Είναι καιρός τώρα που οι έχοντες τον κοινό νου αναρωτιούνται αν σκέπτονται σωστά, και αν όσα συμβαίνουν στη χώρα μας, και όχι μόνον, έχουν σχέση με την λογική! Η πανδημία, βέβαια, επέδρασε και στην ψυχικό μας κόσμο, ενίσχυσε τον ατομικισμό, αλλά και την απομάκρυνση του ανθρώπου από τον άνθρωπο.
Τις μέρες αυτές η ανθρωπότητα συγκλονίστηκε από την τραγωδία των μεταναστών με το τάχα αλιευτικό σαπιοκάραβο, που βυθίστηκε σε ελληνικά νερά, ανοικτά της Πύλου. Πόσες ψυχές ανθρώπων, ανάμεσά τους μικρών παιδιών χάθηκαν; Άγνωστος ο ακριβής αριθμός. Ποιος φταίει; Οι διακινητές; Έγινε ή δεν έγινε σωστά η διαδικασία έρευνας και διάσωσης ; Και το τραγικό ερώτημα, που προκύπτει : έως πιο βαθμό επιτρεπόταν η διάσωση των μεταναστών; Γιατί, δεν υπάρχει πια αμφιβολία ότι η αδιαφορία αλλά και η υποκρισία των υπευθύνων της ευρωπαϊκής μας οικογένειας έχει ξεπεράσει τα όρια. Το φαινόμενο απώλειας των μεταναστών με τη βοήθεια των διακινητών είναι χρόνιο και περνά συνήθως απαρατήρητο. Αυτή τη φορά ο υπερβολικός αριθμός ατόμων έφερε την τραγωδία στην επιφάνεια.
Οι διακινητές είναι το «εργαλείο» του εγκλήματος, και γεννά πολλά ερωτηματικά η αδυναμία σύλληψής τους. Το έγκλημα όμως διαπράττεται από τους ισχυρούς της γης, που τα οικονομικά τους συμφέροντα δεν τους επιτρέπουν να σταματήσουν του πολέμους, με ολέθρια συνέπεια την αύξηση των μεταναστών και την αδυναμία των χωρών να τους απορροφήσουν. Ο πόλεμος δεν μπορεί ποτέ να γίνει ανθρώπινος, μόνο να καταργηθεί μπορεί, πίστευε ο Άϊνστάιν, και είναι επιεικώς ντροπή για την Ευρωπαϊκή Ένωση η στήριξή του, που προδίδει τις αρχές και τις αξίες της. Ο οραματιστής της Ε.Ε. Ρομπέρ Σουμάν στη διακήρυξή της τόνισε : «Η παγκόσμια ειρήνη δεν μπορεί να διατηρηθεί αν δεν αναληφθούν δημιουργικές προσπάθειες ανάλογες των κινδύνων που την απειλούν».
Στην Ελλάδα η τραγωδία των μεταναστών συνέπεσε με την προεκλογική περίοδο και κατέληξε αντικείμενο ανταγωνισμού των κομμάτων, και το εθνικό πένθος έφθασε να προκαλεί την μήνιν των ακροδεξιών!
Στις συνέπειες της πανδημίας και της λιτότητας προστίθενται και αυτές που προέρχονται από την έλλειψη φωνών αντικειμενικών, ανθρώπων του πνεύματος, που με τον λόγο ή την πέννα τους μπορούν να βοηθήσουν τους πολίτες να κατανοήσουν τα τεκταινόμενα. Οι διαξιφισμοί έχουν πάντα χρώμα πολιτικό και οι πολίτες σέρνονται αδύναμοι πίσω από τα συμφέροντα των μεγάλων , που έχουν την ευθύνη των πράξεών τους. Ο πολιτισμός εξέλιπε, η ανθρωπιά απαξιώθηκε, η αλληλεγγύη αγνοήθηκε και η λογική περίσσεψε!
Αν ανατρέξουμε στο βιβλίο του Ε.R.Dodds : Οι Έλληνες και το παράλογο, σε μετάφραση Γ.Γιατρομανωλάκη, θα βρούμε ικανοποιητικές απαντήσεις για τον παραλογισμό της εποχής μας. Ο Ιρλανδός καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Φιλολογίας, αναγνωρισμένος στον επιστημονικό χώρο παγκόσμια, άνοιξε με το βιβλίο του αυτό νέους δρόμους στην έρευνα για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Ο καθηγητής μελετά επισταμένα τα άλογα, τα εκτός , δηλαδή ,λογικής στοιχεία, που συνιστούν την ανθρώπινη προσωπικότητα. Αποδεικνύει μάλιστα με μαρτυρίες ότι οι αρχαίοι Έλληνες από την εποχή του Ομήρου είναι λαός γεμάτος προκαταλήψεις, δεισιδαιμονίες και φόβους, και ότι κινείται ανάμεσα στον ορθό λόγο και στις άλογες καταστάσεις.
Το πρόβλημα των μεταναστών θα διαιωνίζεται, εφόσον οι πόλεμοι συνεχίζονται, και το πρόβλημα της αποκατάστασης των μεταναστών δεν θα λύνεται εφόσον η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν επιστρέψει στις αξίες και τα ιδεώδη της, στις αρχές των οραματιστών της, που διακήρυξαν ότι «η Ευρώπη θα διαμορφωθεί μέσα από συγκεκριμένα επιτεύγματα, που θα δημιουργήσουν πρώτα μια πραγματική αλληλεγγύη».
