Ο πρώτος στόχος, που ήταν να επιτύχει το παιδί στις εξετάσεις εισαγωγής σε κάποια Σχολή ή Πανεπιστήμιο, έχει επιτευχθεί.
Το παιδί έγραψε καλά, μάζεψε τους απαραίτητους πόντους και πέρασε, οπότε πλέον είναι φοιτητής.
Το παιδί που μέχρι εχθές ήταν μαθητής στο σχολείο της γειτονιάς, ή έστω, σε δυο γειτονιές μακρύτερα, τώρα είναι φοιτητής.
Το παιδί.
Το παιδί, που μέχρι τώρα λειτουργούσε κάτω από τον δικό σου προγραμματισμό: το φαγητό του, τα ρούχα του, το ωράριό του, τώρα θα πρέπει να φύγει. Να αφήσει το δωμάτιό του, το σπίτι σας, και εσύ θα πρέπει να του φτιάξεις τις βαλίτσες, να το βοηθήσεις να βρει ένα σπίτι, και να το ετοιμάσεις με έπιπλα, συσκευές. Το σπίτι του.
Πόσο έτοιμοι είναι γι’ αυτό οι γονείς; Συναισθηματικά, πόσο έτοιμοι είναι, να αντιμετωπίσουν αυτή την αλλαγή;
Δεν είναι μόνον η σκέψη ότι «το παιδί» μεγαλώνει, και ότι πλέον θα έχει την ευθύνη της ημέρας του (να ξυπνήσει στην ώρα του, να διαβάσει, να ντυθεί σωστά, να φάει σωστά, να μην κάνει αυτό ή εκείνο).
Είναι και το ότι θα πρέπει να ζυγίσεις τώρα το πόση εμπιστοσύνη έχεις «στο παιδί».
Και φυσικά, το ότι θα σου λείπει.
Και πώς γεμίζουν οι ώρες όταν σου λείπει το παιδί, που τώρα είναι φοιτητής και δεν σε χρειάζεται όσο πριν; Τώρα που παίρνει ο ίδιος τις καθημερινές μικρές αποφάσεις για την ζωή του;
Πώς ξεφεύγει η σκέψη για να μην μένει κολλημένη σ’ αυτό;
Το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να θυμάσαι, είναι ότι δεν χρειάζεται να έχεις μεγάλες συναισθηματικές απαιτήσεις από τον εαυτό σου. Είναι απόλυτα φυσιολογικό να σου λείπει, είναι απόλυτα φυσιολογικό και ανθρώπινο να στενοχωριέσαι για την απόσταση που πλέον θα έχετε, και είναι πολύ λογικό ότι θα χρειαστεί χρόνος για να συνηθίσεις στην νέα καθημερινότητα. Μην απαιτήσεις από τον εαυτό σου να προσαρμοστεί «σε τόσο χρόνο». Μην απαιτήσεις και μην πιεστείς γι’ αυτό.
Ο δεσμός σου με το παιδί, είναι σίγουρα κάτι που δεν χωράει σε τέτοιου είδους προγραμματισμούς, οπότε άφησε τα πράγματα να εξελιχθούν και δέξου τα συναισθήματά σου.
Αν σε κάτι θα πρέπει να προσαρμοστείς όμως, αυτό είναι οι νέες συνήθειές του. Αν, για παράδειγμα, αισθανθείς ότι πρέπει να τον παίρνεις κάθε μισή ώρα τηλέφωνο για να τον νοιώσεις, σκέψου πόσο αυτό θα τον φέρει σε δύσκολη θέση ανάμεσα στους συμφοιτητές του. Η ισορροπία μεταξύ της δικής σου συναισθηματικής φόρτισης και της δικής του αίσθησης ασφάλειας αλλά και υπευθυνότητας, είναι πραγματικά σημαντική.
Και τι γίνεται με την δική σου καθημερινότητα; Μπορεί να αισθάνεσαι ότι «άδειασε το σπίτι», ότι δεν έχεις πια τι να κάνεις, αλλά ξέρεις κατά βάθος ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Τώρα μπορείς να δώσεις την προσοχή σου σε άλλες σχέσεις, με τις οποίες μπορείς να γεμίσεις τον χρόνο σου. Βόλτες, εκδρομές, γεύματα, δείπνα – είναι όλα εκεί για να τα ζήσεις με φίλους, συγγενείς… ακόμη και νέα ενδιαφέροντα, όπως ένα γυμναστήριο, που θα κάνει το σώμα σου και το μυαλό σου να συνηθίσουν πιο εύκολα την μετάβαση που ζεις.
Και τι γίνεται με κάποια δικά σου σχέδια, που είχαν μείνει πίσω λόγω του καθημερινού σου προγραμματισμού με το παιδί; Ήθελες να έχεις ένα ζώο μέσα στο σπίτι; Ήθελες να μάθεις μια ξένη γλώσσα; Ήθελες να μάθεις να ζωγραφίζεις ή να χορεύεις; Ή, ακόμα καλύτερα: Ήθελες κι εσύ να μάθεις κάτι -για παράδειγμα στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, ή σε κάποια Σχολή; Να γίνεις, δηλαδή, κι εσύ, κατά κάποιον τρόπο, φοιτητής σαν το παιδί σου;
Δεν είναι μόνον ότι θα επενδύσεις περισσότερο χρόνο και ενέργεια στον εαυτό σου, με αυτό τον τρόπο.
Είναι ότι η νέα αυτή αρχή, θα σε ανανεώσει πολύ περισσότερο από όσο φαντάζεσαι. Και θα θέσει την σχέση σου με τον φοιτητή σου, σε μια πιο υγιή και νέα βάση, τόσο συναισθηματικά, όσο και επικοινωνιακά.
Γιατί στην σχέση αυτή, πρωτίστως εσύ θα πρέπει να είσαι «καλά».
Θα έχεις ακούσει για τον κανονισμό που ισχύει στα αεροπλάνα: όταν πέσουν οι μάσκες οξυγόνου, πρώτα ο γονιός θα πρέπει να φορέσει την μάσκα, και εν συνεχεία να την φορέσει αυτός στο παιδί. Διαφορετικά, θα πληγούν και οι δύο.
Επένδυσε, επομένως, χρόνο στην δική σου δημιουργικότητα. Μαγείρεψε, χόρεψε, ταξίδεψε – βρες το πάθος σου, και ακολούθησέ το. Να είσαι βέβαιος, το παιδί σου θα ήθελε αυτό για σένα. Έχει μεγάλη σημασία για το παιδί να αισθάνεται ότι είναι καλά ο γονιός του. Ξεφορτώνεται από πολλά βάρη, και είναι σημαντικό να μην χρειάζεται να τα κουβαλάει στην ζωή του αυτά. Ειδικά τώρα, που θα πρέπει να παραδεχτείς ότι και γι’ αυτό, η μετάβαση είναι μεγάλη.
Μην φοβηθείς την αλλαγή. Δες τις ευκαιρίες που κρύβει, και χαμογέλασέ της.
photo https://pixabay.com/el/
