Και ενώ έχουν περάσει τόσο γρήγορα τα χρόνια όπως τον νερό που τρέχει δίπλα απο το σπίτι μας, ο εγγονός μου, μας επισκέπτεται συχνά.
Έχει μεγαλώσει αρκετά και του αρέσει το σπίτι του παππού και της γιαγιάς. Άλλωστε σε ποιο παιδί δεν αρέσκεται να πηγαίνει στο σπίτι των γονιών του!
Άνοιξη. Τα αηδόνια κελαηδούν χωρίς σταματημό. Ακόμη και με κλειστά παράθυρα και πόρτες αντηχούν οι μοναδικές τους συναυλίες, σε όλα τα δωμάτια του σπιτιού.
Μεσημέρι. Ώρα για ξεκούραση. Ώρα για παραμύθι στο μεγάλο κρεβάτι του παππού και της γιαγιάς. Όμως σήμερα έχουμε όρεξη για τραγούδι! Στη μέση ο εγγονός και απο δίπλα εμείς.
Ανοίγουμε το παράθυρο διάπλατα να μπούνε τ’ αρώματα που αναδύουν η μέντα, το θυμάρι και το άγριο αγιόκλημα της ρεματιάς.Αρχίζουμε όλοι μαζί το τραγούδι.
(Στόπα και στο ξαναλέω στο γιαλό μην κατεβείς)…
Τραγουδάει και ο εγγονός. Συγχρονισμός, τέλειος!
Αντίλαλος σε ολη την πλαγιά του βουνού. Τα αηδόνια ξεκουράζονται για λίγο και μας αφουγκράζονται. Σε λίγο πιάνει και η ανοιξιάτικη βροχή. Τα αρώματα αναδύουν ακόμη περισσότερο καθώς το ασημόνερο του ουρανού, διεγείρει τις αισθήσεις του κάθε λουλουδιού!
Το τραγούδι μας συνεχίζεται..
(Κι’αν με πάρει που με πάει, κατω στα βαθιά νερά)…
Ακουγόμαστε και στο απέναντι κτήμα που έχει μια τεράστια φλαμουριά κατάφορτη απο άνθη. Καθώς συνεχίζει να βρέχει, μας στέλνει τα δικά της αρώματα και μας ειδοποιεί, οτι μας ακούει!Μας ακούν τα πεύκα, οι λυγαριές, οι θάμνοι και οι ανθισμένες παπαρούνες που βγαίνουν αργά την άνοιξη στο ξέφωτο του λόφου.
Καθώς η βροχή δυναμώνει, δυναμώνει και η δική μας φωνή. Αισθανόμαστε ότι μας συνοδεύει η ορχήστρα της υπαίθρου! Οι σταγόνες της, πιο χοντρές τώρα κι’απο ασήμι, μετατρέπονται σε μικρές διαμαντόπετρες που χαίρεσαι να τις βλέπεις να καταβρέχουν τα τρυφερά φυλλώματα των δέντρων και της πλούσιας βλάστησης που μας περιβάλλει. Σε λίγη ώρα ακούγεται το κελάρυσμα απ’ το ρυάκι. Συμπληρώνει κι’αυτό την ανοιξιάτικη ορχήστρα. Βάζει κι’αυτό τις δικές του νότες!
Συνεχίζουμε ξαπλωμένοι, με όλη τη δύναμη της φωνής μας.
(Κάνω το κορμί μου βάρκα και τα χέρια μου κουπιά…)
Η εκτέλεση του τραγουδιού, άψογη! Τελειώνει όμως..
Να το πούμε άλλη μια φορά γιαγιά; Αρχίζουμε παλι απο την αρχή (Στόπα και στο ξαναλέω)…. Το αγαπημένο τραγούδι του εγγονού μου.. Κάποτε σταματάει η βροχή, έρχεται το αγιάζι. Κλείνουμε το παράθυρο.
Αρχίζουν τα αηδόνια, δική τους η σειρά!
Αχ.. αυτή η άνοιξη.. να μην τελειώνει ποτέ!!!
(Το είπα και το ξαναλέω.. ΠΟΤΕ…)
Photo changelinks / https://pixabay.com
