Θελω να ευχαριστήσω δήμοσια έναν άνθρωπο που πίστεψε σε μένα. Που πιστέψε ότι μπορώ. Που κανένας μέχρι σήμερα δεν το έκανε. Οι μόνοι που πίστευαν σε μένα ήταν οι γονείς μου, η Antigoni Stavropoulou που πίστευε σε μένα ότι μπορώ να κάνω την παράσταση και ο Angelos Iacovides II που ήταν η αρχή να πιστέψω σε μένα, και ήταν ο άνθρωπος που με βόηθησε να έχω περίσσοτερη αυτοπεποίηθηση για το ραδιόφωνο. Τωρά προστέθηκε και ένας άλλος άνθρωπος σε αυτή την λίστα. Λεγέται ιωαννα Λαζάρου. Ένας άνθρωπος που πίστεψε σε μενα. Που κανένας άνθρωπος δεν μου έδωσε τις ευκαιρίες που μου έδωσε η ιωαννα στο θέμα της Δημοσιογραφίας. Που ρίσκαρε και επέλεξε έναν άπειρο Δημοσιογράφο, και με έριξε μέσα στα νερά. Που καμία δουλεία που έστειλα βιογραφικά δεν με δέχτηκαν ούτε μου έδωσαν την ευκαιρία. Μάλλον ο Θεος ήξερε απο πρίν ποιος ειναι ο προορισμός μου. Ευχαρίστω που με οδήγησε εδω. Είναι ένας υπέροχος άνθρωπος η ιωαννά Λαζάρου. Δεν την βλέπω μόνο σαν συνέργάτη ή σαν εργοδότρία μου, αλλά σαν μια φίλη μου που μπορώ να την εμπιστεύτω. Είναι ένας υπέροχος άνθρωπος. Ευχαρίστω μόνο και μόνο που βρέθηκε στον δρόμο μου. Και είχα να την ανάγκη να το κάνω δήμοσια. Πραγματικά ευχαρίστω για την ευκαιρία. Θα δουλέψω για να φτάσω στον στόχο μου. Ματθαιος Λιασσης
Η δωρεά
Το «ιντερσίτι» των έντεκα και σαράντα πέντε το βράδυ, από Θεσσαλονίκη, είναι έτοιμο για αναχώρηση. Ο Στέφεν έχει τακτοποιήσει τις αποσκευές κι έχει βολευτεί στο κάθισμα. Η πάλη μέσα του έχει καταλαγιάσει. Το ταξίδι του άλλωστε στην Καλιφόρνια πήγε αρκετά καλά. Η σύνδεση με το μητροπολιτικό πανεπιστήμιο ήταν εποικοδομητική.
