Η Γεωργία Γιαμπουράνη γεννήθηκε στο Κιάτο και μεγάλωσε στο Μούλκι Κορινθίας. Είναι απόφοιτος της Σχολής Τεχνολογίας Τροφίμων και Διατροφής και ασκεί το επάγγελμα της ασφαλιστικής συμβούλου από τα χρόνια των σπουδών της. Είναι ένα από τα ιδρυτικά μέλη της Καλλιτεχνικής Ομάδας «ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ», ομάδας που εκφράζεται μέσα από ποικίλες δημιουργικές μορφές τέχνης (π.χ. συγγραφή θεατρικών έργων, σκηνοθεσίες, οργάνωση παραστάσεων, δημιουργία βίντεο κλπ.). Ποιήματά της έχουν βραβευτεί σε διάφορους λογοτεχνικούς διαγωνισμούς ποίησης(Χορωδία Ορχήστρας Νέων (ΧΟΝ), Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών, UNESCO Τεχνών, Λόγου & Επιστημών Ελλάδος κλπ) και έχουν δημοσιευθεί σε διάφορα λογοτεχνικά περιοδικά, εφημερίδες και ανθολογίες. Άρθρα της φιλοξενεί η εφημερίδα «ΑΜΑΡΥΣΙΑ» και η εφημερίδα της Ανατολικής Αττικής «ΠΕΝΑ ΑΤΤΙΚΗΣ».
Η πρώτη της συλλογή «Ψίθυροι Δημιουργίας», διακρίθηκε με έπαινο στον ΙΣΤ΄ Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του Φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός» το 2001 «και εκδίδεται από τις εκδόσεις Δωδώνη| Βερενίκη το 2003. Το 2013 εκδίδεται η δεύτερη ποιητική της συλλογή, «Σηκώνοντας το Πέπλο…» από τις εκδόσεις Ηριδανός. Η συλλογή βραβεύεται στον 30ό Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης – Πεζογραφίας – Εικαστικών Σικελιανά 2014, του Διεθνούς Πολιτιστικού Οργανισμού «Καφενείο των Ιδεών».
Στις 9 Νοεμβρίου 2013, με αφορμή την παρουσίαση του δεύτερου βιβλίου της, στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, πραγματοποίησε μια «Βραδιά μύησης στην ποίηση» με στόχο Το όραμα ενός Καλύτερου Κόσμου σηματοδοτώντας έναν εναλλακτικό τρόπο παρουσίασης της ποίησης στο ευρύ κοινό.
Στις 10 Φεβρουαρίου 2016, ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Αιγιαλείας και Καλαβρύτων, στο πλαίσιο καθιερωμένου διαγωνισμού για τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης για τους μαθητές των Γυμνασίων και Λυκείων της περιοχής Αιγιαλείας & Καλαβρύτων, με θέμα «Τα Παιδιά», επιλέγει απόσπασμα από ποίημα της Γιαμπουράνη, ως θέμα για τον Διαγωνισμό της Ποίησης για τους μαθητές του Γυμνασίου. Στις 23 Ιουνίου 2016, παρουσιάζει τον ποιητή Γεώργιο Δροσίνη (1859-1951) στα εγκαίνια μετά την αναστύλωση του Πύργου των Γουβών στην Β. Εύβοια του Γεωργίου Δροσίνη. Η ομιλία της έχει συμπεριληφθεί στα Χρονικά Τόμος Ι'- 2016, έκδοση του συλλόγου ''Οι φίλοι του μουσείου Γ. Δροσίνη'', σειρά αυτοτελών εκδόσεων, Αριθμ. 33 (σελ. 76- 84). Αντίτυπο της έκδοσης έχει αποσταλεί σε 430 βιβλιοθήκες δημοτικές και δημόσιες στην Ελλάδα, καθώς και στο εξωτερικό, με σημαντικότερη την βιβλιοθήκη του πανεπιστημίου Χάρβαρντ.
Στις 13 Μαρτίου 2018, συμμετέχει σε αφιέρωμα για την Ποίηση, που πραγματοποιήθηκε στο Μουσικό Σχολείο Πειραιά με την ποιήτρια Κατερίνα Αγγελάκη Ρούκ .
Στις 21 Μαρτίου 2019, παγκόσμια ημέρα ποίησης, στίχοι 4 ποιητών (Νάνος Βαλαωρίτης, Ανδρέας Εμπειρίκος, Τίτος Πατρίκιος), μεταξύ των οποίων και δικοί της, επιλέγονται να προβληθούν σε όλες τις οθόνες της ΣΤΑ.ΣΥ Α.Ε. -Σταθερές Συγκοινωνίες ΑΕ (Ηλεκτρικός Σιδηρόδρομος, Αττικό Μετρό και ΤΡΑΜ).
Στις 30 Μαρτίου 2024 παραθέτει ομιλία στην Εταιρεία Κορινθίων Συγγραφέων με θέμα: «Η αποστολή της ποίησης σε έναν κόσμο που σωπαίνει».
Ως ενσυνείδητος ενεργός πολίτης, δεν μπόρεσε να μείνει αμέτοχη και στο θέμα της Πανδημίας, που δημιούργησε φόβο και σύγχυση με την απειλή του κορωνοιού. Με γνήσιο ενδιαφέρον και αγάπη για τον άνθρωπο, σεβόμενη τις γνώσεις που έχει αποκτήσει μέσα από τις σπουδές της και την πολυετή της μελέτη σε θέματα Διατροφής και Χημείας Τροφίμων, απέστειλε μόλις στις αρχές της πανδημίας, το 2020, μια Επιστολή προς τον ΕΟΔΥ και μια ΠΡΟΤΑΣΗ προς το Υπουργείο Υγείας με θέμα: «Covid 19. Πρόληψη και Διατροφή», προτρέποντας την πολιτεία να δείξει την πρέπουσα σημασία στην πρόληψη, μέσα από ένα σωστά ρυθμισμένο ανοσοποιητικό σύστημα, σεβόμενη την ύψιστη Ιπποκρατική αρχή, «ωφελέειν, ή μη βλάπτειν», προκειμένου να έχουμε έναν υγιή πληθυσμό έτοιμο να αντιμετωπίσει κάθε γνωστό ή άγνωστο ιό.
Έχει ανέκδοτες τις ποιητικές συλλογές «Είπαν τα παιδιά …», «Αγκαλιάζω τον Παράδεισο», «Είπε η Θάλασσα…», «Για την Ποίηση…», «Εν εποχή κορωνοιού» και το λογοτεχνικό έργο «Φύλ(λ)α Έρωτα μέσα στη Δίκη».
«Η ποίηση όπως και κάθε άλλη μορφή τέχνης μπορεί να σταθεί αρωγός στην δημιουργία του ουσιαστικά καλλιεργημένου ανθρώπου … έτσι θα χτιστεί ο καλύτερος κόσμος» αυτό είναι το όραμά της και πάνω σε αυτό έχει αφιερώσει όλο της το ποιητικό και λογοτεχνικό της έργο.