Ο Κωνσταντίνος Χ. Καραχρήστος γεννήθηκε στην Νίψα Αλεξανδρουπόλεως το 1905 και γνώριζε γραφή, όπου την έμαθε στην ζωή στο βουνό. Λόγω της ιδιαιτερότητας της φυλής των Σαρακατσάνων γυρνούσαν από περιοχή σε περιοχή. Όπου όμως και αν πήγαινε ήταν ιδιαίτερα συμπαθής, ένας άνθρωπος που είχε μεγάλη τιμή και σεβασμό από τους τοπικούς πληθυσμούς. Παντρεύτηκε το 1933 στην Νίψα Αλεξανδρουπόλεως με την Παρασκευή Τζελέπη, όπου απέκτησαν τέσσερα (4) παιδιά από το 1036 έως το 1947. Αν και Σαρακατσάνος αγωνίστηκε στον πόλεμο του 1940 εναντίων των ξένων κατοχικών δυνάμεων στο Αλβανικό μέτωπο στα βουνά της Ηπείρου. Η αναφορά μας στο βιογραφικό σημείωμα έρχεται να συμπληρώσει το τετράδιο – παρακαταθήκη που άφησε πίσω του κατά τα έτη 1931 – 1948, όπου και αποδήμησε, όπως και διάφορες φωτογραφίας της οικογενείας του.
Οι Σαρακατσάνοι αποτελούν μια κτηνοτροφική νομαδική κοινότητα με αρχική κοιτίδα τον ορεινό όγκο της Πίνδου που μετά την κατάκτηση του ελλαδικού χώρου από τους οθωμανούς τούρκους διασκορπίστηκαν σε όλη την Ελλάδα. Οργανώνονται σύμφωνα με τις ανάγκες των κοπαδιών τους και με βάση τις κλιματολογικές και εδαφικές συνθήκες. Χρονικό σημείο αναφορά αποτελούν οι διαβατήριες εορτές των Αγίων Γεωργίου και Δημητρίου, καθώς η θρησκεία έπαιζε βασικό ρόλο στην οργάνωση της ζωής στην παραδοσιακή κοινωνία. Αναπόσπαστο στοιχείο της οικονομικής δραστηριότητας ήταν το τεφτέρι. Χωρισμένο σε δύο (2) μέρη, το ‘’Δούναι’’, δηλαδή το δόσιμο, τι είχε δώσει, και το ‘Λαβείν’’, δηλαδή το πάρσιμο, τι είχε λάβει.
Η μελέτη αυτών των τεφτεριών δίνει πολύτιμες πληροφορίες στους ερευνητές. Αποτελούν όχι απλά ένα οικονομικό κατάστιχο, αλλά κυρίως ένα εργαλείο γνώσεις του κοινωνικού γίγνεσθαι. Ωστόσο στα όσα έχουν γραφτεί για την ζωή και οργάνωση των Σαρακατσάνων οι αναφορές σε αυτά τα τεφτέρια είναι από ελάχιστη έως ανύπαρκτη.
