Παγκόσμιο συνέδριο με τον τίτλο «Απόδοση του Ιπποκρατικού Όρκου & Ιπποκρατική Ιατρική και αξίες» πραγματοποιήθηκε στην Κω στις 20-23 Οκτωβρίου, το οποίο έκλεισε με αγώνα δρόμου προς τιμήν του Γ. Παπανικολάου, για τα 60 χρόνια από τον θάνατό του.
Το συνέδριο πραγματοποιήθηκε στο Ιπποκράτειο Μέλαθρον, από το Παγκόσμιο Ιπποκράτειο Ινστιτούτο Ιατρών και το Διεθνές Ιπποκράτειο Ίδρυμα της Κω, υπό την αιγίδα του ΙΣΑ και της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού, και με την συμμετοχή επτά ιατρικών σχολών της Ελλάδας και 14 ιατρικών σχολών από όλο τον κόσμο. Ο σκοπός του συνεδρίου ήταν η προοπτική μετεξέλιξης της Ελλάδας σε κέντρο ιατρικής αριστείας.
Αριστούχοι απόφοιτοι της Ιατρικής από 12 σχολές της Ελλάδας και του εξωτερικού, έδωσαν σε μια πολύ ιδιαίτερη τελετή τον αυθεντικό όρκο του Ιπποκράτη, παρουσία πρυτάνεων και εκπροσώπων των σχολών. Παράλληλα, διοργανώθηκε Σερβο-Ελληνικό εκπαιδευτικό συμπόσιο με την αιγίδα της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ και του Παν/μίου Θράκης.
Η όλη διοργάνωση έκλεισε με τον αγώνα δρόμου για να τιμηθεί η μνήμη του Γ. Παπανικολάου.
Στην ομιλία του ο Γιώργος Πατούλης, πρόεδρος του ΙΣΑ και του Παγκόσμιου Ιπποκράτειου Ινστιτούτου Ιατρών, τόνισε πως θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα για να αναδειχθεί η Ελλάδα ως χώρα ευεξίας και υγείας, να διευρυνθεί ο κύκλος των αριστούχων ιατρών που ορκίζονται στον Όρκο του Ιπποκράτη, και να διαδοθεί η γνώση για τις αρχαίες ελληνικές ρίζες της Ιατρικής.
Ο Γιάννης Χρυσουλάκης, Γενικός Γραμματέας Απόδημου Ελληνισμού και Δημόσιας Διπλωματίας, στην δική του ομιλία, τόνισε ότι είναι προτεραιότητα, ο Όρκος και η κληρονομιά του Ιπποκράτη, πατέρα της Ιατρικής, να ξεπεράσουν τα όρια της Ελλάδας, και να αποκτήσουν την αίγλη και το κύρος που τους αρμόζει.
Σύμφωνο συνεργασίας υπέγραψε το Παγκόσμιο Ιπποκράτειο Ινστιτούτο Ιατρών με το Διεθνές Ιπποκράτειο Ίδρυμα της Κω και τον Πανελλήνιο Ιατρικό Σύλλογο, ώστε να ενταχθεί το Ασκληπιείο της Κω στα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.
Ο όρκος του Ιπποκράτη λαμβάνεται από ιατρούς και αναφέρεται στην ηθική εξάσκηση της Ιατρικής. Λέγεται ότι γράφτηκε τον 4ο αιώνα πΧ. Το αυθεντικό κείμενο έχει ως εξής:
Ὄμνυμι Ἀπόλλωνα ἰητρὸν, καὶ Ἀσκληπιὸν, καὶ Ὑγείαν, καὶ Πανάκειαν, καὶ θεοὺς πάντας τε καὶ πάσας, ἵστορας ποιεύμενος, ἐπιτελέα ποιήσειν κατὰ δύναμιν καὶ κρίσιν ἐμὴν ὅρκον τόνδε καὶ ξυγγραφὴν τήνδε.
Ἡγήσασθαι μὲν τὸν διδάξαντά με τὴν τέχνην ταύτην ἴσα γενέτῃσιν ἐμοῖσι, καὶ βίου κοινώσασθαι, καὶ χρεῶν χρηίζοντι μετάδοσιν ποιήσασθαι, καὶ γένος τὸ ἐξ ωὐτέου ἀδελφοῖς ἴσον ἐπικρινέειν ἄῤῥεσι, καὶ διδάξειν τὴν τέχνην ταύτην, ἢν χρηίζωσι μανθάνειν, ἄνευ μισθοῦ καὶ ξυγγραφῆς, παραγγελίης τε καὶ ἀκροήσιος καὶ τῆς λοιπῆς ἁπάσης μαθήσιος μετάδοσιν ποιήσασθαι υἱοῖσί τε ἐμοῖσι, καὶ τοῖσι τοῦ ἐμὲ διδάξαντος, καὶ μαθηταῖσι συγγεγραμμένοισί τε καὶ ὡρκισμένοις νόμῳ ἰητρικῷ, ἄλλῳ δὲ οὐδενί.
Διαιτήμασί τε χρήσομαι ἐπ’ ὠφελείῃ καμνόντων κατὰ δύναμιν καὶ κρίσιν ἐμὴν, ἐπὶ δηλήσει δὲ καὶ ἀδικίῃ εἴρξειν.
Οὐ δώσω δὲ οὐδὲ φάρμακον οὐδενὶ αἰτηθεὶς θανάσιμον, οὐδὲ ὑφηγήσομαι ξυμβουλίην τοιήνδε. Ὁμοίως δὲ οὐδὲ γυναικὶ πεσσὸν φθόριον δώσω. Ἁγνῶς δὲ καὶ ὁσίως διατηρήσω βίον τὸν ἐμὸν καὶ τέχνην τὴν ἐμήν.
Οὐ τεμέω δὲ οὐδὲ μὴν λιθιῶντας, ἐκχωρήσω δὲ ἐργάτῃσιν ἀνδράσι πρήξιος τῆσδε.
Ἐς οἰκίας δὲ ὁκόσας ἂν ἐσίω, ἐσελεύσομαι ἐπ’ ὠφελείῃ καμνόντων, ἐκτὸς ἐὼν πάσης ἀδικίης ἑκουσίης καὶ φθορίης, τῆς τε ἄλλης καὶ ἀφροδισίων ἔργων ἐπί τε γυναικείων σωμάτων καὶ ἀνδρῴων, ἐλευθέρων τε καὶ δούλων.
Ἃ δ’ ἂν ἐν θεραπείῃ ἢ ἴδω, ἢ ἀκούσω, ἢ καὶ ἄνευ θεραπηίης κατὰ βίον ἀνθρώπων, ἃ μὴ χρή ποτε ἐκλαλέεσθαι ἔξω, σιγήσομαι, ἄῤῥητα ἡγεύμενος εἶναι τὰ τοιαῦτα.
Ὅρκον μὲν οὖν μοι τόνδε ἐπιτελέα ποιέοντι, καὶ μὴ ξυγχέοντι, εἴη ἐπαύρασθαι καὶ βίου καὶ τέχνης δοξαζομένῳ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ἐς τὸν αἰεὶ χρόνον. παραβαίνοντι δὲ καὶ ἐπιορκοῦντι, τἀναντία τουτέων.
Απόδοση στα νέα ελληνικά:
Ορκίζομαι στο θεό Απόλλωνα τον ιατρό και στο θεό Ασκληπιό και στην Υγεία και στην Πανάκεια και επικαλούμενος τη μαρτυρία όλων των θεών ότι θα εκτελέσω κατά τη δύναμη και την κρίση μου τον όρκο αυτόν και τη συμφωνία αυτή.
Να θεωρώ τον διδάσκαλό μου της ιατρικής τέχνης ίσο με τους γονείς μου και την κοινωνό του βίου μου. Και όταν χρειάζεται χρήματα να μοιράζομαι μαζί του τα δικά μου. Να θεωρώ την οικογένειά του αδέλφια μου και να τους διδάσκω αυτήν την τέχνη αν θέλουν να την μάθουν χωρίς δίδακτρα ή άλλη συμφωνία.
Να μεταδίδω τους κανόνες ηθικής, την προφορική διδασκαλία και όλες τις άλλες ιατρικές γνώσεις στους γιους μου, στους γιους του δασκάλου μου και στους εγγεγραμμένους μαθητές που πήραν τον ιατρικό όρκο, αλλά σε κανέναν άλλο.
Θα χρησιμοποιώ τη θεραπεία για να βοηθήσω τους ασθενείς κατά τη δύναμη και την κρίση μου, αλλά ποτέ για να βλάψω ή να αδικήσω. Ούτε θα δίνω θανατηφόρο φάρμακο σε κάποιον που θα μου το ζητήσει, ούτε θα του κάνω μια τέτοια υπόδειξη.
Παρομοίως, δεν θα εμπιστευτώ σε έγκυο μέσο που προκαλεί έκτρωση. Θα διατηρώ αγνή και άσπιλη και τη ζωή και την τέχνη μου. Δεν θα χρησιμοποιώ νυστέρι ούτε σε αυτούς που πάσχουν από λιθίαση, αλλά θα παραχωρώ την εργασία αυτή στους ειδικούς της τέχνης.
Σε όσα σπίτια πηγαίνω, θα μπαίνω για να βοηθήσω τους ασθενείς και θα απέχω από οποιαδήποτε εσκεμμένη βλάβη και φθορά, και ιδίως από γενετήσιες πράξεις με άνδρες και γυναίκες, ελεύθερους και δούλους. Και όσα τυχόν βλέπω ή ακούω κατά τη διάρκεια της θεραπείας ή και πέρα από τις επαγγελματικές μου ασχολίες στην καθημερινή μου ζωή, αυτά που δεν πρέπει να μαθευτούν παραέξω δεν θα τα κοινοποιώ, θεωρώντας τα θέματα αυτά μυστικά.
Αν τηρώ τον όρκο αυτό και δεν τον παραβώ, ας χαίρω πάντοτε υπολήψεως ανάμεσα στους ανθρώπους για τη ζωή και για την τέχνη μου. Αν όμως τον παραβώ και επιορκήσω, ας πάθω τα αντίθετα.
