Εποχή του Υδροχόου

Η συνέχεια του άρθρου του Παν. Τραϊανού

… Τον ονομάζουμε «Άγνωστο Χ», καθώς συνδέεται με ένα ζώδιο, το οποίο φαινομενικά όχι μόνον δεν ενδιαφέρεται για την εξουσία, αλλά τη μάχεται σε όλες τις εκφράσεις της! …Ένα ζώδιο, το οποίο φαινομενικά όχι μόνον δεν επιδιώκει να διαχωριστεί από το σύνολο ως ξεχωριστό άτομο, αλλά αρέσκεται να ενσωματώνεται σε ομάδες! …Ένα ζώδιο, το οποίο αρέσκεται να επιδιώκει τους στόχους του μέσα από συλλογικότητες! Τον ονομάζουμε «Άγνωστο Χ», γιατί είναι ζώδιο το οποίο λειτουργεί ως πολυσυλλεκτική «πλατφόρμα», όπου ΕΚΕΙ θα «κρυφτεί» η «έκπληξη» της εξουσίας!

Θα πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, για να καταλάβει ο αναγνώστης πώς λειτουργούν όλα αυτά. Ο άνθρωπος είναι ένα αγελαίο είδος. Ως εκ τούτου λειτουργεί όμοια με άλλα ζωικά είδη τής φύσης, τα οποία έχουν παρόμοια χαρακτηριστικά. Κατά κανόνα λειτουργεί σαν μικτό κοπάδι αιγοπροβάτων! Αυτό το κοπάδι ακολουθεί τους ηγέτες του και αυτοί οι ηγέτες συγκρούονται μεταξύ τους για την «πρωτοκαθεδρία». Στην αρχή τής Δημιουργίας οι συγκρούσεις αυτές ήταν χαλαρές κι ασήμαντης εντάσεως, αλλά, μετά το «προπατορικό αμάρτημα» και τη λήψη τού «Μήλου τής Γνώσης», αυτές οι συγκρούσεις των «αρσενικών» για την ηγεσία εντάθηκαν και έγιναν πολύ πιο βίαιες κι αιματηρές.

Ο Κριός αυτού του ανθρώπινου «κοπαδιού» είναι η βασική μορφή τού αρσενικού εξουσιαστή τής επο­χής τής Πατρι­αρχίας …Ο από­λυ­τος εκφραστής της! …Η πρώτη «φλό­γα» που ξεκίνησε τη μεγάλη «πυρ­κα­γιά»! …Η «αρχή» της και η αρχή τού «ζωδιακού κύκλου»! Ο Κριός είναι ο «πολεμιστής» τού ζωδια­κού! …Αυτός, ο οποίος διακρί­νεται από το ακαταμάχητο ένστικτο της σύγκρου­σης! …Αυτός, ο οποίος συγκρούεται με τους άλλους για τον οποιον­δήποτε λόγο! …Αυτός, ο οποίος συγκρούεται με την παραμικρή αιτία και με όλους! …Ο «θερμοκέφαλος», ο οποίος λατρεύει τη σύγκρουση και την επιδιώκει για την ευχαρίστηση που του προσφέρει.

Όμως, αυτό το χαρακτηριστικό του, ως εξουσιαστή, τον καθιστά πρωτόγονο. Ο Κριός παγιδεύεται εύκολα —τόσο από αντιπάλους όσο κι από προβλήματα—. Ξοδεύει την ενέργειά του σε πολλές μικρές καθημερινές συγκρούσεις και δεν έχει «όραμα»! …Δεν «βλέπει» μακριά! …Δεν έχει στόχο! …Ούτε καν κάποιον, ο οποίος απλά να φαντάζει «μακρινός» …Κάποιον στόχο, ο οποίος να τον αναγκάζει ν’ αναπτύξει μια στοιχειώδη στρατηγική …Να υποχωρήσει σήμερα, ρισκάροντας να χάσει κάτι μικρό, για να βελτιώσει τις συνθήκες αύριο, ώστε να κερδίσει κάτι μεγαλύτερο …ΚΑΜΙΑ περίπτωση! …Μικρά και μεγάλα, ΟΛΑ προκαλούν τον ίδιο συναγερμό και οδηγούν στην ίδια σύγκρουση! …Η σύγκρουση είναι η φύση του! Πολεμάει για τις καθημερινές μικρές μοιρασιές μέσα στο κοπάδι …Μοιρασιά τής τροφής, μοιρασιά των θηλυκών κλπ. Ως εκ τούτου, με τη συνεχή συγκρουσιακή του δραστηριότητα, ΔΕΝ βοηθάει την κοινωνία! Της προσδίδει μόνιμα πατριαρχικά χαρακτηριστικά, αλλά ΔΕΝ τη βελτιώνει!

Οι ηγέτες αυτού του τύπου μπορούν να συγκρούονται παντού με τον ίδιο τρόπο —είτε κατοικούν σε πρωτόγονες καλύβες είτε σε μοντέρνες επαύλεις— χωρίς να βελτιώνονται. Ξεκινούν από παιδιά να μαλώνουν με τους φίλους τους στα παιχνίδια, για να φτάσουν να μαλώνουν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο στις γειτονιές τους με τους γείτονές τους, στη δουλειά τους με τους συνεργάτες τους, στους δρόμους με τους άλλους οδηγούς και στα Κοινοβούλια με τους άλλους πολιτικούς. Η ζωή τους είναι μια διαρκής σπατάλη ενέργειας, που στο τέλος τής ημέρας τούς στέλνει στα σπίτια τους εξουθενωμένους, αλλά όχι πιο εξελιγμένους! Η κοινωνία βελτιώνεται ΕΡΗΜΗΝ τους και η κοινωνία είναι που τους παρασέρνει κι αυτούς στη βελτίωσή της και όχι το αντίθετο. Η ύπαρξή αυτού του τύπου εξουσιαστή είναι απαραίτητη, γιατί διατηρεί την κοινωνία στον «βρασμό» τής σκληρής πατριαρχίας, έστω και χωρίς κάποιο σχέδιο, το οποίο να την οδηγεί σε κάποια συγκεκριμένη εξέλιξη! …Της δίνει «καύσιμο», αλλά ΔΕΝ έχει «τιμόνι» και «προορισμό»!

Το αμέσως επόμενο αρχέτυπο —και εξέλιξη του Κριού— είναι ο Λέοντας. Αυτό είναι το ζώδιο των βασιλιάδων τής πατρι­αρχίας …Είναι οι Κριοί των Κριών! …Αυτοί που, ως Κριοί, επιβλήθηκαν στον μικρόκοσμό τους και στη συνέχεια άλλαξαν κλίμακα! …Αυτοί που, λόγω ισχύος και γνώσης, «χύμηξαν» επάνω στα ανθρώπινα «κοπά­δια» και τα διέσπασαν, αρπά­ζοντας μεγάλα τμήματά τους για λογαριασμό τους! Αυτό το οποίο τούς διακρίνει δεν είναι τόσο η εξουσιομανία, αλλά η αγάπη τους για την πρωτοκαθεδρία! Λατρεύουν τα λαμπερά «στέμματα» και τα φανταχτερά ενδύματα των αρχηγών. Λατρεύουν την εξουσία —άσχετα εάν τους ταλαιπωρεί στην άσκησή της—, γιατί τους προσφέρει μόνιμα την πρωτοκαθεδρία και τα λαμπερά της gadgets …Τους «βιδώνει» στο «κεφάλι» τού «ποιμνίου» τους και γι’ αυτό κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να τη διατηρήσουν στα χέρια τους.

Ως εξουσιαστής ο Λέοντας έχει καλά χαρακτηριστικά, αλλά σε γενικές γραμμές παγιδεύεται κι αυτός …ΔΕΝ μπορεί να βγει από το «κουτί» και να γίνει το κάτι παραπάνω που αναζητά η κοινωνία από τον τέλειο ηγέτη …Καθηλώνεται στην εξυπηρέ­τηση των παθών του και δεν απειλεί ποτέ την πατριαρχία, η οποία του προσφέρει όλα όσα ονειρεύεται. Τον ενδιαφέρει να διατηρεί τη σχετική διαφορά με τους υπόλοιπους και εκεί παραμένει! …Τον ενδιαφέρει να μην του πάρουν το «λαμπερό» του στέμμα και τον κατεβά­σουν από τον υψηλό του «θρόνο»! …ΔΕΝ βελτιώνεται μέσα στον χρόνο κι ούτε αναζητά τα δικά του προσωπικά του όρια! Ως παράγοντας της εξουσίας είναι σαφώς πιο θετικός για την κοινωνία απ’ ό,τι είναι ο Κριός, γιατί, στην προσπάθειά του να επιβληθεί και να υπάρξει, θα πρέπει να την «ευεργετήσει». Η κοινωνία επωφελεί­ται από τις μάχες του, γιατί, επάνω στην προσπάθειά του να την «πείσει» να τον αναγνωρίσει ως «πρώτο», εξαναγκάζεται να «παράγει» έργο, για να πραγματοποιή­σει έστω μια στοιχειώδη δωρεά …Να πλειοδοτήσει των αντιπάλων του, για ν’ αναγνωριστεί ως «πρώτος».

Το μεγαλύτερο πρόβλημα μ’ αυτόν είναι ότι, εάν οι αντίπαλοί του δεν έχουν τη δύναμη ή τη γνώση να τον ανατρέψουν, ΔΕΝ προσπαθεί για ΤΙΠΟΤΕ παραπάνω! Στην πραγματικότητα λειτουργεί σαν μεγεθυμένος Κριός, που του αρκεί να νικάει εύκολα τους Κριούς που τον αμφι­σβη­τούν. Εάν είναι επικε­φαλής αναπή­ρων, δεν τον πειράζει να είναι κουτσός. Εάν είναι επικεφαλής τυφλών, δεν τον πειράζει να είναι ο μονόφθαλμος. Είναι χρήσιμος στην ανθρώπινη ιστορία, γιατί την αρχική τυφλή κι ανούσια σύγκρουση των ηγετών τύπου Κριού τη μετατρέπει σε κάτι μεγαλύτερο, που στοχεύει σε κάτι παραπάνω από ένα απλό «πέρα-δώθε» στα ίδια «λιβάδια» όπου μάχονται οι Κριοί.

Ο Λέοντας συγκεντρώνει πλήθη γύρω από την εξουσία του, δίνοντάς τα κατευθύνσεις και θέτοντας κάποιους πρώτους συλλογικούς στόχους. Ως «αρπακτικό»,  «σπρώχνει» τα «κοπάδια» του ν’ αλλάξουν «λιβάδια» ή να επεκτείνουν τα δικά τους. Δημιουργεί βασίλεια, τα οποία —ακόμα και με αίμα— διεκδικούν νέα «λιβάδια», που ανήκουν σε άλλα «κοπάδια». Μπαίνει μπροστά και σκοτώνει εκείνους που αντιστέ­κονται —είτε αυτοί είναι εχθροί είτε ανυπάκουοι υπήκοοι—. Με τους ηγέτες τύπου Λέοντα «απλώθηκαν» δηλαδή τα κυρίαρχα «ποίμνια» κι εξαφά­νισαν τα μεμονωμένα ολιγομελή «κοπάδια» των «σαματα­τζήδων» Κριών. Οι Κριοί «ενσω­μα­τώ­θηκαν» ως πολεμιστές στα βασίλεια των Λεόντων κι άλλαξαν τον ρόλο τους. Εξελίχθηκε η κοινωνία και μέσω αυτής της εξέλιξης ξεπεράστηκε το προη­γούμενο αρχέτυπο της εξουσίας της.

Εάν ο Κριός «πυροδότησε» την Πατρι­αρχία, ο Λέοντας την έκανε παγκόσμια! Εάν ο Κριός έδωσε «καύσιμο» στην Πατριαρχία, τότε ο Λέοντας πρόσθεσε το «τιμόνι» στο ίδιο «όχημα»! Το πρόβλημα είναι ότι ο Λέοντας ΔΕΝ ξεφεύγει απ’ αυτόν τον συγκρουσιακό, βίαιο και τελικά αδιέξοδο άξονα της συνεχούς επέκτασης. Αναλώνεται κι αυτός σε ένα κριαρίσιο «πέρα-δώθε» …απλά μιας άλλης κλίμακας και πολύ πιο αιματηρό! Θα μπορούσε η ανθρωπότητα να «καθηλωθεί» δηλαδή στο επίπεδο των βασιλείων, χωρίς να βελτιώνεται! Όπως και στην περίπτωση του Κριού έτσι και στην περίπτωση του Λέοντα η ανθρωπότητα ήταν αυτή που αυτοβελτιώθηκε και «ξεπεράστηκε» το μοντέλο τού βασιλιά Λέοντα και όχι το αντίθετο …Το μοντέλο τού γήινου βασιλιά, ο οποίος «κινείται» στον οριζόντιο άξονα μαζί με τους υπηκόους του.

Τρίτος έρχεται στη σειρά ο φοβερός Αιγόκερως …Ο κρόνιος Αιγόκερως! …Ο «σκοτεινός» Αιγόκερως με τα πολλά μυστικά! Αυτός είναι η εξέλιξη του Λέοντα! …Αυτός, ο οποίος έδωσε τέλος στο αδιέξοδο του οριζόντιου άξονα! …Είναι ο «Λέοντας» που αρχίζει κι «ανεβαίνει» προς τα «επάνω» και άρα αρχίζει και κινείται στον κάθετο άξονα! Αυτός ο χαρακτήρας εξουσιαστή αντιπροσωπεύει το απόλυτο όριο της ανθρώπινης εξουσίας! Είναι αυτός που πήρε στα χέρια του το «τιμόνι» τού βασιλιά και «έδειξε» στον άνθρωπο τον υπέρτατο «προορισμό» του …Αυτός, ο οποίος εκμεταλλεύεται το «καύσιμο» των Κριών και με το «τιμόνι» των Λεόντων στα δικά του χέρια κατευθύνει την ανθρωπότητα στον απόλυτο στόχο. Είναι το αρχέτυπο του εξουσιαστή που πλέον δεν του αρκεί να είναι απλά «αρχηγός» …Θέλει να γίνει «θεός» αυτών που εξουσιάζει! …Δεν τον ενδιαφέρει να είναι ένας Κριός, που μπαίνει επικε­φαλής ποιμνίων στο «πέρα-δώθε» τής «βοσκής», ούτε τον ενδια­φέρει να είναι Λέοντας, που περιφέρεται ασκόπως με τη «συμμορία» του, διεκδικώντας τα «λιβάδια» των άλλων, για να επωφεληθεί ο ίδιος και οι υπήκοοί του.

Ο Αιγόκερως όλα αυτά τα υποτιμάει! Έχει ανώτερες γνώσεις και δεν καλύπτει τις φιλοδοξίες του με τόσο «πεζά» πράγμα­τα. Θέλει να στέκεται «ΕΠΑΝΩ» από την κοινωνία και όχι απλά να βρίσκεται «μπροστά» της. Σκαρφαλώνει στα «βουνά» όχι επειδή αναζητά να πλησιάσει τον ουρανό και άρα αναζητά το απόλυτο ή το θείο …Σκαρφαλώνει στα «βουνά» για να ξεκολλήσει από την κοινωνία! …Αναζητά τη διαφορά από τους υπόλοιπους ανθρώπους, που θα κατα­στή­σει τον ίδιο «θεό». Στο σημείο αυτό μοιάζει με τον Λέοντα κι απλά κινείται σε άλλον άξονα. Μοιάζει με τον Λέοντα στην έννοια της αναζήτησης της σχετικής διαφοράς, αλλά αυτήν τη διαφορά την αναζητεί στον κάθετο ανοδικό άξονα. Από το «πιο μπροστά» τού Λέοντα πήγαμε στο «πιο ψηλά» τού Αιγόκερου. Γι’ αυτό «σκαρφαλώνει» μόνιμα. Τον ενδια­φέρει να σκαρφα­λώσει, για να βρίσκεται πιο «ψηλά» από τους υπόλοιπους ανθρώπους.

Συνεχίζεται

photo Darkmoon_Art / https://pixabay.com