Το κόκκινο φουστάνι θα φορέσω εκείνο με τα φρίλια,
στο πανηγύρι της αγάπης πάω απόψε.
Θέλω να πιω και να μεθύσω με το κρασί του έρωτα.
Αίμα κόκκινο το φουστάνι σαν της αγάπης το ποτό,
σαν καραβιού κατάρτι που ανεμίζει .
Απόψε ο έρωτας προσμένει
να χορέψουμε μαζί ως το πρωί
σ’ ένα πρωτάκουστο ρυθμό θεσπέσιας μελωδίας.
Θα στροβιλιστώ με μισόκλειστα μάτια,
θα χαρώ την καυτή ανάσα του πάνω στο πρόσωπο μου.
Στα χέρια του θ’ αφεθώ και το μεθυστικό άρωμα του θα μυρίσω.
Απόψε θα χορέψω ως το πρωί σ’ ένα ξεφάντωμα τρελό
μέχρι που να λυγίσω και να πέσω!
Σαν παπαρούνα σε ξανθιά χωράφια που την χαϊδεύει ο άνεμος
θα μαδήσω κάθε δισταγμό και θα σε ακολουθήσω.
Απόψε μαζί αγκαλιά ήπιαμε και μεθύσαμε,
Και το πρωί χαμογελάσαμε αχνά κι αποχωρήσαμε!
Έρωτα ! Φώναξα τ’όνομά του τρέχοντας φοβισμένη.
Έρωτας ! Απαντησε και χάθηκε ‘κεί στου δρόμου την στροφή !
photo ArtTower / https://pixabay.com/