Σήμερα έχω την τιμή να φιλοξενώ έναν άνθρωπο που ενσαρκώνει την έννοια της συνολικής επιτυχίας. Είναι οδοντίατρος, επιτυχημένος επιχειρηματίας στην Αμερική, συγγραφέας και πάνω απ’ όλα ένας αφοσιωμένος οικογενειάρχης.
Στην εκπομπή μας, Συνομιλίες για μια Καλύτερη Ζωή, Conversations for a Better Life, στο GreekRadioFL, που απευθύνεται σε ανθρώπους που επιλέγουν να ζήσουν είτε στην Αμερική, στην Αυστραλία, σε άλλες χώρες του κόσμου ή και στην Ελλάδα του σήμερα, ψάχνουμε ακριβώς αυτό το μυστικό: πώς μπορεί κανείς να χτίσει μια ζωή με επιτυχία και ευτυχία.
Ο καλεσμένος μας έχει γράψει ένα εξαιρετικό βιβλίο με τίτλο «Η Ευφυΐα και τα 65 Χαρακτηριστικά της», και μέσα από τις γνώσεις και την εμπειρία του, θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε: πώς μπορούμε να οργανωθούμε, να σχεδιάσουμε τη ζωή μας και να βελτιώσουμε το προσωπικό μας “σκορ” ευφυίας και επιτυχίας.
1. ΜΠ. Τι σημαίνει για εσάς “επιτυχία”; Και πώς καταφέρατε να τη χτίσετε σε τόσα διαφορετικά επίπεδα – επαγγελματικό, οικογενειακό και προσωπικό;
Δρ.Α: Πώς ορίζουμε την επιτυχία; Ο δικός μου ορισμός για την επιτυχία είναι: Ένα άτομο είναι επιτυχημένο αν νιώθει πραγματικά επιτυχημένο σε ό,τι αφορά τη γενική του κατάσταση ή τα επιτεύγματά του στη ζωή. Με άλλα λόγια, αν νιώθεις ειλικρινά ότι έχεις πετύχει στην υλοποίηση των στόχων σου στη ζωή, τότε με βάση τα δικά σου πρότυπα είσαι πετυχημένος. Αν, από την άλλη, παραπονιέσαι για πράγματα και για ανθρώπους και προβάλλεις δικαιολογίες, τότε, βάσει της δικής σου παραδοχής, δεν είσαι πετυχημένος. Με βάση τον αρχικό μας ορισμό για την ευφυΐα, που είναι η ικανότητα να επιλύει κανείς τα προβλήματά του και να κεφαλαιοποιεί τις ευκαιρίες που του παρουσιάζονται στη ζωή, ένα ευφυές άτομο εξ ορισμού είναι ένα επιτυχημένο άτομο.
Για να γράψω αυτά που γράφω στο βιβλίο μου για την ευφυία, μου πήρε 50 χρόνια σκληρής μελέτης σε πάρα πολλά θέματα, συνοδευόμενης από τεράστια εμπειρία, επιχειρήσεις, εκπαίδευση και ταξίδια σε τέσσερις ηπείρους.
Το γεγονός ότι είχα έναν ξεκάθαρο στόχο κι ένα ξεκάθαρο πλάνο ήταν ο πρωταρχικός παράγοντας που έπαιξε ρόλο στο ότι κατάφερα να ολοκληρώσω αυτό τον στόχο χωρίς να χάσω καθόλου χρόνο, ή, για να το πω αλλιώς, κατάφερα να κάνω τον χρόνο μου να μετράει πιο αποτελεσματικά από τον χρόνο άλλων σπουδαστών. Κι αυτό συνέβη επειδή έπρεπε να δημιουργήσω χρόνο ώστε να προλάβω να φτάσω στο επίπεδο των άλλων που ήταν πιο προχωρημένοι από εμένα, και επίσης έπρεπε να δημιουργήσω χρόνο για να είμαι σε θέση να εργάζομαι ταυτόχρονα ώστε να μπορώ να πληρώνω για τα δίδακτρα της σχολής μου. Για παράδειγμα, δεν πήγα στον χορό της αποφοίτησής μου από το Λύκειο, γιατί τη συγκεκριμένη βραδιά έπρεπε να βρίσκομαι στη δουλειά. Πάντα ένιωθα άσχημα γι’ αυτό μέχρι που ήρθε η ώρα να πάνε τα δικά μου παιδιά στους δικούς τους χορούς αποφοίτησης. Αυτό που είδα ήταν πως, εκτός του ότι χρειάστηκε να ξοδέψουν αρκετά χρήματα, χρειάστηκε επίσης να ξοδέψουν και τεράστιο χρόνο για την προετοιμασία αυτής της εκδήλωσης.
Μην με παρεξηγήσετε, ένας χορός αποφοίτησης είναι μια πολύ όμορφη και αξέχαστη εμπειρία, όμως η υπερβολή της σπατάλης χρημάτων και χρόνου δεν είναι.
ΜΠ: Μιλάτε συχνά για τη σημασία της οργάνωσης και του σχεδιασμού. Μπορείτε να μας δώσετε ένα παράδειγμα από τη δική σας καθημερινότητα που δείχνει πώς αυτοί οι δύο παράγοντες επηρεάζουν την επιτυχία σας;
Δρ.Α: Αυτό το χαρακτηριστικό σχετίζεται με την ικανότητα της διάκρισης και με
την ευφυΐα των στόχων και της επιμονής. Καθώς κυνηγάς τους στόχους σου στη ζωή και προσπαθείς να κάνεις τις σωστές επιλογές ως προς το ποια πορεία θα ακολουθήσεις και με ποιους συνοδοιπόρους, ένα σωρό πράγματα έρχονται στον δρόμο σου, τα οποία απαιτούν χρόνο και ενέργεια από σένα, καθώς πρέπει να τα χειριστείς. Όμως, επιβάλλεται να θέσεις προτεραιότητες, αφού δεν είναι δυνατό να χειριστείς την απίστευτη ποσότητα των πληροφοριών και τα αιτήματα άλλων ανθρώπων που έρχονται προς εσένα. Επομένως, πρέπει να μάθεις να θέτεις προτεραιότητες, αλλιώς θα πνιγείς.
Σήμερα, στην ηλεκτρονική κοινωνία όπου ζούμε, δεχόμαστε έναν διαρκή βομβαρδισμό δεδομένων. Πληροφορίες από παντού. Δεν γίνεται να μπορέσουμε να χειριστούμε όλα αυτά τα δεδομένα, αλλά ούτε και θα έπρε- πε, αφού πολλά από αυτά είναι άχρηστα ούτως ή άλλως. Θα πρέπει να χειριζόμαστε μόνο όσα χρειάζεται να χειριστούμε, και γι’ αυτά ακόμη πρέπει να θέτουμε προτεραιότητες, διαφορετικά δεν θα πετύχουμε ποτέ τους στόχους μας. Έχεις αναρωτηθεί ποτέ πώς θα ήταν αν ήσουν συντάκτης περιο- δικού ή εφημερίδας, ο οποίος πρέπει να γεμίζει εκατοντάδες σελίδες κάθε μέρα, βδομάδα ή μήνα; Υπάρχουν πάντα σημαντικές πληροφορίες να πει στον κόσμο; Ή απλώς εφευρίσκει απλώς πληροφορίες για να γεμίσει τις σελίδες του; Φυσικά, αυτός θα κάνει αυτό που πρέπει να κάνει για να γεμίσει τις σελίδες του. Είναι όμως δική μας ευθύνη να κρίνουμε αν όλες αυτές οι πληροφορίες έχουν κάποια σημασία – τι θα διαβάσουμε και τι θα απορρίψουμε.
Το ίδιο ισχύει για τα καθήκοντα που κάθε μέρα ξεφυτρώνουν από πολλές διαφορετικές πηγές. Οι πάντες διεκδικούν διαρκώς λίγο από τον χρόνο μας. Πρέπει να ξέρουμε τι είναι σημαντικό για τους στόχους μας, και όλα τ’ άλλα να τ’ αφήνουμε στην άκρη. Η ευφυΐα της απλότητας επίσης εμπλέκεται εδώ.
Όταν κατέχεις ηγετική θέση, οι άνθρωποι όχι μόνο θα προσπαθήσουν να πάρουν τον χρόνο σου με άμεσο τρόπο, αλλά και έμμεσα, κάνοντας πράγματα που τελικά θα τραβήξουν την προσοχή σου, είτε το θέλεις είτε όχι. Το πώς θα χειριστείς όλο αυτό εξαρτάται από την ευφυΐα της ικανότητας της προτεραιότητας. Το προσωπικό μου ή ακόμη και τα παιδιά μου θα τόσο πολύ μαζί μου πριν από μερικούς μήνες, που με αποκάλεσε ηλίθιο για κάτι ασήμαντο. Είναι καλό παιδί, αλλά η συμπεριφορά του δεν είχε κανένα νόημα απ’ όποια πλευρά κι αν το εξέταζες. Επίσης, ένα πολύ καλό μέλος του προσωπικού μου, μόλις πριν από μερικές μέρες, μου είπε κάτι εντελώς ανάρμοστο. Τι κάνω; Χειρίζομαι αυτές τις περίεργες συμπεριφορές ή απλώς τις αγνοώ; Στις ανωτέρω περιπτώσεις αποφάσισα απλώς να τις αγνοήσω. Γιατί; Παραθέτω τις παρακάτω σκέψεις μου. Οι άνθρωποι μπορεί να γίνουν πολύ ιδιόρρυθμοι και μερικές φορές είναι σαν να κυβερνώνται από δαίμονες. Οι περισσότεροι άνθρωποι λατρεύουν τέσσερις θεούς: τον θεό της απληστίας, του σεξ, του φόβου και του εγώ, και ορισμένες φορές δείχνουν να τους λατρεύουν όλους ταυτόχρονα. Πρέ- πει διαρκώς να αποκωδικοποιείς το πώς θα χειριστείς την καθημερινή τους τρέλα. Πρέπει να αποφασίζεις τι θα χειριστείς και τι θα αγνοήσεις. Ναι, μπορείς να επιλέξεις να χειριστείς όλες τις μικρές τους λεπτές διαφορές, αλλά κάτι τέτοιο δεν θα σε οδηγήσει πουθενά. Στην πραγματικότητα, αυτό θα δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα. Έχει γραφτεί ένα βιβλίο με τίτλο: «Μη σκας για τα μικροπράγματα». Αυτό ακριβώς ισχύει και εδώ. Πρέπει να αποφασίσεις τι είναι μικρό και τι είναι μεγάλο, αλλά είναι σίγουρο ότι πολλά πράγματα θα έρχονται προς το μέρος σου και χρειάζεται πάντα να κοιτάς τη «συνολική σκηνή» για να καταφέρεις να επιβιώσεις και να επιτύχεις.
Επομένως, το ηθικό δίδαγμα απ’ αυτό το χαρακτηριστικό ευφυΐας είναι το εξής: Έχε αδιάκοπα τη ματιά σου στη «συνολική σκηνή» για τον εαυτό σου, την οικογένειά σου και την εταιρεία σου και χρησιμοποίησέ την ως οδηγό σου. Οτιδήποτε δεν ταιριάζει στη «συνολική σκηνή» απορρίπτεται, αποσυνδέεται ή αγνοείται, και αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο θέτεις προτεραιότητες για να πετύχεις τους στόχους σου.
Δεν υπάρχει περίπτωση να επιτευχθεί ένας στόχος, αν ελλείπει αυτό το είδος ευφυΐας, συνεπώς μάθε να θέτεις προτεραιότητες για να μην πνιγείς.
ΜΠ. Το βιβλίο σας αναφέρεται στα 65 χαρακτηριστικά της ευφυΐας. Πώς τα εντοπίσατε και τι είναι αυτό που τα κάνει τόσο κρίσιμα για την εξέλιξη ενός ανθρώπου;
Δρ.Α: Όλα ξεκίνησαν λίγα χρόνια πριν, όταν έγραψα ένα μικρό δοκίμιο για την ευφυΐα στο πλαίσιο ενός μαθήματος για τα στελέχη της εταιρείας μου, στο οποίο εξηγούσα ότι η ευφυΐα απαρτίζεται από περισσότερα του ενός ή δύο χαρακτηριστικών.
Όταν πρωτοέγραψα το άρθρο αυτό, είχα καταλήξει σε 12 χαρακτηριστικά που απαρτίζουν την ευφυΐα. Κατόπιν, το ενδιαφέρον μου για το θέμα όλο και μεγάλωνε και συνεχώς πρόσθετα κι άλλα χαρακτηριστικά. Στην πορεία ανακάλυψα κι άλλα γνωρίσματα για την ευφυΐα, 65 στο σύνολο, τα οποία μοιράζομαι μαζί σας στο βιβλίο.
Το όλο πράγμα βασίστηκε στον αρχικό ορισμό της ευφυΐας, ο οποίος είναι η ικανότητα να επιλύουμε τα προβλήματα της ζωής και να κεφαλαιοποιούμε τις ευκαιρίες της ζωής.
Χρησιμοποιώντας αυτό τον ορισμό ως οδηγό, κατάφερα να αναλύσω την ευφυΐα σε 65 γνωρίσματα/μέρη, τα οποία απαριθμώ και εξηγώ στο βιβλίο. Γιατί 65; Ε, απλώς τόσα ανακάλυψα καθώς ανέλυα την έννοιά της.
4. ΜΠ: Ένα φυσικό ερώτημα που προκύπτει: Κανείς δεν διαθέτει και τα 65 χαρακτηριστικά. Τι γίνεται τότε; Μπορεί κάποιος να βελτιώσει το σκορ του; Καιαν ναι, από πού ξεκινάει;
Δρ.Α: Το ιδανικό θα ήταν να διαθέτει κανείς όλα τα γνωρίσματα. Όμως κάτι τέτοιο είναι εφικτό μόνο από τους θεούς.
Τι θα γινόταν αν είχαμε περιορισμένες επιλογές; Τότε το πράγμα θα εξαρτιόταν από τον τόπο και την εποχή που γεννηθήκαμε. Στο μακρινό παρελθόν η σωματική ευφυΐα αποτελούσε κρίσιμο γνώρισμα· ο ψηλός, δυνατός άντρας γινόταν βασιλιάς. Σήμερα, η ευφυΐα της αποτύπωσης ή ακαδημαϊκή ευφυΐα μοιάζει να είναι η πιο σημαντική. Η κοινωνία μας αποδίδει μεγάλη αξία στην ικανότητα κάποιου να αποτυπώνει και να αναμεταδίδει πληροφορίες (τουλάχιστον στο σχολείο και στους ακαδημαϊκούς κύκλους, τομείς που παίζουν τον σημαντικότερο ρόλο στην επιτυχία του μέσου ατόμου). Όσο για μένα, στην περίπτωση που είχα περιορισμένες επιλογές, θα επέλεγα τις ευφυΐες της ηγεσίας και της εφαρμογής. Η ικανότητα να εφαρμόζει κανείς αυτά που γνωρίζει και να τα βάζει όλα να δουλέψουν, συμπεριλαμβάνοντας και τους πόρους άλλων ανθρώπων, καθώς και να είναι σε θέση να καθοδηγεί όσους εμπλέκονται προς την επίτευξη ενός αποτελέσματος ή κάποιου κοινού στόχου, είναι ουσιαστικά οι παράγοντες που αποτελούν το κλειδί για μια λαμπρή επιτυχία.
5. ΜΠ: Πιστεύετε ότι η ευφυΐα, όπως την περιγράφετε, είναι γενετικό ταλέντο ή μια δεξιότητα που μπορούμε να καλλιεργήσουμε;
Δρ.Α: Μια κρίσιμη ερώτηση σε σχέση με την ευφυΐα είναι: Γεννιέται κάποιος ευφυής ή είναι κάτι το οποίο αναπτύσσει καθώς μεγαλώνει, πηγαίνει στο σχολείο και μαθαίνει από το περιβάλλον του;
Για παράδειγμα: Μια Ρολς Ρόις ή μια Μερσεντές «γεννιούνται» ως έχουν από το εργοστάσιο κατασκευής τους, ειδικά οι μηχανές τους, και δεν φτιάχνονται από το περιβάλλον τους αργότερα. Μπορείς να τροφοδοτήσεις όσο θέλεις ένα άλλο αυτοκίνητο με τον τύπο καυσίμου που παίρνουν οι Ρολς Ρόις και οι Μερσεντές, όμως το αυτοκίνητο δεν θα γίνει Ρολς Ρόις ή Μερσεντές. Θα παραμείνει το ίδιο αυτοκίνητο που ήταν όταν πρωτοήρθε από «το εργοστάσιο», τουλάχιστον η «μηχανή» του.
Το περιβάλλον (το σπίτι, το σχολείο, η εργασία, η εκπαίδευση, η κουλτούρα κ.λπ.) θα έχει μεγάλη επιρροή στην κατάσταση του «αυτοκινήτου» και στο πώς λειτουργεί, αλλά δεν θα αλλάξει τον τύπο του. Μια Ρολς Ρόις γεννιέται Ρολς Ρόις· ένα Φολκσβάγκεν γεννιέται Φολκσβάγκεν. Και τα δύο είναι χρήσιμα αυτοκίνητα, καθώς έχουν διαφορετικές χρησιμότητες. Π.χ. θα οδηγούσα μια Ρολς Ρόις για να οδηγώ με στιλ, αλλά θα χρειαζόμουν ένα τρακτέρ για να μετακινήσω έναν κορμό δέντρου.
Όπως εξηγώ στα πολιτικοοικονομικά μου βιβλία, το πιο σημαντικό συστατικό για την ευημερία του ανθρώπου είναι το πολιτικό σύστημα που επικρατεί στον τόπο του. Αυτό επηρεάζει τη «συντήρηση» των αυτοκινήτων και επίσης τα «είδη» των αυτοκινήτων που έρχονται και παραμένουν στον τόπο.
6. ΜΠ: Απευθυνόμαστε με αυτή τη συνέντευξη και τη συνομιλία μας σε ανθρώπους που ζουν ή σκέφτονται να ζήσουν στο εξωτερικό. Ποια χαρακτηριστικά είναι απαραίτητα για να αντέξει και να ευδοκιμήσει κάποιος σε ένα νέο περιβάλλον;
Δρ.Α: Το μεγαλύτερο και πιο κρίσιμο χάσιμο χρόνου για τους ανθρώπους προκύπτει όταν είναι νέοι. Οι άνθρωποι νεαρής ηλικίας θεωρούν ότι έχουν όλο τον χρόνο του κόσμου. Αυτό οφείλεται κυρίως σε ψευδείς πληροφορίες που λαμβάνουν από άλλα άτομα, που τους λένε πράγματα όπως: «Η νιότη έρχεται μόνο μια φορά, απόλαυσέ την τώρα που μπορείς». «Έχεις άφθονο χρόνο για να δουλέψεις, για να εξοικονομή- σεις χρήματα ή για να σκεφτείς την καριέρα σου, οπότε τώρα απλώς διασκέδασε και κάνε τις τρέλες που θέλεις να κάνεις τώρα που είσαι νέος για να τις αποβάλεις από το σύστημά σου». Ωστόσο αυτές οι «τρέλες», στην πλειονότητά τους, δε συνεπάγονται πραγματική ευτυχία. Αυτές οι συμβουλές, τις περισσότερες φορές, δίνονται από «σοφούς», κυρίως απο- τυχημένους ανθρώπους, και συνήθως κατά τη διάρκεια της ηλικίας όπου ζυμώνεται ο χαρακτήρας και η σταδιοδρομία ενός νέου ανθρώπου, δηλαδή μεταξύ 15 και 25 ετών. Αυτά είναι τα χρόνια με την πιο μεγάλη σύγχυση στη ζωή κάθε ανθρώπου, αφού τότε είναι που οι νέοι αφήνουν τη φωλιά των γονιών τους διανοητικά και/ή σωματικά και επιχειρούν να φτιάξουν τη δική τους. Σίγουρα αυτή δεν είναι μια χρονική περίοδος κατάλληλη για να καταπιαστεί κανείς με επιπόλαιες και ανόητες ενέργειες που θα αποσπάσουν την προσοχή του από τους στόχους του, με κόστος πιθανόν μια ζωή γεμάτη προβλήματα.
Το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να κάνουν όλοι οι άνθρωποι όταν είναι σε νεαρή ηλικία, ή σε οποιαδήποτε ηλικία σε ό,τι αφορά αυτό το θέμα, είναι να βρουν τα ταλέντα ή τις μοναδικές δεξιότητες που κατέχουν και να ανακαλύψουν έτσι την «κλίση» τους στη ζωή. Όπως αναφέρθηκε και νωρίτερα, ορίζω το ταλέντο ως: Μια μεγάλη ικανότητα που κατέχει ένα άτομο σεκάποιον τομέα, έτσι που μπορεί να κάνει κάτι καλύτερα από το 90% των ομοίων του.
Για παράδειγμα, όταν ήμουν στο Πανεπιστήμιο, έκανα ένα τεστ επιδεξιότητας, και μου είπαν ότι η επιδεξιότητα στο δεξί μου χέρι ήταν ανώτερη από το 96% των συμφοιτητών μου.
Μόλις ανακαλύψεις τις ειδικές ικανότητες και το ενδιαφέρον που έχεις για ένα ή για περισσότερα αντικείμενα, από αυτό και μόνο θα έχεις κερδίσει και δημιουργήσει περισσότερο χρόνο και χρήματα απ’ οτιδήποτε θα μάθεις σε αυτό ή σε οποιοδήποτε άλλο βιβλίο που πραγματεύεται αυτό το θέμα.
Πέρα από το ότι θα δημιουργήσεις χρόνο, δε θα χρειαστεί να δουλέψεις για την υπόλοιπη ζωή σου. Αντ’ αυτού, θα περνάς όμορφα επιδεικνύοντας τα ταλέντα σου και δημιουργώντας μια ονειρεμένη ζωή, αρκεί, φυσικά, να εφαρμόζεις τουλάχιστον αρκετά από τα χαρακτηριστικά της ευφυΐας όπως παρουσιάζονται στο βιβλίο H Ευφυΐα – Τα 65 Χαρακτηριστικά της.
7. ΜΠ: Ως οικογενειάρχης, πώς ισορροπείτε τις επαγγελματικές σας ευθύνες με την προσωπική σας ζωή; Τι ρόλο παίζει ο προγραμματισμός σε αυτό;
Δρ.Α: Έχω δημιουργήσει μια αλυσίδα ιατρείων με περισσότερους από 200 υπαλλήλους. Όμως έχω επίσης μια οικογένεια με τρία παιδιά, και φροντίζω επίσης τη μητέρα μου και τα πεθερικά μου. Δε θα υπήρχε περίπτωση να τα έχω δημιουργήσει όλα αυτά αν η σύζυγός μου δεν ήταν σε θέση και δεν ήταν πρόθυμη να μείνει στο σπίτι για να διαχειρίζεται το πιο σημαντικό πόστο: την ανατροφή των παιδιών, καθώς και τον χειρισμό κάθε είδους άλλων ζητημάτων και εργασιών του σπιτιού και της οικογένειας, και να ελευθερώνει έτσι χρόνο για μένα για να τον διαθέτω στο επάγγελμά μου.
Για να πετύχει κάτι, απαιτείται δέσμευση. Μετά προτεραιότητες. Στο οργανόγραμμά μου υπάρχει χώρος για την οικογένεια, ποιοτικός χρόνος που περνάμε μαζί, κοινές δράσεις με όλα μου τα παιδιά, και με το καθένα ξεχωριστά. Μοιραζόμαστε κοινές αρχές και αξίες, και θεωρώ πως είναι σημαντικό να δίνω εγώ πρώτος το καλό παράδειγμα. Και ναι, προγραμματίζω τις ενέργειές μου για να δημιουργήσω χρόνο για την οικογένεια. Και γίνεται.
8. ΜΠ: Τι θα συμβουλεύατε έναν νέο ή μία νέα που ξεκινά τώρα τη ζωή του/της σε μια ξένη χώρα και θέλει να επιτύχει χωρίς να χαθεί μέσα στις απαιτήσεις της καθημερινότητας;
Δρ.Α: Σε ηλικία 16 ετών ξεκίνησα έχοντας στόχο να γίνω οδοντίατρος. Ο στόχος μου ήταν ξεκάθαρος και η απόφαση ήταν πολύ γερή στο μυαλό μου. Ήταν σαν μια βουνοκορφή. Όλες μου οι ενέργειες συνέβαλαν στο να φτάσω σ’ αυτή τη βουνοκορφή, και οτιδήποτε δε βοηθούσε την άφιξή μου εκεί πάνω το άφηνα κατά μέρος.
Εκείνη την περίοδο, δε μιλούσα καθόλου την αγγλικήγλώσσα και δεν είχα σχεδόν καθόλου χρήματα. Πέντε χρόνια αργότερα, σε ηλικία 21 ετών, έγινα δεκτός στην καλύτερη οδοντιατρική σχολή στην Πολιτεία όπου διέμενα, και σε ηλικία 26 ετών ήμουν ήδη αδειούχος οδοντίατρος. Αν αυτή η πορεία μού είχε πάρει άλλα πέντε χρόνια, κανείς δεν θα με κατηγορούσε γι’ αυτό, ίσα ίσα οι φίλοι και οι συγγενείς μου θα έλεγαν ότι ήταν φυσιολογικό, για έναν άνθρωπο στη δική μου κατάσταση, να μου πάρει τόσο χρόνο.
Το γεγονός ότι είχα έναν ξεκάθαρο στόχο κι ένα ξεκάθαρο πλάνο ήταν ο πρωταρχικός παράγοντας που έπαιξε ρόλο στο ότι κατάφερα να ολοκληρώσω αυτό τον στόχο χωρίς να χάσω καθόλου χρόνο, ή, για να το πω αλλιώς, κατάφερα να κάνω τον χρόνο μου να μετράει πιο αποτελεσματικά από τον χρόνο άλλων σπουδαστών. Κι αυτό συνέβη επειδή έπρεπε να δημιουργήσω χρόνο ώστε να προλάβω να φτάσω στο επίπεδο των άλλων που ήταν πιο προχωρημένοι από εμένα, και επίσης έπρεπε να δημιουργήσω χρόνο για να είμαι σε θέση να εργάζομαι ταυτόχρονα ώστε να μπορώ να πληρώνω για τα δίδακτρα της σχολής μου.
Οι τομείς που βοηθούν περισσότερο στο να είναι ικανό και αποτελεσματικό ένα άτομο στη ζωή είναι:
α. Προσωπική αυτοβελτίωση, και ειδικότερα βελτίωση της
επικοινωνίας και της ικανότητας αντιμετώπισης.
β. Επαγγελματική βελτίωση (όταν κάποιος κάνει περαιτέ-
ρω εκπαίδευση πάνω στο επάγγελμά του).
γ. Εκπαίδευση στην καθοδήγηση άλλων ανθρώπων.
δ. Βελτίωση της ικανότητας κάποιου να προωθεί και να
πουλάει.
Εδώ θα θίξω και το θέμα της φιλοδοξίας.
Φιλοδοξία είναι η επιθυμία να πετύχεις έναν συγκεκριμένο στόχο ή να φτάσεις σε μια συγκεκριμένη κοινωνική κατάσταση, επίπεδο πλούτου κ.λπ. Είναι αυτό που σε οδηγεί να κάνεις σπουδαία πράγματα. Πρόκειται για μια ιδιότητα που δεν γίνεται κατανοητή εύκολα ούτε μπορεί εύκολα να οριστεί, όπως νομίζουν οι περισσότεροι άνθρωποι. Η φιλοδοξία έχει πολλές αποχρώσεις και βαθμίδες· κάποιος έχει τη φιλοδοξία να ξεκινήσει μια δική του επιχείρηση, ενώ κάποιος άλλος θέλει να κατακτήσει τον κόσμο.
Αν ήταν να δώσω μια ευχή στα παιδιά μου, αυτή θα ήταν να έχουν μεγάλες φιλοδοξίες. Αν κάποιος έχει μεγάλες φιλοδοξίες, θα υποχρεώσει τον εαυτό του να βελτιωθεί σε όλα τα υπόλοιπα γνωρίσματα της ευφυΐας. Θα βρει λύσεις για τα προβλήματά του και θα ξεπεράσει όσα εμπόδια κι αν συναντήσει.
Η φιλοδοξία είναι η κινητήρια δύναμη της ζωής. Όποιος επιζητά τη σπουδαιότητα πρέπει να είναι πρωτίστως πολύ φιλόδοξος ο ίδιος.
Η μεγάλη φιλοδοξία υπερβαίνει την ανθρώπινη διάσταση και προσεγγίζει την πνευματικότητα και τους θεούς. Όλα τα σπουδαία έργα και οι δημιουργίες στη ζωή μας (η Apple, η Google, η Microsoft, η αυτοκρατορία του Μεγάλου Αλεξάνδρου, το Σινικό Τείχος) δεν έγιναν από τύχη. Δεν ήταν απλώς πράγματα που φτιάχτηκαν από σύμπτωση ή επειδή βοήθησαν οι συνθήκες, όπως θα ήθελαν να πιστεύουμε κάποιοι κολεκτιβιστές. Φτιάχτηκαν από ανθρώπους που είχαν τη μεγαλύτερη δυνατή φιλοδοξία και ναι, απληστία!
Οι ιδρυτές τους προσπάθησαν να φτάσουν τον ίδιο τον Θεό και πίστευαν ότι θα τον βρουν κατά τη δημιουργία των έργων αυτών (περισσότερα γι’ αυτό σε άλλησυνέντευξη). Έφτασαν στον Θεό; Ποιος νοιάζεται; Το γεγονός ότι πίστευαν πως μπορούσαν να προσπαθήσουν, ή μάλλον τα έδωσαν όλα και έφτασαν τόσο ψηλά, ωφέλησε όλους μας.
Επιθυμούμε ως χώρα τη σπουδαιότητα; Αν ναι, τότε πρέπει να ενθαρρύνουμε τις φιλοδοξίες των πολιτών μας, ώστε να τις πραγματοποιήσουν και να τους επιτρέψουμε να φτάσουν όσο πιο ψηλά μπορούν. Η μετριότητα δεν μας δίνει τη δυνατότητα να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας και να εξερευνήσουμε το σύμπαν. Ο στόχος που θέτει η μετριότητα είναι ο καταμερισμός αυτών που ήδη έχουμε κι όχι η δημιουργία περισσότερων.
Εγώ, λοιπόν, λέω: φτάστε στα ουράνια, μιας και μόνο όφελος θα έχει από αυτό ολόκληρη η κοινωνία. Αμήν!
Και κάτι ακόμα, ειδικά για τους Έλληνες: μελετήστε τη γλώσσα μας, τη φιλοσοφία μας, την ιστορία μας, συνεχώς και αδιαλείπτως. Είναι υπερόπλο, είναι πολυεργαλείο, είναι επένδυση στην πνευματικότητα.
Θέλει δουλειά; Και βέβαια!
Όπως έχει πει ο Ευριπίδης,«Δεν αποκτά φήμη ο τεμπέλης, αλλά οι κόποι είναι εκείνοι που γεννούν δόξα».
