Είμαι θηλυκό και είμαι γόνιμη γη! Είμαι μια γυναίκα από τα δισεκατομμύρια που πέρασαν από αυτόν τον πλανήτη. Ποιος βλέπει εμένα και ποιος μιλάει για μένα όπως θέλει, το άλλο φύλο οι άρρενες. Πότε μου αρέσει που με βλέπουν και ασχολούνται μαζί μου και πότε όχι! Τίποτα το πιο φυσικό και το πιο κανονικό μέσα στη ζήση μου. Με σπέρνουν παντού, με απεικονίζουν, με κάνουν άγαλμα, πίνακα ζωγραφικής, η δόξα μου απαράμιλλη.
Είναι;
Για πολύ καιρό η ιστορία μου ταυτιζόταν με αυτή της γέννησης του Αδάμ και του απαγορευμένου καρπού… είναι όμως;
Φταίω εγώ που χάθηκε ο παράδεισος; Φταίω εγώ που χάθηκε η Τροία; Μόλις πέσει κάποιο κάστρο ή γίνει κάποιο έγκλημα, ή χαθεί η ισορροπία μέσα σε μια σχέση, φταίει η γυναίκα! Τότε τα υποτιθέμενα θύματα οι άντρες στρέφονται όλοι εναντίον μου! Οι άντρες είναι η τραγωδία, ή η κωμωδία μου σε ό,τι γράφουν για μένα. Οι άντρες είναι η φυλακή μου, με μικρά σημεία ελευθερίας, ευτυχώς! Όταν ένα χέρι τους με πνεύμα περνά μέσα από τα κάγκελα είτε για να με χαϊδέψει, είτε για να με κάνει να αισθανθώ ποθούμενη γυναίκα όπως μου αξίζει, μετριάσει κάπως τη λύπη της δέσμευσής τους…
Ο τρόπος ζωής μου είναι παράξενος αφού με πλάθουν… όπως θέλουν. Πότε είμαι μια Αφροδίτη, πότε μία ιέρεια και πότε μία Μήδεια. Δεν είμαι και πολύ σίγουρη πόσο μας ξέρουν, πόσο μας έχουν ανακαλύψει ή ξέρουν τι αισθανόμαστε.
Προσπαθώ ν’ αποκρυπτογραφήσω τι ακριβώς εξιστορεί η ζωή μου ως γυναίκα και αποτυγχάνω! Κατάγομαι κι εγώ δεν ξέρω από τι. Είμαι ηθική, είμαι αγία, είμαι πόρνη δεν έχει σημασία, το μόνο που έχει είναι ότι είμαι, αυτό που θέλουν ή φαντάζονται οι άντρες πώς είμαι, μόνο δηλαδή η συνέχεια της μηχανής της ζωής του κόσμου… μάνα! Ηρωίδα της κάθε κάμαρης και σπιτιού, ένας χαρακτήρας με μεγάλο βάρος που φτιάχνει αριστουργήματα! Ποιο παιδί μου αμφιβάλλει; Είμαι ένα απειροελάχιστο τμήμα του χρόνου και του αύριο του… άρα είμαι και μάγισσα βγαίνω πέρα από τη φυλακή μου όσο μπορώ!
Κι ας λένε… ότι, ό,τι κάνω ή παράγω είναι σχεδόν τίποτα! Αυτό το σχεδόν τίποτα όμως το να δίνομαι και να δίνω, το κάνω συνέχεια πίσω ή μπρος από τα κάγκελα γιατί στοχεύω ψηλότερα από τους ψυχαγωγούς, δεσμώτες μου! Για πολλά χρόνια φυλακίστηκα, υπάκουσα, έζησα όπως ήθελαν αυτοί, τώρα ήρθε η ώρα να υπακούσουν και εμένα για να εδραιωθεί μια ισορροπία.
Αυτό είναι το όνειρο μου και το όνειρο της κάθε γυναίκας. Ομορφιά και ελευθερία στην έναρξη και στο τέρμα της ζωής μας εφόσον αν αφανιστεί ή επιζήσει ο κόσμος… εξαρτάται και από εμάς!
Γυναίκα…
Είμαι γυναίκα,
είμαι ζωντανή!
Ούτε πόρνη, ούτε αγία.
Με κυριαρχούν δυνάμεις ζωής.
Αλληλοσυγκρούονται μεταξύ τους.
Αισθήματα σαρκικά~πνευματικά.
Επιθυμίες διαφορετικές.
Δεν έχουν ιεραρχία, μόνο διαφορετικές στιγμές.
Στιγμές που προχωρούν και με εκτινάζουν συνεχώς εμπρός.
Επιθυμία σωματική, που πρέπει να γευτεί, για να φέρει κορεσμό.
Τίμημα η φθορά!
Επιθυμία πνευματική,
που εκλεπτύνεται για να γευτεί καλύτερα.
Τίμημα η αναζωογόνηση.
Δεν είμαι ούτε πόρνη~ούτε αγία.
Είμαι η φύση μου, θηλυκό.
Είμαι απλά ανάμεσα σε δύο ερωτισμούς.
Είμαι ανθρώπινο πλάσμα!
photo by geralt, https://pixabay.com
