ή Πως οι Ιδέες αλληλεπιδρούν διαμέσου των αιώνων, με τη βοήθεια… λίγης Αλχημείας…      Πάνω σ’ αυτόν τον πλανήτη υπάρχει μια μεγάλη αλήθεια: όποιος κι αν είσαι, ότι κι αν κάνεις, όταν επιδιώξεις κάτι, σημαίνει ότι η επιθυμία σου πηγάζει από την Ψυχή του Κόσμου. Είναι...

Να μας φοβάστε! Είμαστε πολλοί κι είμαστε παντού Το πρωί ξεκινάμε για τη δουλειά βλαστημώντας τους άλλους οδηγούς στο δρόμο. Πάμε στις λαϊκές, στα λογιστήρια, στα παζάρια, ακόμα και στο δημοσιοϋπαλληλίκι ενίοτε, -κανείς δεν είναι τέλειος εξάλλου- στα πλυντήρια, στα...

   Όταν έφτιαξα την πρώτη μου μαριονέτα, ένιωσα θεός! Όχι, δεν το λέω μεταφορικά. Κυριολεκτώ! Όταν έφτιαξα τον συρμάτινο σκελετό του χεριού κι άρχισα να στρώνω από πάνω τον χαρτοπολτό και να δημιουργώ τα δάχτυλα ένα-ένα, με τους κόμπους, τις αρθρώσεις και τα νύχια...

Εκείνο τον χειμώνα τον περάσαμε γεμίζοντας φυσίγγια για την κυνηγετική καραμπίνα του πατέρα. Καθόμαστε γύρω από το τραπέζι της κουζίνας – έναν μακρόστενο, φαγωμένο ξύλινο πάγκο -  κι ο πατέρας άπλωνε πάνω του με προσοχή που έμοιαζε με ευλάβεια τα υλικά και τα σύνεργα...

Αϊ Γιώργης ο Έρωτας πάνω στ’ άλογο ή ψέμα του Απρίλη; Φρέσκους έρωτες κι αρχαίες προδοσίες φιλοτεχνεί η ΑΝΟΙΞΗ.   Όμως… Όνειρα Αερικών τις καλοκαιριάτικες νύχτες κοιλοπονούν την αιώνια αλήθεια: (Θ)ΕΡΩΣ!   Αλλά… Η σκουριά του Κρόνου διαβρώνει σταθερά τους...

Ο αδελφός μου ο Λευτέρης, το φοβότανε το νερό… ήτανε καλό παιδί ο Λευτέρης… ξύπνιο, φιλότιμο… μα αψύς. Μια κουβέντα του ’λεγες, σου γύριζε δέκα… Οι γέροι μας πεθάνανε νωρίς, μας αφήσαν μόνους να τα βγάλουμε πέρα. Εγώ ήμουνα ο μεγαλύτερος. Εγώ του στάθηκα και μάνα και...

Εγώ δέντρο γεννήθηκα σ’ ενός γκρεμού την άκρη γεράκια είχα φίλους μου κι αγρίμια του βουνού. Ο ήλιος από πάνω μου με χτύπαγε στο μάτι, μοναχική ελπίδα μου τ’ αλάργεμα του νου.   Εγώ δέντρο γεννήθηκα σ’ ενός γκρεμού την άκρη τριγύρω μου απλωνότανε μια θάλασσα...