Έρωτας είναι η Πατρίδα,
ξερό ψωμί, χαρά, κι έλπίδα.
Έρωτας μόνος κι όχι άλλος
πόνος αβάσταχτος, μεγάλος….
Η λέξη Αγάπη με κεφαλαίο
ένα συναίσθημα, το πιό ωραίο
Σφίγγει τα χείλη τα δόντια τρίζει
ματιά στον Ήλιο που αναδακρύζει.
Έρωτας λέω φωνάζω, κράζω
τα χέρια απλώνω, την αγγαλιάζω
Ήλιος και θάλασσα, γαλάζιο χρώμα,
δέντρα και πράσινο, ιερό το χώμα.
Αυτό το κάλλος πώς να χορτάσω
με τα δύο χέρια να σ’ αγγαλιάσω!
Πώς να χωρέσεις Γλυκειά Πατρίδα
μέσα στην ψυχή μου μεγάλη ελπιδα.
Βάρος ασήκωτο η ιστορία
τραχιά ευθύνη και μαεστρία
Είμαστε εμείς παιδιά του κόσμου
και η ζωή μου ο πολιτισμός μου.
Δεν σε ξεχνώ όπου κι αν πάω
τον έρωτά του πάντα μετράω.
Όσα και νά’ θελα στη ζωή να κάνω
να ζώ μαζί σου και να πεθάνω.
photo by Pat_photographies, https://pixabay.com