Φωλιάζεις μες στη καρδιά μου τις νύχτες μου τις παγερές
Του χειμώνα μου της ανεμοστροβολιας, του πρωινού της αυγής, της φεγγοβολιας, καθώς υψώνονται, τα κύματα, στο είναι μου που φέρνουν το όνομα Σου, αφού προσεύχομαι ,κοντά Σου
Εσύ γλυκιά Μαντόνα, της ψυχής μου, χαρμόσυνη Εικόνα, δένδρο της Λευτεριάς μου, του πνεύματος μου, παρηγοριά
Πες μου ,απόψε πάλι, πως θα βρεθώ κοντά Σου
Κάνοντας την προσευχή μου πλαγιάζοντας για ύπνο εδώ Σιμά Σου
Μη με ρωτάς, αν νοιώθω, ότι πρέπει να σε υπηρετώ
Κάθε στιγμή σκυφτά σε προσκαλώ
Να έρθεις κοντά μου σε καλώ κ νοιώθω τη Ζωή μου ,σε όμορφο γιαλό
Μαντόνα -Μαντόνα
Γλυκιά εικόνα , ψαλμωδία, από την ηχώ, του πνεύματος μου, στίχοι της αμαρτίας, βγαλμένοι ,μέσα από της ζωής μου την πορεία
Μαντόνα Μαντόνα
Κοντά μου, πάντα στη πλάση αυτή, κοκαλυθρα, της μνήμη μου της αλμυρής, γαλάζια της θάλασσας μορφής, που ηρεμεί τα ρεύματα, κάθε ψυχής, καθώς σε Σε προσεύχεται ,κάθε στιγμή, που φωλιαζεις ,κάθε αυγή στην οικουμένης αυτή
Μαντόνα Μαντόνα
Προστάτευε την χώρα
Εσύ κοντά Της ,μείνε κ δώσε τα φώτα, για μια Ελλάδα, γεμάτη Δόξα
Είναι η προσευχή μου η πρωινή, για τα
Ελληνόπουλα εκεί που ζουν μακριά από την Πατρίδα, μια άλλη εποχή
Μαντόνα, κοντά Τους κάθε στιγμή!!!
photo Peggychoucair / https://pixabay.com
