Όταν δεν θα μπορώ να τρυπήσω
Με τα μάτια το σκοτάδι πια
Θα πω δεν μπορώ να δω αλλά εσένα σε βλέπω
Θα μυρίζω χίλιες και μια νύχτες μα ούτε μια ευκαιρία πουθενά
Θα σε αναφέρω παντού
Με μια θλίψη στα χέρια θα σε χαιδεύω για να αποκοιμηθώ
Θα μου λες είδα μια γυναίκα χθες
Και εγώ που θα έχω δει έναν άντρα δε θα λέω τίποτα
Κάτω από την γέφυρα
Θα καίγομαι για να σου συνηθίσω εμένα
Και εσύ θα το απορρίπτεις
Όλο θαυμασμό, όλο ευφυία για αυτό που συμβαίνει
Θα με ξεδιαλέγεις
Και το σκοτάδι υγρό σαν διαλυμένο άλογο δίχως παράπονο
Θα είναι τόσο ανώτερο
Από εμένα.