Η Αυστραλία αποχαιρετά τον Νίκο Ξανθόπουλο

Τις τελευταίες ημέρες της ζωής του, ο Νίκος Ξανθόπουλος, νοσηλευόταν με σοβαρά προβλήματα.

Ο πολύ αγαπητός ηθοποιός ήταν γνωστός σαν Το Παιδί του Λαού, καθώς οι περισσότεροι ρόλοι του στις ταινίες που πρωταγωνίστησε ήταν αυτοί του νέου που ζει με προβλήματα οικονομικά και κοινωνικά, προσπαθώντας για την δικαίωση. Παράλληλα, οι ταινίες αυτές ανέδειξαν και την βελούδινη και ιδιαίτερη φωνή του στο τραγούδι. Πραγματικά, οι πολλές περιοδείες του στο εξωτερικό, και φυσικά και στην Αυστραλία, έγιναν με σκοπό το τραγούδι και τις μουσικές παραστάσεις.

Ο Νίκος Ξανθόπουλος γνώριζε καλά την τυπολογία των προσφύγων, καθώς γεννήθηκε σε γειτονιά προσφυγική, στην Νέα Ιωνία, το 1934. Στα νεανικά του χρόνια έπαιξε σε αγώνες της ΑΕΚ, αλλά νωρίς αποφάσισε να ασχοληθεί με την υποκριτική, ενώ στα όνειρά του ήταν και οι σπουδές στην Φιλοσοφική Σχολή.

Εν τέλει σπούδασε στο Εθνικό Θέατρο, και εμφανίστηκε το 1957 στον Θίασο της Κατερίνας με το έργο “Βιργινία”. Ακολούθησε ο Ορέστης στην Ηλέκτρα του Σοφοκλή σε σκηνοθεσία Ροντήρη, και το Τραγούδι του Νεκρού Αδελφού του Μίκη Θεοδωράκη, στον Θίασο Κατράκη. Εμφανίστηκε σε διάφορα είδη θεάτρου, ανάμεσα στα οποία και το μουσικό θέατρο.

Το 1970 δημιούργησε δικό του θίασο και ξεκίνησε τις περιοδείες μέσα στην Ελλάδα.

Πρώτος ρόλος του στον κινηματογράφο, το Εισπρακτοράκι του Φυλακτού το 1958, ενώ ως επίσημος πρωταγωνιστής ξεκίνησε με την ταινία του Τεγόπουλου και την Κλακ Φιλμς το 1963 και τις “Πληγωμένες Καρδιές”. Στον ρόλο αυτό ήταν όμως κακός, και όχι το κλασικό Παιδί του Λαού που γνωρίσαμε αργότερα. Ο ρόλος του λαϊκού παιδιού έγινε το 1964 και από τότε έμεινε για πάντα, με την ταινία “Αγάπησα και Πόνεσα”. Η τελευταία ταινία στην οποία εμφανίστηκε ήταν αυτή του Ζερβουλάκου το 1995: Με τον Ορφέα τον Αύγουστο.

Περισσότερα για την ζωή του μπορεί κάποιος να μάθει από τον ίδιο, μέσα από το προσωπικό του βιβλίο – αυτοβιογραφία, του 2005: “Όσα Θυμάμαι Κι Όσα Αγάπησα”.

Στην τηλεόραση δεν έκανε πολλές εμφανίσεις. Ξεκίνησε το 1973 με τα “Αγρίμια” και μετά με το σήριαλ του Ερρίκου Θαλασσινού “Το ημερολόγιο ενός θυρωρού”. Η τελευταία του τηλεοπτική εμφάνιση ήταν το 1994 με την “Κόψη του Ξυραφιού”.

photo http://www.eurokinissi.gr/ 

Άλλες παραγωγές στις οποίες εμφανίστηκε: “Το Μινόρε μιας Καρδιάς”, “Η Αγάπη που δεν γνώρισε σύνορα”,  “Η Καρδιά του Πατέρα”, “Έρωτας στο Περιθώριο”.

Τραγούδησε πολύ γνωστά τραγούδια, πολλά από αυτά γραμμένα ειδικά για τις ταινίες, από τον Απόστολο Καλδάρα κυρίως και την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου, αλλά και τον Άκη Πάνου, τον Χρήστο Νικολόπουλο, τον Σταύρο Ξαρχάκο κ.ά. Έχει δημιουργήσει 9 μουσικούς δίσκους και 55 μικρούς (σινγκλ), μετρώντας γύρω στα 300 τραγούδια. 

Ο Νίκος Ξανθόπουλος πραγματοποίησε περιοδείες όπου υπάρχουν Έλληνες στο εξωτερικό: ΗΠΑ, Ευρώπη, και φυσικά στην Αυστραλία, σημειώνοντας ρεκόρ συμμετοχών στις εμφανίσεις του, καθώς οι Έλληνες πάντα αγαπούσαν να τον βλέπουν να παίζει, αλλά και να τον ακούν να τραγουδά.

 

πηγή https://neoskosmos.com/en/ – photo https://www.alfavita.gr/