Μοναχικότητα με είπες
μου αρέσει αυτός ο χαρακτηρισμος
ενέχει ελευθερία
να αποκτάς εμπειρία
να φοράς την καμπαρντίνα σου ,άνοιξη γαρ
Να μη σε φοράει αυτή
Να έχεις τα μαλλια σου ξεμπλεκα να ανεμίζουν στο αεράκι με μια ικανοποίηση
κ ένα χαμόγελο νίκης..
Να πορευεσαι με ψηλά το κεφάλι μόνον
να μη λιποτακτεις μα να αποτελει επιλογη..
Το δουναι κ λαβειν να προκυπτει.. “ετσι”..ειπες
..”γιουβετσι” σου απαντησα κ γελάσαμε κι οι δυο
Μα τώρα τελιωσε όλα κάποτε τελειώνουν σαν δεν εκφράζουν την ψυχή μας..
Κ το γελιο έμενε εκρεμμες
Δεν με ξεγελά ξανά η θελκτικη μορφή σου
Θα ζήσω την μοίρα μου ως το τέλος..
Σαγαπω δεν πρόκειται περί αυτού
Αλλά εγώ θέλω να είμαι επιθυμητή κάθε στιγμή να είμαι προτεραιότητα όχι σαν υπάρχει περισιος χρονος
Αντίο λοιπόν ποθε..εμεινες στη μέση.. σε νίκησαν οι άδειες ωρες
Δεν με πειράζει καθόλου..
Το αύριο παραμονευει
Κ θα υπάρχει μόνον όταν ο ερωτας κ η επιθυμία
Δεν θα μπορούν να περιμένουν
Γιατί θα κατακλύζουν την ύπαρξη κ όχι θα κατακλύζεται η ιδια από την αδιαφορία σου..
Κ την αναβλητικοτητα..
Καλωσόρισες αγαπημένη γνώριμη λατρεμένη μοναχικοτητα
δηλωνω ξανά δική σου..
Με έναν έρωτα να μου χρωστάς υπό εκλπληρωση..
Μα κι εσύ ερωτας είσαι,κ λαχτάρα ανίκητη..
Κ ανακούφιση,
Μιαν ανακούφιση “αποκλειστικά δική μου”
Ότι δε καταφερα να γευτω στον έρωτα..
Χαιρετώ σε λοιπόν να είσαι καλή μαζί μου..
..θα είμαι κ εγώ!
Κ καλώς βρεθήκαμε..
Σαγαπαω..
photo wirestock, Image license by freepik.com