Η συγγραφή του παρόντος άρθρου πραγματοποιείται εν έτει 2025 και πιο συγκεκριμένα κατά την διάρκεια των διαδηλώσεων και των μαθητικών καταλήψεων ενάντια στο έγκλημα των Τεμπών. Η συμπλήρωση 2 ετών από την αποτρόπαια εκείνη ημέρα , δίχως απόδοση ευθυνών ή γενικότερα κάποιου είδους, κάποιου ψήγματος δικαιοσύνης, οδήγησε εκείνη την περίοδο σε σωρεία αντιδράσεων, για όσους δεν θυμούνται.
Αφελληνισμός. Ένας όρος ο οποίος χρησιμοποιείται για να δηλώσει την αφαίρεση της Ελληνικότητος από ένα άτομο ή από ένα σύνολο, μια πληθυσμιακή ομάδα. Ο αφελληνισμός πραγματοποιείται είτε άμεσα είτε έμμεσα. Άμεσα με την χρήση βίας και την απαγόρευση άσκησης ορισμένων βασικών δικαιωμάτων και δραστηριοτήτων. Έμμεσα μέσω της εκπαίδευσης, της πολιτιστικής, πολιτισμικής και γλωσσικής αλλοίωσης. Της βεβήλωσης και του ευτελισμού των αξιών και των θρησκευτικών πιστεύω.
Κατά την άποψή μου, ως μαθητής κιόλας, λαμβάνοντας υπόψιν και τον ρατσισμό τον οποίο δέχθηκα από τους ίδιους μου τους συμμαθητές πριν από μερικές ημέρες, η παιδεία αποτελεί ενδεχομένως το βασικότερο χτύπημα προς τον Ελληνισμό. Πέρα του ότι αποτελεί την πρώτη επαφή των νέων με την γνώση, διαμορφώνει μέσω αυτού και την ψυχοσύνθεση των επόμενων γενεών, όσον αφορά τουλάχιστον τον τομέα του γνωστικού επιπέδου και της αντιλήψεως ορισμένων ζητημάτων.
Τις προάλλες λοιπόν, κατά την μαθητική διαδήλωση για την συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών, ο γράφων με ένα ακόμα στέλεχος του 15μελούς μαθητικού συμβουλίου, ύψωσε την Ελληνική σημαία. Πράγματι, την υψώσαμε. Τι περηφάνια να υψώνει κανείς την σημαία του… Η σημαία μας, ειδικότερα η δική μας σημαία, ως σημαία της Ελευθερίας, αντιπροσωπεύει τα πιστεύω και τους αγώνες του Ελληνικού λαού, με ότι αυτό συνεπάγεται. Την σημαία αυτή μας ζητούσαν να κρύψουμε μανιωδώς, οι δήθεν μαχητές της ελευθερίας. Και καθώς εμείς δεν υπακούγαμε, η μανιώδης αυτή παράκληση μετατράπηκε σε μανιώδη απαίτηση. Ρατσισμός στην ίδια μας την πατρίδα λοιπόν ! Και από τον ίδιο μας τον λαό ! Και όλα αυτά που; Στην Κρήτη ! Την γη που ο Καγιαλές το 1897 δεν άφησε την σημαία εκείνη, την σημαία εκείνη που απαίτησαν αυτοί να κρύψω, να πέσει στο χώμα κάτω, μετατρέποντας το ίδιο του το σώμα, σε ζωντανό κοντάρι ! Για αυτό και εγώ, μη μπορώντας να υποστώ τέτοιο βάρος ανοχής στην συνείδησή μου, και καθώς δεν έχω θέση σε << φασιστικά καθεστώτα >>, απεφάσισα να παραιτηθώ από το 15μελες μαθητικό συμβούλιο.
Ο αφελληνισμός συνεπώς είναι εδώ. Και θα συνεχίσει όσο περνάει ο καιρός, να κάνει όλο και πιο αισθητή την παρουσία του. Υγιαίνετε και ερευνάτε…
photo by Leonhard_Niederwimmer, https://pixabay.com
