Σε σκακιέρα που αλλάζει αιφνιδιαστικά αντίπαλα στρατόπεδα αναμένω με διεστραμμένη αισιοδοξία μια ουτοπική εκεχειρία. Γλιστρώ καχύποπτα ανάμεσα σε αόρατους συντρόφους και συνθλίβομαι πάνω σε ανυπότακτα γοητευτικούς εχθρούς. Ένα χέρι στριφογυρίζει το ταμπλό να σαμποτάρει την παρτίδα και βυθίζομαι στην άγνοια ενός απρόσωπου ακόλουθου. Ακροβατώ στην άκρη του παιχνιδιού γευόμενος την ηδονή της πτώσης. Γελώ με την εμμονή να μαγνητίζομαι σε κάθε γύρο στο αδιάρρηκτο τετράγωνό μου. Περνώ από τη μια θέση στην άλλη σαν κασκαντέρ που έχει γεράσει. Ο βασιλιάς ψάχνει στα απολεσθέντα την παλιά του κορώνα, ενώ η βασίλισσα χειροκροτεί ανιαρά μια κακοστημένη φάρσα. Αποποιούμαι την μονόχρωμη ταυτότητά μου και γυμνός καταφεύγω στο κέντρο. Στόχος για όλους, ένα διφορούμενο ακροσφαλές πιόνι. Νικητής του εαυτού μου κι ας με σπρώξουν στο κενό.
(από το βιβλίο «Τάσεις φυγής σε παράλληλο σύμπαν»)
photo Minddandib, Image license by freepik.com
