Ακόμη και ο τρόπος που κάθεται μια γυναίκα μαρτυρά αυτό που περίπου φαντάζεται έξω από το χώρο της…
Αρχόντισσα η φαντασία σαν τη γυναίκα που απεικονίζει ο πίνακας, δεν είναι ταπεινής καταγωγής θηλυκού μυαλού, όταν πρόκειται για αίσθημα. Δεν υπάρχει τίποτα το ωραιότερο, από την ελεύθερη, αποκλειστική φαντασία κι ας γοητεύει ή εξαπατά, η ουσία είναι ότι εμψυχώνει! Είναι μεγάλη αδικία μια γυναίκα όταν είναι ερωτευμένη να στερείται αυτήν την ικανότητα του νου. Την ικανότητα να μεταπηδά από την πεζή καθημερινότητα της, στην ανάμνηση, το πάθος και στη σχετικότητας της επιθυμίας εκείνης της στιγμής.
Πολλές γυναίκες φαντάστηκαν τον έρωτά τους, πριν καν τον συναντήσουν. Φαντάστηκαν αυτό που αποζητά το μέσα είναι τους, αυτό που τους έλειπε, το πιο βασικό ο έρωτας ή η αγάπη!
Σε έναν κόσμο τόσο μίζερα πραγματικό και τόσο γρήγορο σε ρυθμούς μεροκάματου, για λόγους της επιβίωσης αν δεν υπήρχε αυτό το αποκύημα θα είχαμε προσγειωθεί όλες οι σημερινές γυναίκες ψυχικά στο χώμα.
Έχουμε ανάγκη την ψευδαίσθηση, την αυταπάτη, το παραμύθι, τους φανταστικούς αισθησιακούς κόσμους , τα ταξίδια (που δεν ζούμε) ή όπως αλλιώς λέγονται, διότι το απίθανο αυτό άυλο, μάς κρατά. Κατασκευάζουμε μέσα στις λύπες και στεναχώριες μας, μια εικόνα από ένα βλέμμα που μας ευθυμεί κάτω από έναν ουρανό ή ένα χαμόγελο μέσα στο δείλι για να διώξουμε την κόπωση που πάντα όταν τρέχεις ολημερίς είναι ίδια. Τίποτα δεν είναι ωραιότερο και πιο ποιητικό από να καλλωπίζεις αισθησιακά το μυαλό σου, να ονειρεύεσαι ζωντανή αυτό που λαχταρά η καρδιά σου, η ψυχή και το κορμί σου. Τίποτα δεν είναι πιο αερικό να ονειρεύεσαι αυτό που δε γνωρίζεις, αυτό που δεν γνώρισες ακόμη, αυτό που ίσως δεν θα γνωρίσεις ποτέ, αυτό που ποτέ πραγματικά καμία γυναίκα ίσως δεν θα γνωρίσει εντός του γήινου χρόνου της, αλλά δεν πειράζει ! Τίποτα δεν είναι πιο ουτοπικό από τη λαχτάρα για ζωή, για ένα φιλί, για ένα ξεχωριστό άγγιγμα… που καμιά φορά στο τέλος, από την πολύ καλλιέργεια έχει την ικανότητα να «μεθιστά όρη». Φανταζόμαστε διότι είμαστε ζωντανές κι όσο ονειροβατούμε, υπάρχει η μεταφυσική ελπίδα της χαράς, της απόλαυσης σε ένα εγγύς αύριο…
«Γυναίκα μη στερείσαι τη φαντασία», η καλύτερη ευχή!
Αχ, κυρία με το λευκό, ψηλά, ξεκούμπωτο μπούστο.
Φαντάσου, φαντάσου εκείνον να σου χαϊδεύει με τέχνη τις κουρασμένες γάμπες. Εκείνον που να μην έχει την αίσθηση του μέτρου στο χάδι προκειμένου να σου δείξει τον αληθινά αισθησιακό δρόμο του κορμιού σου!
Φαντασία
Σε φαντάστηκα, σε ένοιωσα ομορφιά.
Μικρή στιγμή, πάνω στο βαθύτερο που διαθέτω δέρμα.
Ανεπαίσθητο, αέρινο, πανίσχυρο άγγιγμα.
Υφή απίστευτη.
Ανατριχίλα, ψυχική απόλαυση.
Τόσο μεγάλη, που κάνει την ηδονή υποδεέστερη.
Βελουδένια η σύνθεση των δακτύλων.
Μια μικρή στιγμή και εξυψώνει, παίρνει μυαλό.
Εδρεύει μέσα στο κορμί
κι αφήνει σπαρακτική θλίψη τα βράδια.
Μια μικρή σαν έκδηλη στιγμή
και καταυγάζει σώμα, πνεύμα.
Πυρήνας ζωής, που αναπαράγει τα κύτταρα
και συγχρόνως τ’ αλωνίζει.
Μυστικό δημιουργίας, που μεταπλάσει τις αισθήσεις σε λέξεις.
Προσκύνημα στην ομορφιά, στη ζοφερή τρέλα του μυαλού,
στην άγνωστη αλήθεια!
photo by darksouls1, https://pixabay.com
