«Οφείλουμε στους Έλληνες και στις επόμενες γενιές, μια συνέχεια αντάξια και ακόμη καλύτερη αυτών των πενήντα ετών. Αντλώντας δύναμη από το δημοκρατικό και φιλελεύθερο παράδειγμά τους και δίνοντάς τους νέα πνοή, νόημα και ορμή […] Οι Έλληνες πρέπει να είναι περήφανοι για όσα κατάφεραν, καθώς η Ελλάδα της Μεταπολίτευσης, άφησε πίσω της, τη μεταπολεμική στέρηση και ‘Είναι πια μια άλλη Ελλάδα’». Κατερίνα Σακελλαροπούλου Π.τ.Δ.
Αξιότιμη κυρία Πρόεδρε,
Με αφορμή την πρόσφατη αναφορά σας στην επέτειο για τα 50 χρόνια από την Αποκατάσταση της Δημοκρατίας και την επάνοδο του Κωνσταντίνου Καραμανλή, αισθάνομαι την ανάγκη να εκφράσω κάποιες ανησυχίες, που αφορούν στην τρέχουσα κατάσταση της χώρας μας.
Η Ελλάδα έχει σημειώσει σημαντικά βήματα προόδου κατά τη διάρκεια της Μεταπολίτευσης και έχοντας καταφέρει να ξεπεράσει πολλές από τις προκλήσεις της μεταπολεμικής εποχής. Ωστόσο, η τρέχουσα κατάσταση μας προϊδεάζει για την ανάγκη να αναγνωρίσουμε και να αντιμετωπίσουμε τις νέες σοβαρές προκλήσεις, που απασχολούν την ελληνική κοινωνία. Η περιορισμένη πρόσβαση σε χρηματοδότηση, η οικονομική κρίση και ο αυξανόμενος ανταγωνισμός από μεγαλύτερες επιχειρήσεις αποτελούν κρίσιμα ζητήματα. Επιπλέον, η χώρα μας έχει πληγεί από ένα κύμα μεγάλων κατασκευαστικών έργων όπως αυτοκινητόδρομοι, εμπορικά κέντρα (malls), υπερμεγέθη resorts, αλλά και προγράμματα πράσινης ενέργειας -όπως για παράδειγμα οι ανεμογεννήτριες-, που συχνά έχουν συνοδευτεί από ξένες επενδύσεις και υπεργολαβίες. Η είσοδος ξένων κεφαλαίων έχει οδηγήσει σε ευρεία εξαγορά της ελληνικής γης, με αποτέλεσμα οι Έλληνες να στερούνται πλέον την παραγωγική βάση και να εξαρτώνται από μαζικά εισαγόμενα προϊόντα, από χώρες όπως η Κίνα, η Γερμανία και η Τουρκία, ακόμη και για βασικά είδη διατροφής όπως τα σκόρδα και οι πίτες.
Ο δραματικός περιορισμός της παραγωγικής διαδικασίας στην Ελλάδα και η εξάρτηση από ξένες χώρες είναι χαρακτηριστικά που προφανώς επηρεάζουν την καθημερινότητα του Έλληνα πολίτη, ο οποίος αναγκάζεται να πληρώνει διπλάσιες τιμές για τα προϊόντα που αγοράζει, γεγονός που του προκαλεί ντροπή και απογοήτευση, καθώς δεν μπορεί πλέον να καλύψει ούτε τις βασικές ανάγκες για τον εαυτό του ή την οικογένειά του. Η υπερηφάνεια για την εθνική μας ταυτότητα και τον θαυμαστό πολιτισμό μας φαίνεται να χάνεται, την ίδια στιγμή που οι Έλληνες αισθάνονται έντονη ανησυχία για το μέλλον τους ακόμα και ως προς το στεγαστικό, δεδομένου ότι πολλά σπίτια έχουν βγει στο σφυρί και ξένοι επενδυτές εξαγοράζουν τη γη και τις περιουσίες μας, μετατρέποντάς τις σε Airbnb. Οι πολιτικοί ηγέτες που ευνοούνται από την κατάσταση και οι επιχειρηματικοί κύκλοι που ωφελούνται, είναι οι μόνοι που φαίνεται να απολαμβάνουν τα οφέλη της κατάστασης αυτής.
Αντί, λοιπόν, να ενισχύσουμε την εθνική μας παραγωγή και να στηρίξουμε την ελληνική οικονομία, βλέπουμε μια ανατροπή αξιών. Οι αλλαγές στα σχολικά βιβλία ιστορίας, η αλλοίωση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς και η εκμετάλλευση των Μουσείων μας προς όφελος κάθε Κυβέρνησης, είναι φαινόμενα που πλήττουν την εθνική μας ταυτότητα και μόνο υπερήφανοι δεν είμαστε γι’ αυτά. Όλα αυτά τα επιτεύγματα που εσείς διατυμπανίζετε φαίνεται ότι εξυπηρετούν μόνο τα συμφέροντα των πολιτικών ηγεσιών και των προσώπων που περιβάλλουν τους πολιτικούς, ενώ ο ελληνικός λαός δεν απολαμβάνει τίποτα.
Επιπλέον, η κοινωνική πολιτική που εφαρμόζεται φαίνεται να απομακρύνει τους πολίτες από τις παραδοσιακές αξίες, ενώ η προσπάθεια προώθησης συγκεκριμένων κοινωνικών ατζεντών και η επιβολή ορισμένων προτύπων, όπως η ομοφυλοφιλία, που πολλές φορές επιβάλλεται με υπερβολικό τρόπο, δεν αντανακλά την πραγματικότητα του μέσου Έλληνα πολίτη. Η επικέντρωση σε θέματα που δεν αφορούν στη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας και η εστίαση σε χυδαίες παρελάσεις και δημόσιες εκδηλώσεις, που απομακρύνουν από την πραγματική αξία και ιστορία του ελληνικού πολιτισμού, δεν προάγουν την εθνική υπερηφάνεια. Επίσης, η προσπάθεια να πειστεί ο Έλληνας να αλλάξει φύλο και νοοτροπία, με την επίφαση της «πολυπολιτισμικότητας» και της σύγχρονης σκέψης, συχνά εκλαμβάνεται ως προσπάθεια απομάκρυνσης από τις παραδοσιακές μας αξίες και την ταυτότητά μας. Μιλάτε για την «υπερηφάνεια» για ανθρώπους που, κατά την άποψή σας, είναι παραδείγματα αρετής, ενώ οι αξιόλογοι άνθρωποι του πνεύματος και οι πολίτες της χώρας συχνά αισθάνονται απογοήτευση από την κατάσταση που επικρατεί. Σύμφωνα με την αναφορά σας, η Ελλάδα είναι υπερήφανη για τις επιτυχίες της και για τα όσα έχει καταφέρει. Ωστόσο, πολλοί Έλληνες δυσκολεύονται να αισθανθούν υπερηφάνια όταν βλέπουν την απαξίωση του πολιτισμού μας, τη διάβρωση των παραδόσεών μας και την εκφυλιστική κατεύθυνση ορισμένων κοινωνικών εκδηλώσεων.
Η πρόσφατη κρίση, η οποία περιλαμβάνει την αντιμετώπιση της COVID-19, έχει επιδεινώσει την όλη κατάσταση. Υποστηρίζετε ότι τα εμβόλια και η γενικότερη υγειονομική πολιτική που εφαρμόστηκε ήταν μέτρα αναγκαία και απαραίτητα για την προστασία της δημόσιας υγείας, ωστόσο πολλοί Έλληνες θεωρούν ότι οι πολιτικές για την υποχρεωτικότητα των εμβολίων και οι συνθήκες γύρω από αυτά, υποκρύπτουν ευρύτερους στόχους, όπως η μείωση του πληθυσμού. Ορισμένοι, μάλιστα, αναφέρουν ότι οι πολιτικές αυτές εφαρμόζονται με σκοπό να πλήξουν κυρίως τους Έλληνες, ενώ άλλες κοινότητες, όπως οι Μουσουλμάνοι, απαλλάσσονται από τέτοιες υποχρεώσεις, λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων
Προσπάθησα να καταλάβω για ποιους Έλληνες μιλούσατε στο μήνυμά σας. Για τους εναπομείναντες μήπως, δηλαδή, η Ελλάδα έιχε πληθυσμό 10.400.000 εκ των οποίων πόσοι είναι αλλοδαποί; https://www.naftemporiki.gr/society/1333126/dimografiko-i-symvoli-ton-allodapon-stin-ellada-ta-stoicheia-erevnas/ και δεν έχουν καταγραφή όλοι !!!! Εδώ .. https://greeceinfigures.com/plithismos Είπατε χαρακτηριστικά ότι «είναι πια μια άλλη Ελλάδα». Συμφωνώ, γιατί η Ελλάδα που έχουμε δεν θυμίζει τίποτα ελληνικό. Όλα είναι ξενόφερτα: ομοφυλοφιλία, συμμορίες, αρπαγές, κακοποίηση και πορνεία σε υψηλά επίπεδα. Και αυτοί που πεισματικά μένουν στην Ελλάδα, με λίγες εξαιρέσεις, είναι συνήθως αυτοί που πρόσκεινται σε κάποιο κόμμα ή έχουν δημιουργήσει μια ΜΚΟ.
Οι Έλληνες πρέπει να είναι υπερήφανοι! Γι’αυτό μας οργανώνουν τα Pride parties και τις παρελάσεις, ώστε να αισθανόμαστε υπερήφανοι, ενώ εμείς που φύγαμε από την πατρίδα για να επιβιώσουμε βλέπουμε αυτή την κατάντια. Στον αντίποδα, οι άρχοντες της χώρας, οι οποίοι δεν είναι καν Έλληνες, είναι αυτοί που έφεραν τη χώρα σε αυτήν την κατάσταση και τώρα μας λένε ότι πρέπει να είμαστε υπερήφανοι. Ναι, ήμασταν υπερήφανοι, κυρία Πρόεδρε της Δημοκρατίας, όταν είχαμε πραγματική παραγωγή. Ελάτε να σας ξεναγήσουμε στην Ελλάδα για την οποία ήμασταν υπερήφανοι Έλληνες.
Πριν το 2005, η Ελλάδα ήταν γνωστή για τη δυναμική βιομηχανική της βάση και την παραγωγική της ικανότητα, με επιχειρήσεις που συνέβαλαν σημαντικά στην οικονομία και την κοινωνική ευημερία, επιχειρήσεις που δεν προσέφεραν μόνο θέσεις εργασίας, αλλά και συνέβαλλαν δυναμικά στην ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας. Πιο συγκεκριμένα:
Βιομηχανία Υποδημάτων: Στην Ελλάδα, η υποδηματοποιία έχει μακρά παράδοση. Κάποιες σημαντικές εταιρείες ήταν η «Σαμαράς», που ιδρύθηκε το 1949 και ήταν γνωστή για την παραγωγή ποιοτικών υποδημάτων, καθώς και η «Δούκας», μια επιχείρηση με έντονη παρουσία στην αγορά.
Ελληνικές Αυτοκινητοβιομηχανίες: Οι βιομηχανίες αυτοκινήτων στην Ελλάδα περιλαμβάνουν ιστορικές επιχειρήσεις, όπως η «ΕΛΒΟ» (Ελληνική Βιομηχανία Οχημάτων), η οποία ήταν γνωστή για την κατασκευή φορτηγών και λεωφορείων. Επίσης, υπήρξαν προσπάθειες για την παραγωγή μικρών αυτοκινήτων, όπως τα μοντέλα της «Σπάρτης», που κατασκεύαζε αυτοκίνητα και δίκυκλα.
Βιομηχανία Ψυγείων Πίτσος
Γενική Βιομηχανία
Μεταποιητικός Τομέας: Ενδεικτικά παραδείγματα αποτελούν η «Βιοχάλκο», που δραστηριοποιείται στον τομέα της βιομηχανίας μετάλλων και καλωδίων και η «Πετρόλα», που δραστηριοποιήθηκε στην επεξεργασία και παραγωγή προϊόντων πετρελαίου.
Υποδομές και Ανάπτυξη
Στην προ-2015 εποχή, πολλές από τις ελληνικές βιομηχανίες είχαν να αντιμετωπίσουν προκλήσεις λόγω της οικονομικής κρίσης που επηρρέασε τη χώρα από το 2008 και μετά. Παρ’ όλα αυτά, υπήρξαν καινοτομίες και προσπάθειες εκσυγχρονισμού, οι οποίες οδήγησαν σε σημαντικές εξελίξεις και μετασχηματισμούς στον τομέα της βιομηχανίας.
Αγροτικές Μονάδες
- Γεωργικές Μονάδες
Αγροτικές Συνεταιριστικές Εταιρείες: Πριν το 2015, οι αγροτικές συνεταιριστικές εταιρείες διαδραμάτιζαν σημαντικό ρόλο στην Ελλάδα. Οι Συνεταιρισμοί συνήθως ασχολούνταν με την καλλιέργεια σιτηρών, καπνού, βαμβακιού και άλλων αγροτικών προϊόντων. Μεταξύ των σημαντικότερων Συνεταιρισμών περιλαμβάνονται:
Συνεταιρισμός Καπνοπαραγωγών Καβάλας (ΣΚΚ): Ιδρύθηκε για την ενίσχυση της παραγωγής καπνού στην περιοχή.
Συνεταιρισμός Επαγγελματιών Αγροτών Ηρακλείου (ΣΕΑΗ): Ενεργός στον τομέα της παραγωγής σιτηρών και άλλων αγροτικών προϊόντων.
- Κτηνοτροφικές Μονάδες
Κτηνοτροφία: Η κτηνοτροφία περιελάμβανε εκτροφή βοοειδών, προβάτων και αιγών, αλλά και παραγωγή γάλακτος και κρέατος. Οι κτηνοτροφικές μονάδες είχαν συχνά οικογενειακή διαχείριση ή ανήκαν σε συνεταιρισμούς.
Πτηνοτροφικές Μονάδες: Οι μονάδες αυτές συνήθως ασχολούνταν με την εκτροφή κοτόπουλων για παραγωγή κρέατος και αυγών.
Ελαιοπαραγωγοί
- Ελαιοπαραγωγή και Ελαιοτριβεία
Ελαιώνες: Η Ελλάδα είναι γνωστή για την παραγωγή ελαιολάδου και οι ελαιώνες της καταλαμβάνουν μεγάλες εκτάσεις. Σημαντικές περιοχές παραγωγής περιλαμβάνουν:
Κρήτη: Η Κρήτη είναι διάσημη για το υψηλής ποιότητας ελαιόλαδο και στους σημαντικούς παραγωγούς περιλαμβάνονται μικρές και μεγάλες οικογενειακές μονάδες, όπως η «Πολυμπίδης».
Λακωνία: Γνωστή για την παραγωγή ελαιολάδου με την χαρακτηριστική ποικιλία «Κορωνέικη». Εταιρείες όπως η «Δημητρίου» είχαν παρουσία στην περιοχή.
Ηλεία: Μία από τις σημαντικές περιοχές για την παραγωγή ελαιολάδου.
- Ελαιοτριβεία
Συγκομιδή και Επεξεργασία: Πριν το 2015, τα ελαιοτριβεία αποτελούσαν βασικό μέρος της ελαιοπαραγωγής. Ορισμένα ελαιοτριβεία ήταν μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις, ενώ άλλα ανήκαν σε μεγαλύτερους Συνεταιρισμούς.
«Ελαιουργείο Κρήτης»: Ένα από τα μεγάλα ελαιοτριβεία στην Κρήτη που παρήγαγε ελαιόλαδο με τοπική και διεθνή αναγνώριση.
Γενικές Πληροφορίες
Εξαγωγές: Η ελληνική ελαιοπαραγωγή είχε σημαντικό ρόλο στις εξαγωγές της χώρας. Η ποιότητα του ελληνικού ελαιολάδου ήταν αναγνωρισμένη διεθνώς, με σημαντικές αγορές στις Ηνωμένες Πολιτείες και στην Ευρώπη.
Τεχνολογικές Καινοτομίες: Παρά τις προκλήσεις, πολλές αγροτικές και ελαιοπαραγωγικές μονάδες επένδυαν σε σύγχρονες τεχνολογίες για τη βελτίωση της παραγωγής και της ποιότητας των προϊόντων τους. Οι νέες μέθοδοι επεξεργασίας και η χρήση εξοπλισμού υψηλής τεχνολογίας βοηθούσαν στη βελτίωση της αποδοτικότητας.
Προβλήματα και Προκλήσεις: Η οικονομική κρίση που επηρεάζει την Ελλάδα από το 2008 είχε σημαντικό αντίκτυπο στους αγροτικούς τομείς. Ειδικότερα, οι αγρότες και οι ελαιοπαραγωγοί αντιμετώπισαν προβλήματα με την πρόσβαση σε χρηματοδότηση, τις τιμές των προϊόντων και τις συνθήκες αγοράς.
Τομέας Αλιείας στην Ελλάδα πριν το 2015
- Επαγγελματική Αλιεία
Σύλληψη και Εξαγωγή: Η επαγγελματική αλιεία στην Ελλάδα περιλαμβάνει τη σύλληψη και την εμπορία θαλασσινών, όπως ψάρια, καλαμάρια, χταπόδια και γαρίδες. Η παραγωγή της αλιείας είχε σημαντική συνεισφορά στην οικονομία, με μεγάλες ποσότητες να εξάγονται σε ευρωπαϊκές και παγκόσμιες αγορές.
Συχνές Αλιευτικές Περιοχές:
Νοτιοανατολική Μεσόγειος: Περιοχές όπως η Κρήτη και τα Δωδεκάνησα είχαν σημαντική αλιευτική δραστηριότητα.
Βόρειο Αιγαίο: Το Βόρειο Αιγαίο είναι γνωστό για τη μεγάλη ποικιλία ψαριών και θαλασσινών που αλιεύονται.
Αλιευτικά Σκάφη: Πριν το 2015, ο ελληνικός αλιευτικός στόλος αποτελούνταν κυρίως από παραδοσιακά αλιευτικά σκάφη και μεγαλύτερα εμπορικά σκάφη. Η αλιεία πραγματοποιούνταν με διάφορες μεθόδους, όπως:
Τράτες: Χρησιμοποιούνταν για τη σύλληψη μεγάλων ποσοτήτων ψαριών.
Αλιευτικά Δίκτυα: Ειδικά δίχτυα για την αλίευση συγκεκριμένων ειδών ψαριών.
Συνεταιρισμοί και Εταιρείες: Υπήρχαν συνεταιρισμοί και επιχειρήσεις που διαχειρίζονταν τη συλλογή και εμπορία αλιευμάτων, όπως:
Συνεταιρισμός Επαγγελματιών Αλιέων: Διάφοροι Συνεταιρισμοί σε περιοχές με έντονη αλιευτική δραστηριότητα.
Εταιρείες Επεξεργασίας Θαλασσινών: Εταιρείες που επεξεργάζονταν και διένειμαν τα αλιεύματα, όπως η «Παναγιωτόπουλος», που ασχολούνταν και με θαλασσινά προϊόντα.
- Ιχθυοκαλλιέργεια
Εκτροφή Ιχθύων: Η ιχθυοκαλλιέργεια έχει καταστεί σημαντικός τομέας για την παραγωγή ψαριών, κυρίως σολομού και τσιπούρας. Η Ελλάδα διαθέτει πολλούς ιχθυοκαλλιεργητές, οι οποίοι παρέχουν προϊόντα στην εγχώρια και διεθνή αγορά.
Σημαντικές Επιχειρήσεις:
«Νηρεύς»: Μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες ιχθυοκαλλιέργειας στην Ελλάδα, που εξάγει προϊόντα σε πολλές χώρες.
«Σελόντα»: Εταιρεία που δραστηριοποιείται στον τομέα της ιχθυοκαλλιέργειας με έμφαση στην παραγωγή τσιπούρας και λαυράκι.
Συστήματα και Τεχνολογία: Η ιχθυοκαλλιέργεια χρησιμοποιούσε σύγχρονα συστήματα και τεχνολογίες για τη διαχείριση και την παραγωγή, συμπεριλαμβανομένων κλωβών και συστημάτων καθαρισμού νερού.
- Κανονιστικό Πλαίσιο και Σχέδια Διαχείρισης
Ευρωπαϊκή Πολιτική Αλιείας: Η Ελλάδα, ως μέλος της ΕΕ, υπάγεται στην Κοινή Πολιτική Αλιείας (ΚΠΑ), η οποία ρυθμίζει τις αλιευτικές δραστηριότητες για τη διασφάλιση βιώσιμων αποθεμάτων και την προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος.
Εθνικοί Κανονισμοί: Υπήρχαν εθνικοί κανονισμοί που αφορούσαν στην αλιεία και την ιχθυοκαλλιέργεια, περιλαμβάνοντας όρια αλιείας, προστατευόμενες περιοχές και κανόνες για τη διαχείριση των αποθεμάτων.
Σχέδια Διαχείρισης: Υπήρχαν σχέδια για τη βιώσιμη διαχείριση των αλιευτικών πόρων και για την αποφυγή υπεραλίευσης. Αυτά περιελάμβαναν μέτρα για την προστασία των θαλάσσιων οικοσυστημάτων και την αναπαραγωγή των θαλάσσιων ειδών.
- Προκλήσεις και Προβλήματα
Οικονομικές Δυσκολίες: Η οικονομική κρίση είχε επιπτώσεις στον τομέα της αλιείας, επηρεάζοντας τις τιμές και τη ζήτηση των προϊόντων.
Περιβαλλοντικά Ζητήματα: Προβλήματα όπως η ρύπανση, η υπεραλίευση και η κλιματική αλλαγή επηρέασαν την υγεία των θαλάσσιων οικοσυστημάτων.
Βελτίωση Υποδομών: Υπήρξε ανάγκη για βελτίωση των υποδομών, όπως λιμάνια και επεξεργαστήρια, για την υποστήριξη της αλιευτικής δραστηριότητας.
Η βιομηχανία ενδυμάτων στην Ελλάδα έχει επίσης μια μακρά ιστορία, με διάφορες επιχειρήσεις και εργοστάσια που δραστηριοποιούνται στον τομέα της παραγωγής και επεξεργασίας ενδυμάτων. Εδώ είναι μια αναλυτική εικόνα για τις βιομηχανίες ρούχων στην Ελλάδα πριν το 2015:
- Ιστορικές Επιχειρήσεις και Βιομηχανίες
ΔΕΛΤΑ (Delta): Ιδρύθηκε το 1953 και ήταν μία από τις πιο αναγνωρίσιμες ελληνικές εταιρείες ενδυμάτων, ειδικευόμενη στην παραγωγή ρούχων και εσωρούχων. Με τις δεκαετίες, εξελίχθηκε σε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες ένδυσης στην Ελλάδα.
ΜΑΛΛΙΚΙΩΤΗΣ (Mallikiotis): Ιδρύθηκε το 1975 και ειδικευόταν στην παραγωγή ρούχων, κυρίως για την αγορά της Ευρώπης. Είχε καλή φήμη για την ποιότητα των προϊόντων της.
Βαρβαγιάννης (Varvayannis): Με πάνω από 30 χρόνια εμπειρίας στον τομέα της ένδυσης, η Βαρβαγιάννης ήταν γνωστή για την παραγωγή κοστουμιών και επίσημων ενδυμάτων.
Luca: Ιδρύθηκε το 1967 και ήταν γνωστή για την παραγωγή casual ενδυμάτων, υπήρξε δε μία από τις σημαντικές εταιρείες στον τομέα της μόδας στην Ελλάδα.
- Εταιρείες Ένδυσης και Μόδας
Σαραφίδης (Sarafidis): Ιδρύθηκε το 1982 και ήταν γνωστή για την παραγωγή γυναικείων και ανδρικών ενδυμάτων με έμφαση στην ποιότητα και τη μόδα.
Sferra: Ειδικευόταν στην παραγωγή ειδών ένδυσης με έμφαση στα πολυτελή ρούχα και αξεσουάρ.
Αμερικανική Εταιρεία (American Company): Ειδικευόταν στην παραγωγή και διανομή ανδρικών ρούχων, με παρουσία στην εγχώρια και διεθνή αγορά.
- Βιομηχανίες Υποδήματος
Ελληνική Βιομηχανία Υποδημάτων (ΕΛΒΙΣ): Ιδρύθηκε το 1962 και υπήρξε μία από τις σημαντικές εταιρείες στον τομέα της παραγωγής υποδημάτων στην Ελλάδα. Παρήγαγε διάφορα είδη υποδημάτων, από casual μέχρι επίσημα.
Σαμαράς: Ιδρύθηκε το 1949 και ήταν γνωστή για την παραγωγή ποιοτικών ανδρικών και γυναικείων υποδημάτων.
- Εξαγωγές και Διεθνής Παρουσία
Εξαγωγές: Πολλές ελληνικές εταιρείες ενδυμάτων εξάγουν τα προϊόντα τους σε διεθνείς αγορές, κυρίως στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική. Η ποιότητα και η μοναδικότητα των ελληνικών ρούχων εκτιμώνται διεθνώς.
Ανταγωνισμός: Ο ανταγωνισμός με διεθνείς μάρκες και η ανάγκη για συνεχή αναβάθμιση των προϊόντων και των διαδικασιών παραγωγής υπήρξε συνεχής πρόκληση.
Μικροεπιχειρήσεις στην Ελλάδα πριν το 2015
- Αγροτικές και Γεωργικές Μικροεπιχειρήσεις
Οικογενειακές Αγροτικές Μονάδες: Πολλές μικρές αγροτικές επιχειρήσεις ανήκαν σε οικογένειες που καλλιεργούσαν γη και ασχολούνταν με την παραγωγή προϊόντων όπως ελιές, ελαιόλαδο, φρούτα, λαχανικά και κρασί. Ειδικότερα, στην Κρήτη, τη Μάνη και τη Λακωνία υπήρχαν πολλές τέτοιες μονάδες.
Βιοτεχνίες Τροφίμων: Μικρές επιχειρήσεις παραγωγής τοπικών τροφίμων, όπως τυριά, αλλαντικά και γλυκά, ήταν κοινές. Εταιρείες όπως οι μικρές βιοτεχνίες τυριών στα ορεινά της Εύβοιας και της Θεσσαλίας.
- Βιοτεχνίες και Χειροτεχνίες
Χειροποίητα Ρούχα και Υφάσματα: Μικρές επιχειρήσεις που κατασκεύαζαν ρούχα και υφάσματα με παραδοσιακές μεθόδους. Επιχειρήσεις που δημιουργούσαν χειροποίητα ρούχα ή υφάσματα για τοπικές αγορές.
Επιχειρήσεις Κατασκευής Επίπλων: Οικογενειακές βιοτεχνίες που κατασκεύαζαν έπιπλα και διακοσμητικά αντικείμενα με παραδοσιακές τεχνικές, κυρίως σε περιοχές με παράδοση στην ξυλουργική, όπως στην Ξάνθη και στην Κομοτηνή.
- Βιομηχανία Τροφίμων και Ποτών
Τοπικές Ζυθοποιίες: Μικρές ζυθοποιίες που παρήγαγαν μπύρες με τοπικά συστατικά, όπως η «Μπύρα Κρητική». Αυτές οι επιχειρήσεις συχνά επικεντρώνονταν στην παραγωγή τοπικών και χειροποίητων προϊόντων.
Εταιρείες Επεξεργασίας Ελαιολάδου: Μικρές μονάδες που επεξεργάζονταν και εμφιάλωναν ελαιόλαδο για τοπικές αγορές.
- Εξυπηρέτηση και Υπηρεσίες
Τουριστικές Μικροεπιχειρήσεις: Μικρές επιχειρήσεις στον τομέα του τουρισμού, όπως οικογενειακά ξενοδοχεία, ενοικιαζόμενα δωμάτια και τουριστικά γραφεία που προσέφεραν τοπικές εμπειρίες και ξεναγήσεις.
Καφετέριες και Εστιατόρια: Οικογενειακές καφετέριες και εστιατόρια που προσέφεραν παραδοσιακή ελληνική κουζίνα και τοπικά προϊόντα.
Επιχειρήσεις Υγειονομικής Περίθαλψης: Μικρές ιατρικές και φαρμακευτικές επιχειρήσεις, όπως φαρμακεία και ιδιωτικά ιατρεία, που εξυπηρετούσαν τις τοπικές κοινότητες.
- Δημιουργικές Βιομηχανίες
Καλλιτεχνικές Μικρές Επιχειρήσεις: Επιχειρήσεις που ασχολούνταν με την τέχνη και την χειροτεχνία, όπως οι μικρές γκαλερί, εργαστήρια καλλιτεχνών και καταστήματα με χειροποίητα προϊόντα.
Μικρές Επιχειρήσεις Πολιτιστικού Τομέα: Επιχειρήσεις που παρήγαγαν ή προωθούσαν πολιτιστικά και δημιουργικά προϊόντα, όπως τοπικές εκδόσεις βιβλίων και πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Χαρακτηριστικά Μικροεπιχειρήσεων
Τοπική Παρουσία: Οι μικροεπιχειρήσεις συχνά εξυπηρετούσαν τις τοπικές κοινότητες και είχαν στενή σχέση με τους πελάτες τους.
Οικογενειακή Διαχείριση: Πολλές μικρές επιχειρήσεις ήταν οικογενειακές και τις διαχειρίζονταν μέλη της ίδιας οικογένειας.
Ευελιξία και Προσαρμοστικότητα: Λόγω του μικρού μεγέθους τους, οι μικροεπιχειρήσεις είχαν την ευχέρεια να προσαρμόζονται γρήγορα στις αλλαγές της αγοράς και των προτιμήσεων των καταναλωτών.
Προκλήσεις: Αντιμετώπιζαν προκλήσεις όπως η περιορισμένη πρόσβαση σε χρηματοδότηση, η οικονομική κρίση και ο αυξανόμενος ανταγωνισμός από μεγαλύτερες επιχειρήσεις.
Σήμερα, πολλές από τις βιομηχανίες αυτές έχουν κλείσει ή μεταφερθεί εκτός Ελλάδας, με αποτέλεσμα τη συρρίκνωση του αριθμού των διαθέσιμων θέσεων εργασίας και την εξάρτηση της χώρας από ξένες αγορές. Η οικονομική κρίση και οι διαρθρωτικές αλλαγές έχουν επιδεινώσει την κατάσταση, καθιστώντας αναγκαία την επαναφορά της βιομηχανικής και παραγωγικής δυναμικής της χώρας και την ενίσχυση της απασχόλησης, αμφότεροι κρίσιμοι παράγοντες για την οικονομική μας αναγέννηση και την αναστροφή των αρνητικών τάσεων.
Η χώρα μας, με την υψηλή ανεργία και την οικονομική ανασφάλεια, δυσκολεύεται να προσφέρει τις ευκαιρίες που οι νέοι μας αναζητούν, οδηγώντας σε μια συνεχιζόμενη μετανάστευση ταλέντων. Η Ελλάδα χρειάζεται επιτέλους μία στρατηγική ανάπτυξης, που θα συνδυάζει τον σεβασμό για την πολιτιστική μας κληρονομιά με τη δημιουργία ευκαιριών για τους νέους μας, που θα τους κρατήσουν στη χώρα.
Αν και η κατάσταση φαίνεται απελπιστική, θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι, ακόμη και αν μόνο ένας Έλληνας επιβιώσει, η ελληνική πολιτιστική κληρονομιά και φιλοσοφία θα συνεχίσουν να μεταλαμπαδεύονται, ενώ η ελληνική ψυχή και οι αξίες μας θα επιβιώσουν. Είναι ώρα να αναλογιστούμε τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε και να αναλάβουμε δράση για την αναγέννηση της ελληνικής οικονομίας και την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής. Η επόμενη γενιά των Ελλήνων αξίζει να ζήσει σε μια Ελλάδα που σέβεται τις παραδόσεις της, προσφέρει ευκαιρίες, προοπτικές και ασφάλεια, διαφυλάσσοντας παράλληλα την πολιτιστική της ταυτότητα Με αποφασιστικότητα και αίσθημα ευθύνης ας επιδιώξουμε να εργαστούμε όλοι μαζί για να δημιουργήσουμε μια καλύτερη Ελλάδα για όλους μας και πρωτίστως για τις μελλοντικές γενιές!
Ιωάννα Λαζάρου, δημοσιογράφος -εκδότης -Συγγραφέας- και ένας σκεπτόμενος Έλληνας
