Μια σοκαριστική υπόθεση που αφορά την τεχνητή γονιμοποίηση και τη διαχείριση των τραπεζών σπέρματος ήρθε στο φως της δημοσιότητας στην Ολλανδία, προκαλώντας κύμα αντιδράσεων στον ιατρικό, νομικό και ηθικό κόσμο.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, αρκετοί δότες σπέρματος στη χώρα έχουν γίνει βιολογικοί πατέρες σε περισσότερα από 70 παιδιά ο καθένας, γεγονός που έχει εγείρει σοβαρά ερωτήματα για την ανεπαρκή εποπτεία και τους κρυμμένους κινδύνους του συστήματος γονιμότητας.
Μία από τις πλέον χαρακτηριστικές περιπτώσεις αφορά έναν άνδρα που φέρεται να έχει τουλάχιστον 75 παιδιά, διατηρώντας το δικαίωμα να δίνει σπέρμα χωρίς να τηρείται ανώτατο όριο γεννήσεων από τον ίδιο δότη.
Το εφιαλτικό ενδεχόμενο αιμομιξίας
Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ειδικός βιοηθικής στην ολλανδική τηλεόραση:
«Όταν αυτά τα παιδιά μεγαλώσουν και αρχίσουν να βγαίνουν ραντεβού, θα πρέπει κυριολεκτικά να κάνουν τεστ DNA, για να βεβαιωθούν ότι δεν έχουν συγγένεια. Το ενδεχόμενο αιμομιξίας είναι υπαρκτό και τρομακτικό.»
Οι γονείς που απέκτησαν παιδιά μέσω δωρεάς σπέρματος αισθάνονται προδομένοι, καθώς δεν είχαν ενημερωθεί για τον αριθμό απογόνων που ήδη υπήρχαν από τον συγκεκριμένο δότη. Ορισμένοι κάνουν λόγο για «εμπόριο ανθρώπινης ζωής», χωρίς έλεγχο, χωρίς διαφάνεια και χωρίς ηθικά όρια.
Ηθικό και νομικό κενό – τι πραγματικά συμβαίνει;
Στην Ολλανδία (όπως και σε άλλες χώρες), υπάρχουν συστάσεις για τον αριθμό παιδιών που μπορεί να αποκτήσει ένας δότης, αλλά αυτές δεν είναι δεσμευτικές δια νόμου. Το αποτέλεσμα είναι η δημιουργία πολυάριθμων βιολογικών συγγενειών, χωρίς δυνατότητα εντοπισμού ή αποφυγής συγγενικών σχέσεων στο μέλλον.
Οργανώσεις οικογενειών και βιοηθικής καλούν πλέον την κυβέρνηση να προχωρήσει άμεσα:
-
σε νομοθετικό περιορισμό του αριθμού απογόνων ανά δότη,
-
στη δημιουργία εθνικού μητρώου δότη-απογόνων,
-
και στη διαφάνεια για τους γονείς και τα παιδιά που προέρχονται από δωρεές.
Όταν η επιστήμη ξεπερνά τα όρια της ηθικής
Η υπόθεση αυτή αναδεικνύει ένα μεγαλύτερο πρόβλημα της εποχής μας: την απόσταση μεταξύ της τεχνολογικής εξέλιξης και της ηθικής ωριμότητας. Μπορεί η επιστήμη να μας προσφέρει λύσεις, αλλά όταν οι άνθρωποι γίνονται αριθμοί και τα παιδιά “παράγονται” χωρίς ευθύνη, τότε το θαύμα της ζωής μετατρέπεται σε ψυχρό στατιστικό δεδομένο.
Η κοινωνία μας καλείται να βάλει όρια εκεί που η εξέλιξη δεν μπορεί να βάλει φρένο από μόνη της.
Γιατί η γονιμότητα δεν είναι μόνο βιολογική. Είναι ηθική, κοινωνική και βαθιά ανθρώπινη υπόθεση.
Το θέμα παραμένει υπό διερεύνηση και αναμένεται να ανοίξει ένα ευρύτερο ευρωπαϊκό διάλογο για τη διαχείριση της ανθρώπινης αναπαραγωγής και την προστασία των μελλοντικών γενεών.
Από την δημοσιογραφική ομάδα του Greek news and Radio FL
photo geralt, https://pixabay.com
