«...Συμπληγάδες πέτρες στην ελληνική μυθολογία ονομάζονταν δύο πολύ μεγάλοι βράχοι, που ενώνονταν και αποχωρίζονταν συνεχώς, έτσι ώστε να είναι αδύνατο το ασφαλές πέρασμα ενός πλοίου. Το πρώτο πλοίο που κατάφερε τον ασφαλή διάπλου ήταν το πλοίο Αργώ με τους...

Τα πρώτα χρόνια με τη Σοφία ήτανε όλα ρόδινα. Αυτά θυμάται έντονα κι αυτά νοσταλγεί όταν τον παίρνει από κάτω. Λες και πέρασε ένας αιώνας του φαίνεται από τότε. Από τότε που ξαπλώνανε μαζί στο κρεβάτι και κοιτούσανε για ώρα το ταβάνι και σχεδίαζαν την αυριανή μέρα....

Στο δικό μας σπίτι είχαμε πάντα τα παντζούρια μας κλειστά. Η δικιά μου μάνα κοιμότανε τη μέρα και τη νύχτα δούλευε. Ήτανε γυναίκα τής νύχτας. Τα βράδια μάς άφηνε μόνα μας τρία παιδιά στο διαμέρισμα κι έφευγε για τη δουλειά της. Θυμάμαι πως έβγαινα στο μπαλκόνι και τη...

 [Αφιερωμένο στη μνήμη της αγαπημένης μου μητέρας]  ‘’Πώς σε λένε; Τι μέρα είναι σήμερα; Τι μήνας, θυμάσαι; Πώς λένε τον άντρα σου; Πόσα παιδιά έχεις; Πόσα εγγόνια;’’ Απάντησε σε όλες σχεδόν τις ερωτήσεις του αλλά με φανερή αβεβαιότητα. Το πληγωμένο βλέμμα της, που...

   Έρχονται  στιγμές στη ζωή που φέρνουν απρόσμενες αλλαγές και  σε καλούν ν’ ανταποδώσεις στους γονείς σου τα όσα έκαναν για σένα. Τα φέρνει έτσι ο χρόνος και αντιστρέφονται οι ρόλοι. Κι από εκεί που εσύ είχες πάντα την ανάγκη τους, τη στήριξή τους και την ασφάλεια...

Είναι μούσκεμα μέχρι το κόκκαλο. Τρέμει απ’ το κρύο κι απ’ τον φόβο. Τα δόντια χορεύουν στο στόμα της έναν παράξενο ρυθμό. Με το ένα της χέρι κρατάει σφιχτά τη μπλούζα της μεγάλης αδερφής της.