Και να ‘μαι εδώ
μετά από αυτό που προηγήθηκε
να σου διηγούμαι ιστορίες
που να μιλούν για επιβίωση
και να σου δείχνω με το δάκρυ μου
όλα τα λόγια που στα νύχια μου κολλούσαν
Τους φόβους μου να συλλαβίζω
σε μια αλφαβήτα που μόνο εσύ
την ξεχωρίζεις
και απαλά να απομακρύνω
όσα δεν θέλεις να μου πεις
Κι εσύ
με τα χέρια σου να κοιτάς
κάθε καρφί που επάνω μου κέντησαν
ρουφώντας απ’ τις φλέβες μου
κάθε περίσσευμα ψεύδους
φυσώντας μέσα τους
μυροβόλο αναπνοή
Τίποτα πια
δεν αλλάζει τον δρόμο μου
το αγαπημένο χρώμα μου
είναι το μι