Πολλοί πιστεύουν ότι η ζωή είναι ματαιότητα.
Αραγε, αυτοί ν’ αποτελούν την πλειονότητα;
Ισως να σκέφτηκαν βιαστικά με επιπολαιότητα.
Εδωσαν στην υλιστική εξέλιξη απόλυτη προτεραιότητα.
Σε δράματα, τραγωδίες, πολέμους, βαρβαρότητα.
Εχουν εθισθεί στην κοσμική φαυλότητα.
Οι άλλοι στοχάζονται τον πνευματικό κόσμο με στωϊκότητα και δημιουργικότητα.
Τις επιστήμες, τις τέχνες, της γνήσιας πίστης την αγαθότητα.
Τις θυσίες του Χριστού, των Μαρτύρων για της αγάπης την υπερβατικότητα.
Οι πρώτοι τις αμφισβητούν. Ζουν σε πνευματική μακαριότητα,
που οδηγεί σε αθλιότητα και δουλικότητα.
Ενώ οι δεύτεροι λειτουργούν με γενναιότητα και υπευθυνότητα
για μια κοινωνία με ισότητα, αδερφοσύνη και οικουμενικότητα.
Είναι οι ζηλωτές της αγάπης την αρμονία, πραότητα και ιερότητα.
Προσδοκούν να μεταλλάξουν τη Γη σε Παράδεισου ωραιότητα.
Και χαρά σε όσους μπορούν ν’ αντικρίσουν το Θεό και την αιωνιότητα!
photo Upick, Image license by freepik.com