Μερικές φορές ένα όνειρο είναι μια εικόνα σε συνθήκες αποδόμησης. Οι συνθήκες πυκνώνουν γρήγορα κι έπειτα καταλήγουν σε μια κοιλάδα ή σε μια θάλασσα που δε με πνίγει αλλά με στηρίζει σε ένα βάθρο. Βλέπω δίπλα μου τον άνθρωπο Toyota Camry και τη γυναίκα περιδέραιο....

Αφού πέρασε τη μισή νύχτα ψάχνοντας συνεργείο, κοιμήθηκε εν τέλει στο σιταντέλ μιας μεσαιωνικής κωμόπολης του Λίγηρα που του έδινε την αίσθηση ότι ήταν ο Πειραιάς. Διέκρινε την υπερυψωμένη οχύρωση, μια συνοικία όμοια με τα Καμίνια, τα αντιπλημμυρικά έργα και μια...

Όταν ξυπνούσε τις νύχτες κατηύθυνε τον ύπνο του ξανά και ξανά στο κοιμητήριο του Ίνσμπρουκ, όπου ο διάφανος πάγος στο μαύρο μάρμαρο έφτανε ως τις ρωγμές των ανθρώπων που έπιναν ζεστή σοκολάτα στα καφέ κι οι θρεμμένες αυστριακές αγελάδες μουγκάνιζαν φάλτσα αναπολώντας...

Μέρα λέμε, όταν αλλάζει το φως κι οι βεράντες δροσίζονται απ' τα γέλια και λιάζονται. Νύχτα, όταν το άσπρο φίδι γυρίζει και δαγκώνει στα μάγουλα, η κοπέλα που γέννησε τον Χριστό γερνάει ταχύτατα κι αφήνει τις ρυτίδες να την πνίξουν. Δεν κοροϊδεύω· μέρα νύχτα με μασάνε...

Τα πρωινά, τα στιγμιαία σου χαμόγελα· η ώρα της επιστροφής έπειτα από το σκοτεινό ταξίδι του ύπνου κι εκείνος ο αδιόρατος στεναγμός. Η κοιλάδα του παπλώματος και το χνάρι της σαν ποταμός στο δεξί σου στήθος. Έπειτα βορράς, έπειτα νότος· έπειτα ανατολή και δύση. Ένας...

Σκηνή της μάχης του Βατερλό που αναπαρίσταται από χλωμούς εφήβους Φλαμανδούς ντυμένους Ουέλλινγκτον. Το ηλεκτρικό τρένο που οδυνηρό στις ράγες του τρέχει μα τη σκηνή φυλακίζει· χιλιάδες καρέ σταματημένα ως τον επόμενο σταθμό. Η ζωή που είναι πάντα δράση κι ο θάνατος...

Kαλλιγραφία ενός καμινέτου υγραερίου· οι φλόγες του που γίνονταν φορείς των άστρων, παιδικές ζωγραφιές κι ανθρώπινη σάρκα που παραδίνεται· κάθε του φλόγα καλλιγραφούσε στα γαλλικά τα subjonctif ενώ συνέλεγε δεδομένα από ένα πείραμα του Ρεωμύρ για τα θερμόμετρα...

Σκοτεινός καιρός απ' το αίμα του μύριζε· διασχίζαμε κείνη την άτεγκτη ανάμνηση που ήταν σαν ένας γονιός δανεικός καθώς τα κύματα ζωντάνευαν με ανεξήγητες καμπυλώσεις (το Ντουόμο θυμίζοντας να σηκώνεται μέσα από τα μάρμαρά του με έναν βρυχηθμό). Ψάρια κολυμπούσαν εκτός...

Στο Ντινάν μια κόρη βεδουίνων με μάτια ανυπόληπτα δούλευε χρόνια εισπράκτορας στα τρένα μα μόλις την άγγιζε τ’ αστρόφως λίγωνε καθώς το δέρμα της την έρημο αλυχτούσε. Δεν διψώ το κορμί της πια ή τα χέρια της θύελλες της άμμου, χρώματα ανυπέρθετα, της σαύρας και του...

Φτάνει κάποτε κι η εποχή με τα κόκκινα σύννεφα, αυτό που λέμε από συνήθεια, «ο καιρός των παροπλισμένων τρένων», που το ποτάμι υποχωρεί κι εμφανίζεται μια άμπωτη (όμοια με κείνη που απαντάται στη λίμνη Μίσιγκαν καθώς ταξιδεύει κανείς βορειοανατολικά προς τη...