Στη φωλιά του Κούκου…
Παρανοϊκά είσαι φυλακισμένος…
Δήθεν απεξάρτηση απ’ τα σκληρά ναρκωτικά.
Πνίγεσαι… Θέλεις να σπάσεις τα δεσμά, που σφίγγουν τις αλυσίδες της ψυχής σου.
Στα μπερδεμένα μονοπάτια του πιεσμένου σου μυαλού, σχεδιάζεις την απόδρασή σου.
Σπαράζεις, ακούγοντας τη φωνή μέσα σου να κραυγάζει γελώντας χαιρέκακα…
Βρίζεις, χτυπάς, φτύνεις αυτούς, που ευθύνονται για τη δική σου πτώση.
Ηρεμείς…Κοιτάζεις ύπουλα…Δήθεν επανάπαυση…
Ορμάς, καίγεσαι…σπας και πάλι…ενοχές…
Οι Ερινύες σε στοιχειώνουν…”Είναι σε καταστολή “, λέει η φωνή…Υποτάσσεσαι…
Λουσμένος με το φως του ήλιου…Τα κατάφερες πάλι… Γι άλλη μια φορά…
Τους ξεγέλασες!
Ευχαριστώ θερμά το Διεθνή φορέα της
“ΑΜΦΙΚΤΥΟΝΙΑΣ ΑΠΟΔΗΜΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ “, με έδρα τη Θεσσαλονίκη και προσωπικά τον Πρόεδρο Κο Δημήτριο Μπουκώνη για την τιμή του ΒΡΑΒΕΙΟΥ ΠΡΩΤΟΤΥΠΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ του ποιήματός μου, “ΤΟΥΣ ΞΕΓΕΛΑΣΕΣ “, στο διεθνή διαγωνισμό ποίησης του ως άνω φορέα, με 9μελή επιτροπή από όλο τον κόσμο. Ευχαριστώ θερμά και την αγαπημένη μου Φίλη και Πρόεδρο της “Αμφικτυονίας Αθηνών και Περιχώρων “, Κα Καίτη Κουμανίδου για την πρόσκληση της συμμετοχής μου.
Το ποίημα αφορά την παγκόσμια μάστιγα των ναρκωτικών και είναι αφιερωμένο στον αγώνα αυτών των παιδιών ν’ απεξαρτηθούν και στις οικογένειές τους.
Αφιερωμένο σε όλους αυτούς, που έχουν ξεπουλήσει τα όνειρά τους.
Photo
PIRO4D / https://pixabay.com
