Ένα αγγελούδι να ειμουν
να ψάλλω εν υψίστης
ήρεμη νύχτα, Αγια
όπου Συ εγεννηθης
Η αχυρακι τόσο δα
λίγο να σε ζεσταίνω
η σπάργανο στη φάτνη σου
με μύρο ποτισμένο.
Η αχτίδα απ τ αστέρι σου
τους μάγους να οδηγήσω
Σμύρνα χρυσό και λιβανο
κι εγώ να σου χαρίσω.
Χριστός Γεννιέται.
Ήρθε ο βασιλιάς στη γη
χωρίς χρυσό κρεβάτι
διάλεξε να γεννηθεί
μονάχα σε μία φάτνη.
Τ άχυρα ηταν η στρωμνη
και η ζεστασιά τα χνώτα,
και όσοι βοσκοί ηταν εκεί,
αυτοί το είδαν πρώτα!
Πόση χαρά ήρθε στη γη
απο τον Λυτρωτή μας
Χριστός γεννιέται σήμερα
Ας έρθει στη ζωή μας.
Χριστουγεννιάτικες Αναμνήσεις.
Οταν το χιόνι έπεφτε
πανω απο τη σκεπή μας
χιονονιφαδες λαμπερές
χαιρόταν στη γιορτή μας.
Κι εξω απ το σπίτι στην αυλή
το δέντρο χιονισμένο
λαμπυριζε στου φεγγαριού
το φως το ασημένιο.
Και ολοι στα τζάμια του σπιτιού
τα πολυχνωτισμενα
κοιτούσαμε τα ολόλευκα
εξω που ειχε στρωμένα.
Χριστούγεννα με τη γιαγιά.
Χριστούγεννα μας έρχονται
πάντα με το Δεκέμβρη
το κρύο ειναι έντονο
φέρνει το παγωκαιρι.
Χιονίζει αρκετές φορές
και χαίρονται τα παιδάκια
βγαίνουν αμέσως στις αυλές
να κανουν χιοναθρωπακια.
Και η γιαγιά παρατηρεί
τα εγγονάκια μες το χιόνι
μ αυτή δεν βγαίνει κάθεται
γιατί πολύ κρυώνει.
Ψάχνει αμέσως για να βρει
αυτά που έχει πλέξει
γάντια, σκουφιά, ζεστά κασκόλ
με το δικό της χέρι.
Να τα φορέσουν τα παιδιά
δεν θέλει να κρυώσουν
όταν στα κάλαντα θα βγουν
φοβάται μη παγώσουν.
photo: https://pixabay.com/el/
