Η Κωνσταντίνα Σιαχάμη γεννήθηκα το 1967 στην Αδελαΐδα της Αυστραλίας. Ήρθα στην Ελλάδα το 1971. Σπούδασα κλασική φιλολογία στο πανεπιστήμιο της Αθήνας. Έχω εκδώσει ένα βιβλίο για τον Αριστοτέλη (εκδόσεις Κέδρος, 2008)· άρθρα μου έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά όπως Το Βήμα, Νέα Παιδεία, Μανδραγόρας, Ποιητική, Χάρτης, Φεάρα. Ποιήματά μου έχουν μεταφραστεί στα ισπανικά και δημοσιευτεί στο ηλεκτρονικό περιοδικό του Μεξικού Círculo de Poesía. Διδάσκει σε ιδιωτικό σχολείο. Γεννήθηκα στην Αυστραλία. Το μόνο που θυμάμαι είναι οι καλλίγραμμες γάμπες της μητέρας μου. Τεσσάρων ήρθα στην Ελλάδα. Σ’ ένα χωριό του κάμπου. Μεταξύ χαμπαναριού και ελαιώνων, ξεκίνησα να λέω ψέματα. Από τότε, αδιαλείπτως, λέω ψέματα. Όταν πάψω, θα έχω πεθάνει. "Αν ήμουν κάτι, θα ήμουν στόμα." Μοιάζω πολύ στον πατέρα μου. Πιστεύω στο ρόλο και στο λόγο. Τα έχω δοκιμάσει και τα δύο. Το δεύτερο, μια βροχερή μέρα με γεύση από χρυσάνθεμα. Απεχθάνομαι τα συνδετικά ρήματα και δείχνω μία προτίμηση στα παθητικά. Στον έρωτα διδάχτηκα τη λατρεία και την αυπνία. Μου αρέσουν οι ιστορίες και τα ποιήματα. Περισσότερο από τους ποιητές. Αλλά κάποιους τους ονειρεύτηκα να με πηγαίνουν βαρκάδα. Τον Σολωμό κι άλλον έναν. Εγώ δεν είμαι ποιήτρια. Απαγγέλλω όμως σαν να είμαι. Και θέλω πολύ να γεράσω. Για να έχω μία ζεστή παλάμη σαν της γιαγιάς μου.