Σ’ ένα χωριό κοντά στη Ναύπακτο κάνω τις διακοπές μου επί χρόνια, ζώντας στην υπέροχη φύση την ηρεμία που προσφέρει η μικρή φιλική κοινωνία. Η θάλασσα και το βουνό αρμονικά δεμένα αναπαύουν την ψυχή από την ταραχή της πρωτεύουσας, και προκαλούν τον νου για να σκεφθεί πόσο ευτυχισμένος θα πρέπει να αισθάνεται ο Έλληνας μέσα σε τόση ομορφιά γύρω του, αλλά και πόσο υπεύθυνος θα πρέπει να είναι για την περιφρούρηση και τη διατήρηση αυτού του θεϊκού δώρου.
Φέτος, τα πάντα έχουν αλλάξει. Εντυπωσιάστηκα, όταν το πρωί είδα για πρώτη φορά σμήνος πουλιών να πετά σαν τρελό, αναζητώντας ίσως καταφύγιο. Το 2023 είναι, ως φαίνεται, το έτος «τιμωρός» του ανθρώπου για την απρονοησία του και τις εγκληματικές του ενέργειες αδιαφορώντας για την καταστροφή της φύσης και τις ολέθριες συνέπειες. Πανδημία με την ονομασία «κορωνοϊός», που η κορώνα του έπεσε πολύ βαριά στην κεφαλή μας, καύσωνας και καταστροφικές πυρκαγιές, που ερήμωσαν κυριολεκτικά περιοχές της χώρας μας σε συνδυασμό με την παρατεταμένη λιτότητα, εξαθλίωσαν τον Έλληνα. Όσοι διαθέτουν σπίτι σε χωριό περιόρισαν τις διακοπές τους σε αυτά, αλλά μείωσαν συγχρόνως και τις εξόδους τους σε κέντρα και ταβέρνες. Το αδιαχώρητο άλλων εποχών στα ταβερνάκια από ντόπιους είναι πια παρελθόν. Οι πολίτες διασκεδάζουν στα σπίτια τους και οι ιδιοκτήτες των κέντρων αρκούνται στους τουρίστες. Ας τους ευγνωμονούμε, και ας σκεφθούμε σε τι οφείλεται η προτίμησή τους για τη χώρα μας, και πόσο εύκολα αυτή μετατρέπεται, αν οι ομορφιές αυτού του τόπου καταστραφούν!
Η οικονομία μας βαδίζει σταθερά με ρυθμούς ώστε οι πλούσιοι να γίνονται πλουσιότεροι, οι πτωχοί πτωχότεροι και η μεσαία τάξη να βυθίζεται στην απόγνωση. Ας δούμε επιτέλους την πραγματικότητα… λεφτά δεν υπάρχουν, δυστυχώς επτωχεύσαμεν, και η υπομονή των πολιτών εύκολα μετατρέπεται σε έκρηξη και σε απονενοημένες, ίσως, επιλογές των υπαρχόντων φασιστικών μορφωμάτων για την διακυβέρνηση του τόπου.
Είναι γεγονός ότι βιώνουμε μια μεταβατική περίοδο δραματικών αλλαγών παγκόσμια, που δεν γνωρίζουμε πού θα μας οδηγήσουν. Ας έχουμε, όμως, τουλάχιστον την πρόνοια να διορθώσουμε όσα εξαρτώνται από το χέρι μας.
Ο Ρωμαίος φιλόσοφος Σενέκας στο έργο του De brevitate vitae (Περί της βραχύτητας του βίου) επισημαίνει χαρακτηριστικά, προσπαθώντας να διδάξει την ανθρωπότητα τα εξής : «Οι άνθρωποι παραπονούνται, γιατί η ζωή, που τους δόθηκε, είναι σύντομη. Όμως, η ζωή δεν είναι διόλου σύντομη αλλά επαρκέστατη. Οι ίδιοι δεν την διαχειρίζονται σωστά και την καταναλώνουν σπάταλα και απερίσκεπτα». Ας διδαχθούμε!
