Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν μέσα στο δάσος ένας ερειπωμένος πύργος, που ζούσε ο μάγος Ερμίτ. Οι πόρτες του πύργου ήταν ερμητικά κλειστές και ο ιστός της αράχνης τις είχε περικυκλώσει. Μέσα στο υπόγειο του πύργου ζούσαν τα καλικαντζαράκια.
Κάθε Χριστούγεννα ο μάγος τα άφηνε να πηγαίνουν μέσα στα σπίτια της πόλης και να γιορτάζουν τα Χριστούγεννα με τα παιδάκια που δεν κάνουν μπάνιο, κάνοντας διάφορες σκανταλιές.
Φέτος, στο σπίτι της οικογένειας Wolder ήταν όλα στολισμένα. Το μεγάλο χριστουγεννιάτικο δέντρο με τα παιχνίδια των παιδιών στη φάτνη του μικρού Χριστού, τα γλυκά και η χριστουγεννιάτικη πουτίγκα ήταν στο τραπέζι. Το τζάκι ήταν αναμμένο ενώ έξω χιόνιζε και τα δρομάκια ήταν αποκλεισμένα.
Η γιαγιά Wolder διηγούνταν στα εγγονάκια την ιστορία του μικρού Χριστού. Μιλούσε για τα χρόνια, που ο Ηρώδης έσφαξε όλα τα μωρά για να μη βγει αληθινή η προφητεία, ότι δηλαδή θα γεννιόταν στην Βηθλεέμ, ο Μεσσίας, ο Ιησούς ο Ναζωραίος, ο Βασιλιάς των Ιουδαίων, ενώ συνέχιζε η γιαγιά για τη σπηλιά, που θα γεννιόταν ο μικρός Χριστούλης και για τους Μάγους, που τους οδήγησε ένα αστέρι ψηλά στον ουρανό, που έλαμπε πάνω από τη σπηλιά κι έφερναν μαζί τους χρυσάφι, σμύρνα και λιβάνι για τον μικρό Χριστό. Τα καλικαντζαράκια όμως, είχαν πάει στην κουζίνα και ανακάτευαν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους.
Τότε, η γιαγιά είπε στα εγγονάκια της να κάνουν μπάνιο για να διώξουν τα καλικαντζαράκια και να κλειστούν στον πύργο του κακού μάγου του δάσους, Ερμίτ.
Έτσι, τα παιδάκια έμαθαν ότι για να μην πειράξουν τα δώρα τους τα καλικαντζαράκια, έπρεπε το βράδυ να κάνουν μπάνιο για να είναι καθαρά να υποδεχτούν τα Χριστούγεννα, τη γέννηση του μικρού Χριστού, του Υιού του Θεού που ήρθε στη γη για να μας σώσει από τις αμαρτίες μας.
Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
photo Alexas_Fotos / https://pixabay.com
