Κατοικώ μόνη
στου κόσμου μου την αντανάκλαση
Τις πληγές μου τυλίγω
στα νηπενθή μου ποιήματα
Οδεύω λεύτερη
στης αβύσσου το κενό
Κι επανέρχομαι
δυνατή μέσα στο αίμα μου
Δίχως όρια
Μάχομαι τα σκότη
Αναζητώ το Φως
Ιέρεια προαιώνια
τις σπονδές στους θεούς μου
προσφέρω
ικετεύοντας γονυπετής
το έλεος
Προσδοκώντας διέξοδο
από τις επίγειες ατραπούς
που ορθώνουν τη σκιά τους
στο διάβα μου…
photo Arcaion / https://pixabay.com