Ψυχή Σκιά λευκή… στο δάσος του χρόνου ζεις μοναδική
Απάνω σου φόρεσες ανθρώπου μορφή, ατίθασο μυαλό,
Καλπάζεις με αρετή ελευθέρια… το σκοτεινό παραμύθι του έρωτα.
Πληγές στα πόδια καθώς διαβαίνεις μονοπάτι
Εισχωρείς σε αγκαλιά φεγγάρι,
στις πύλες της θεάς
Αναρωτιέσαι… Που βρίσκεται το παλάτι;
Ποτάμι το πάθος… πέφτεις μέσα… παρασύρεσαι…
Ξεμακραίνεις, ο φόβος της μοναξιάς σε κυριεύει
Παγώνει το κορμί σου…. Κι έχεις την ελπίδα αίμα
Να ζεσταίνει τη δύναμη σου…
Παλεύεις… μες τις αναμνήσεις…
Κομμένο δέντρο η πίστη και προσπαθείς το σώμα να στηρίξεις
Ανέραστη ψυχή…
Τα μάτια σου αχάτης
ανικανοποίητη θλίψη σε πνίγει…
φοράς μάσκα οξυγόνου
για να μην αφήσεις πνοή
στης ταυρομαχίας την απάτη…
Γλυτώνεις στης ουτοπίας την άκρη
Ορμή πορφύρα πληγή…
Να επιθυμείς παραμύθι
Διψάν του Αισώπου οι μύθοι
Πέταλο αλόγου καρφωμένο σε χώμα
Που σκύβεις να το αγγίξεις…
Άρωμα νεφελίμ… περιτυλίγει τη Γή
όμως δεν μπορείς να το οσμίσεις
Ανέραστη ψυχή…
Κατέβασε τη μάσκα σου… τόλμησε να πάρεις ανάσα
Μες του κόσμου τη στάχτη.
Μη φοβάσαι να αντικρίσεις τη καμένη θέα…
Νεφελοσκέπαστη ψυχή
Δεν ξέρεις το μυστικό;
Είσαι οντότητα μαγική… Κόλαση και παράδεισος δικά σου!
Ρίσκο… Ζήσε και αμάρτησε είσαι ψυχή!
photo TheOtherKev, https://pixabay.com
