Και τα ζυμαρικά έχουν την παγκόσμια ημέρα τους, η οποία ήταν η Τρίτη 25 Οκτωβρίου. Με αφορμή αυτή την ημέρα, ας θυμηθούμε ότι τα ζυμαρικά ήταν γνωστά και στην Ελλάδα, και λέγονταν “λάγανον”.
Περίπου στο 1000 πΧ αναφέρονται για πρώτη φορά τα ζυμαρικά, και η λέξη λάγανον περιέγραφε την φαρδιά ζύμη από νερό και αλεύρι, η οποία κοβόταν σε λωρίδες για να μαγειρευτεί.
Στο βιβλίο συνταγών του Martino da Como τον 15ο αιώνα, αναφέρεται η πρώτη συνταγή για ζυμαρικά, και αυτό συνέβη τον 15ο αιώνα. Έως τότε φαίνεται ότι τα ζυμαρικά κατασκευάζονταν στο σπίτι, από τότε όμως ξεκίνησε η εμπορική κίνησή τους και φυσικά η διαδικασία παραγωγής. Τον 19ο αιώνα αρχίζει η αυτοματοποίηση της παραγωγής στην Ιταλία αλλά και σε όλο τον κόσμο.
Την τροφή αυτή την γνώριζαν επίσης και οι Άραβες και οι Κινέζοι. Οι Άραβες έμαθαν τα ζυμαρικά από τους Έλληνες, οι οποίοι συνάντησαν το φαγητό αυτό στην Σικελία και την Νάπολη. Όσο ασαφή κι αν φαίνονται μέσα στον χρόνο αυτά τα ίχνη, η πρώτη γραπτή αναφορά στις βρασμένες χυλοπίτες βρίσκεται στην Ιερουσαλήμ, γραμμένη στα αραμαϊκά τον 5ο αιώνα μΧ.
Σε ό,τι αφορά την νεώτερη εποχή, στην Ελλάδα, το εμπόριο ζυμαρικών ξεκίνησε στο Ναύπλιο το 1824, με την πρώτη Φάμπρικα Μακαρονιών, βγάζοντας τα ζυμαρικά εκτός οικογενειακής προετοιμασίας. Μετά από αυτό ξεκίνησαν οι μικρότερες μονάδες από ιδιοκτήτες αλευρόμυλων. Στην Αθήνα, το 1931, την ετοιμασία και το εμπόριο το ξεκινά η οικογένεια Κίκιζα με την δημιουργία του μακαρονοποιείου “Δήμητρα”, μια παράδοση που φτάνει μέχρι τις μέρες μας.
Σήμερα, οι συνταγές για ζυμαρικά είναι πολλές και διαφορετικές ανά κουλτούρα – αλλά πολλά είναι και τα σχήματα των ζυμαρικών, που δίνουν κάθε φορά και διαφορετικά ονόματα στο προϊόν.
Μάλιστα, ενώ θεωρείται ότι ένα πιάτο ζυμαρικών παχαίνει, παρ’ όλα αυτά μια μερίδα των 100 γρ. περιέχει λιγότερο από 2 γραμμάρια λίπους, χαμηλή περιεκτικότητα σε χοληστερόλη και νάτριο.
πηγή in.gr / photo academiabarilla.it
photo: https://pixabay.com/el/
