών. Είναι η ικανότητα που έχουν να βλέπουν τον κόσμο με μάτια καθαρά, χωρίς φίλτρα, χωρίς να έχουν προκαταλήψεις, αλλά με θαυμασμό και απορία.
Αυτή η αθωότητα που συναντάμε στα παιδιά είναι ένας τρόπος υπάρξης και μια φάση ζωής που σαν ενήλικες ξεχνάμε. Τα παιδιά μέσα από το αυθόρμητο γέλιο τους, την αγνή ανιδιοτελή τους αγάπη, μας θυμίζουν πως η ευτυχία κρύβεται στα απλά πράγματα, στα μικρά και καθημερινά.
Η αθωότητα των παιδιών κρύβει μια βαθιά σοφία, που την χάνουμε στην πορεία της ζωής μας. Ξεχνάμε σαν ενήλικες να δίνουμε σημασία στις στιγμές. Δεν απολαμβάνουμε το σήμερα και χανόμαστε στην καθημερινότητα και τις υποχρεώσεις της. Σε έναν κόσμο που κυριαρχείται από το άγχος, την πίεση και την ταχύτητα, η παιδική αθωότητα μας θυμίζει τι έχει αξία: η αγάπη, η ελπίδα, η φαντασία, το παιχνίδι.
Με την πάρoδο του χρόνου και μέσα από τις καταστάσεις που ζουν τα παιδιά, χάνουν σιγά σιγά την ικανότητα να πιστεύουν στα όμορφα και αληθινά.
Η αθωότητα δίνει τη θέση της στο ρεαλισμό όταν οι εμπειρίες της ζωής αρχίζουν να μας διδάσκουν ότι ο κόσμος δεν είναι πάντα όπως τον φανταζόμασταν.
Ανεξάρτητα από την ηλικία, μπορούμε να διατηρήσουμε μέσα μας ένα κομμάτι αυτής της παιδικής αθωότητας αρκεί να θυμόμαστε να βλέπουμε τον κόσμο με θαυμασμό, να αγκαλιάζουμε τις μικρές χαρές και να μην χάνουμε την ικανότητα να ονειρευόμαστε.
photo BLACK17BG, https://pixabay.com
