Λίγη τύχη να είχα!
Αυτόν τον χρόνο ας μου χαμογελάσει κι εμένα.
Οι διάφορες ευχές ή φιλοφρονήσεις που ανταλλάσουν οι άνθρωποι είναι «ενέργειες» που αλληλεπιδρούν στο ψυχισμό τους και επηρρεάζουν τη διάθεσή τους.
Μια “Καλημέρα”, ένα “Χρόνια Πολλά”, “Καλή επιτυχία’’, ‘‘Συγχαρητήρια’’, ‘’Καλή χρονιά’’, κ.α., όταν προσφέρονται καλοκάγαθα και με αγάπη, ο «παραλήπτης» νοιώθει τη ζεστασιά του συναισθήματος, ενώ όταν προφέρονται τυπικά ή εξαναγκαστικά, αντιλαμβάνεται την ουδετερότητα της πηγής που το εκπέμπει.
Συνηθίζω να λέω. «Οι άνθρωποι μάς τα λένε όλα. Αρκεί να είμαστε εμείς εις θέσιν να τους ακούσουμε».
Κι’ αυτό που «ακούμε» δεν είναι τα λόγια, αλλά το συναίσθημα.
Ό,τι και να πει κάποιος, αν τα λόγια δεν συμπίπτουν με το συναίσθημα, εμείς αντιλαμβανόμεθα αυτό που νοιώθει κι’ όχι αυτό που λέει.
Κανείς δεν μπορεί να κρυφθεί από τα συναισθήματά του όση χρυσόσκονη κι αν ρίξει στα λόγια του.
Ανάμεσα από τις ευχές περί υγείας, αγάπης, φώτισης, ευτυχίας, επιτυχίας, κ.λ.π, ακούγεται και η μαγική λέξη «τύχη».
Μέγα φιλοσοφικό ερώτημα, “ο λόγος περί τύχης”.
Εν τούτοις, εκτιμώ ότι όλοι συμφωνούμε, ότι πέρα των άλλων, χρειάζεται και “τύχη” στη ζωή.
Το ερώτημα που ευλόγως μπορεί να τεθεί είναι. «Γεννιέσαι τυχερός ή δημιουργείς εσύ την τύχη σου;».
Πώς να απαντήσεις με μια πρόταση σ’ αυτό το ερώτημα;
Κομμάτι δύσκολο.
Πάντως εμείς, για καλό και για κακό, συνηθίζουμε να κουβαλάμε ή να φοράμε διάφορα αντικείμενα επάνω μας, που θα μάς φέρουν τύχη.
Χάντρες ενεργειακές, διαβασμένα κομποσχοίνια, γούρια καλοσχεδιασμένα με πολύχρωμες κορδελίτσες, ρόδια μισανοιγμένα, χρυσά κωνσταντινάτα, κοκκαλάκια της νυχτερίδας, κομπολόγια διαφόρων χρωματισμών, πέταλα αφόρετα σε αλόγου πόδι, κ.ά.
Η ανάγκη του ανθρώπου πέρα της επιβίωσής του, είναι να διατηρήσει μια σταθερή κατάσταση ευημερίας και καλοτυχίας αν ήδη τη βιώνει, ή ν’ αλλάξει την κακοτυχία του σε καλοτυχία και ευδαιμονία, αν νιώθει ότι είναι άτυχος.
Γι’ αυτούς τους λόγους, λοιπόν, καταφεύγει σε διάφορα “μέσα” και πρακτικές, τερτίπια, που θα ενισχύουν την πίστη του, για την καλλιτέρευση της ζωής του.
Ο αμερικανός χιουμορίστας Ρ.Ε. Σάυ, πάνω στο θέμα περί τύχης, μάς υπενθυμίζει, με τη ρήση του, κάτι πολύ ενδιαφέρον. Μας λέει λοιπόν το εξής. «Στηρίξου στο λαγοπόδαρο αν θες, αλλά θυμήσου ότι δεν ωφέλησε τον λαγό».
— Μην αναλώνεσαι σε ουδέτερες ευχές, για να δηλώσεις μια τυπική παρουσία.
Αν το κάνεις ο “παραλήπτης” δεν θα σε λάβει καθόλου υπ’ όψιν του.
Όχι διότι σε αγνοεί, αλλά διότι απλώς εσύ δεν θα υπάρχεις στο «βιβλίο των ευχών». Το να μη υπογράψεις με τη ψυχή σου, είναι το ίδιο σαν να μη ευχήθηκες.
Και τον ξέρουμε όλοι αυτόν τόν κανόνα.
— Όσοι αισθάνεσθε «τυχεροί», συνεχίσετε να ευγνωμονείτε την καλή σας τύχη, όσοι την προσδοκάτε ονειρευθείτε την και το «θαύμα» θα γίνει.
Μόνον που στα θαύματα συμμετέχουμε ενεργά κ’ εμείς.
Χωρίς εμάς, τα «θαύματα» απλώς παραμένουν στη σφαίρα της φαντασίας και του απραγματοποίητου ονείρου.
— Αχ! Αυτήν τη νέα χρονιά να σταθώ τυχερός!
Μια σκέψη που σου τριβελίζει το μυαλό, κάθε χρόνο, τέτοια εποχή.
Εάν με διαβάζεις αυτήν τη στιγμή, αν περπατάς μόνος σου χωρίς τη βοήθεια κανενός, αν έχεις γεύση κι’ όσφρηση, αν είσαι ικανός προς εργασία, αν «ακούς» τις ανάγκες σου και τις εκφράζεις, αν νοιώθεις «ευγνώμων» μ’ αυτά που κατέχεις κι’ αν υπάρχουν γύρω σου άνθρωποι που σε αγαπούν και αγαπάς, είσαι ήδη τυχερός.
Πέρα του ότι, χωρίς να το ξέρεις, η «τύχη» πάντα σου κτυπά την πόρτα και το μόνον που έχεις να κάνεις, είναι να την ακούσεις, να της ανοίξεις την «πόρτα» και να την καλοσωρίσεις.
Με τη προϋπόθεση, ότι το υλικό αυτής της «πόρτας» είναι φτιαγμένο απ’ τους χτύπους της καρδιάς.
Σπάνιο υλικό, αλλά το έχεις κ’ Εσύ κ’ Εσύ κ’ Εσύ!
(Από το βιβλίο του Γερ. Σαλτού, «Αυτογνωσία και Αγάπη», Εκδόσεις «Λειμών», Αθήνα, 2019).
Με αυτές τις σκέψεις, εύχομαι σε όλους τους φίλους κ’ φίλες, Χρόνια Πολλά, Χαρούμενη Πρωτοχρονιά με υγεία, έμπνευση, αγάπη κ’ ΤΥΧΗ!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΆ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ,
ΕΥΤΥΧΕΣ ΤΟ ΝΕΟΝ ΕΤΟΣ 2024!
photo Myriams-Fotos / https://pixabay.com
