Τα πρωινά, τα στιγμιαία σου χαμόγελα· η ώρα της επιστροφής έπειτα από το σκοτεινό ταξίδι του ύπνου κι εκείνος ο αδιόρατος στεναγμός. Η κοιλάδα του παπλώματος και το χνάρι της σαν ποταμός στο δεξί σου στήθος. Έπειτα βορράς, έπειτα νότος· έπειτα ανατολή και δύση. Ένας...

Σκηνή της μάχης του Βατερλό που αναπαρίσταται από χλωμούς εφήβους Φλαμανδούς ντυμένους Ουέλλινγκτον. Το ηλεκτρικό τρένο που οδυνηρό στις ράγες του τρέχει μα τη σκηνή φυλακίζει· χιλιάδες καρέ σταματημένα ως τον επόμενο σταθμό. Η ζωή που είναι πάντα δράση κι ο θάνατος...

Kαλλιγραφία ενός καμινέτου υγραερίου· οι φλόγες του που γίνονταν φορείς των άστρων, παιδικές ζωγραφιές κι ανθρώπινη σάρκα που παραδίνεται· κάθε του φλόγα καλλιγραφούσε στα γαλλικά τα subjonctif ενώ συνέλεγε δεδομένα από ένα πείραμα του Ρεωμύρ για τα θερμόμετρα...

Σκοτεινός καιρός απ' το αίμα του μύριζε· διασχίζαμε κείνη την άτεγκτη ανάμνηση που ήταν σαν ένας γονιός δανεικός καθώς τα κύματα ζωντάνευαν με ανεξήγητες καμπυλώσεις (το Ντουόμο θυμίζοντας να σηκώνεται μέσα από τα μάρμαρά του με έναν βρυχηθμό). Ψάρια κολυμπούσαν εκτός...

Στο Ντινάν μια κόρη βεδουίνων με μάτια ανυπόληπτα δούλευε χρόνια εισπράκτορας στα τρένα μα μόλις την άγγιζε τ’ αστρόφως λίγωνε καθώς το δέρμα της την έρημο αλυχτούσε. Δεν διψώ το κορμί της πια ή τα χέρια της θύελλες της άμμου, χρώματα ανυπέρθετα, της σαύρας και του...

Φτάνει κάποτε κι η εποχή με τα κόκκινα σύννεφα, αυτό που λέμε από συνήθεια, «ο καιρός των παροπλισμένων τρένων», που το ποτάμι υποχωρεί κι εμφανίζεται μια άμπωτη (όμοια με κείνη που απαντάται στη λίμνη Μίσιγκαν καθώς ταξιδεύει κανείς βορειοανατολικά προς τη...

Έψαχνε κι έψαχνε ο φακός των άστρων Καθώς αναπαρήγαγε μια – ένα προς ένα – αντιστοιχία:Κάθε κυματοσυνάρτηση να οδηγεί σε μια κατάρρευση κυματοπακέτου Βυθισμένο στη λάσπη της πισίνας γέμιζε με παιδιάτο κίτρινο υποβρύχιο και στο περισκόπιο συνέλεγε το φως τουςο Μέγας...

Η σκουριά μαδάει τα σεντόνια· Τα μύδια που ζουν μια Πλειστόκαινο σε ένα αστικό λεωφορείο μυρίζουντη θάλασσα που μεταφέρουν τις αποικίες στη Νέα Πέραμοένα κορίτσι που ίδρωσε για πρώτη φορά· το κορμί της έπειτα από χρόνια προτού τη νεκροπλύνουν. Ένας διάδρομος...

μια εντύπωση      Ένας Ήσκιος είναι πάντα αρσενικός· βαρβάτος και τραχύς στα οράματα, ηδύς στη γεύση. Ένας Ήσκιος είναι ο ιδρώτας της εικόνας· που συλλέγεται με βαμβάκι κι αφαιρείται με κερί όταν η νύχτα, τα κάνει όλα ήσκιους. Ένας ήσκιος είναι πάντα το Σεφερικό...

πούλμαν – τα θυμητάρια  Κάποτε θα βρεθεί ένας δρόμος που θα σε κλωθογυρνά κι όλο θα σου υπόσχεται το αιώνιο ταξίδι. Μην υποκύψεις. Αρκέσου στο φέρι ως την Αρκίτσα, Αύγουστος που ήταν και τα κορμιά ξεφλουδίζανε στα ιαματικά λουτρά της Αιδηψού. Το πούλμαν με τους...