Στο άκουσμα του ονόματος του Τούρκοι και Βούλγαροι πάγωναν. Γεράσιμος Ραφτόπουλος, ετών 12…Ο νεαρότερος, Έλληνας υπαξιωματικός που με τις πράξεις του στα πεδία των μαχών απέδειξε ότι η γενναιότητα, το θάρρος και ο ηρωισμός είναι αγαθά που δεν μπαίνουν σε κανένα καλούπι και δεν έχουν προδιαγραφές. Θέλουν και απαιτούν όμως ψυχή!
Ο 12χρονος στρατιώτης Γεράσιμος Ραφτόπουλος πολέμησε κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών πολέμων. Με ύψος που δεν ξεπερνούσε τα 140 -150 εκατοστά, κάτι που τον δυσκόλευε ακόμα και να ανέβει στο άλογό του, απέδειξε ότι η γενναιότητα και το θάρρος δεν έχουν να κάνουν με την ηλικία. Γεννήθηκε στο Φισκάρδο της Κεφαλλονιάς το 1900. Μόλις ξέσπασε ο Α΄Βαλκανικός έφυγε απ το νησί του με προορισμό τον Πειραιά και απώτερο σκοπό να υπηρετήσει την πατρίδα….
Το 12χρονο παιδί αντιμετωπίστηκε ειρωνικά στην αρχή αφού σύμφωνα με τους αρμόδιους «ο πόλεμος είναι μόνο για άντρες». Ο μικρός Γεράσιμος δεν πτοήθηκε. Θα πετύχαινε το σκοπό του με άλλο τρόπο. Έτσι βγήκε από το κτίριο και πήγε αμέσως στο σταθμό των τρένων, τα οποία γεμάτα φαντάρους και εφόδια έφευγαν για το μέτωπο. Μικρόσωμος καθώς ήταν κατάφερε να μη γίνει αντιληπτός από τους φρουρούς και κάτω από τα μάτια τους μπήκε σε ένα βαγόνι γεμάτο στρατιώτες. Προορισμός του η Λάρισα και το 18ο Σύνταγμα Πεζικού της IV Μεραρχίας. Μπήκε στη σειρά και παρουσιάστηκε κι εκείνος στον Διοικητή. Εκείνος γέλασε αλλά τελικά τον πήρε ως «παιδί του Συντάγματος». Αφού ο μικρός ήθελε τόσο πολύ να πολεμήσει θα τον έβαζαν να κάνει ανώδυνες βοηθητικές εργασίες, όπως να μεταφέρει διαταγές, να γράφει επιστολές, να κάνει δουλειές κλητήρα και ό,τι άλλο δεν έθετε σε κίνδυνο τη ζωή του.
Όμως ο μικρός είχε άλλα σχέδια στο μυαλό του και κυρίως να αποδείξει ότι ο ρόλος του δεν ήταν διακοσμητικός. Το βάπτισμα του πυρός το πήρε στη μάχη της Ελασσόνας (6-10-1912). Όλοι εντυπωσιάστηκαν με το 12χρονο ήρωα που πολέμησε με θάρρος, τόλμη και αποφασιστικότητα σαν έμπειρος στρατιώτης. Το λάφυρο που πήρε πολεμώντας ήταν ένα όπλο τύπου «Μαρτίνι».
Στη συνέχεια πολέμησε στην κρίσιμη μάχη του Σαραντάπορου (9-10-1912). Οι ελληνικές δυνάμεις, μετά από ισχυρή αντίσταση των τουρκικών δυνάμεων, πέτυχαν μια σημαντική νίκη που άνοιξε το δρόμο για την απελευθέρωση της Μακεδονίας. Η νικηφόρα έκβαση της Μάχης του Σαρανταπόρου, ανύψωσε το ηθικό του Ελληνικού Στρατού, που ήταν χαμηλό μετά την ήττα του 1897. Για το θάρρος του στη μάχη αυτή, ο μικρός Γεράσιμος πήρε δώρο ένα όπλο Manlicher–Schonauer.
Στη μάχη Κιλκίς -Λαχανά, το 1913, η τύχη δεν ήταν με το μέρος του. Ήταν μια μάχη σώμα με σώμα. Οι ελληνικές απώλειες υπήρξαν μεγάλες. Λόγω του λοφώδους και γυμνού εδάφους της περιοχής, οι Έλληνες στρατιώτες ήταν διαρκώς εκτεθειμένοι στα εχθρικά πυρά. Η ελληνική νίκη ήταν σπουδαία, αλλά το κόστος σε ανθρώπινες ζωές ήταν μεγάλο. Οι νεκροί και οι τραυματίες ανήλθαν σε 8.828 άνδρες. Ο μικρός συνελήφθη αιχμάλωτος από τους Βούλγαρους. Δεν φοβήθηκε όμως και κυρίως δεν πτοήθηκε. Ένα βράδυ κατάφερε να σκοτώσει τρεις Βούλγαρους από το απόσπασμα και να δραπετεύσει. Εξαφανίστηκε μέσα στη νύχτα και επέστρεψε στο στρατόπεδο. Επιστρέφοντας βρήκε έναν τραυματισμένο εύζωνα και τον μετέφερε, σώζοντάς τον από βέβαιο θάνατο. Για την ανδρεία του προήχθη στο βαθμό του δεκανέα στις 28η Αυγούστου του 1913 σε ηλικία 13 ετών.
Ήταν ο μοναδικός 13χρονος δεκανέας της ελληνικής ιστορίας! Δυστυχώς κανείς δεν έμαθε τι απέγινε ο μικρός ήρωας…
Η μητέρα του καταγόταν από τον Πειραιά, ενώ ο πατέρας του εργαζόταν ως αρτοποιός στην Ύδρα. Με την κήρυξη του Α΄ βαλκανικού πολέμου (Οκτώβριος 1912) ο μικρός Ραυτόπουλος ο οποίος τότε απασχολείτο ως υπηρέτης στην Πύλο αναζήτησε τρόπο να καταταγεί στον Ελληνικό στρατό. Ο ανήλικος που αν και το μπόι του δεν ξεπερνούσε τα 140-150 εκατοστά, εντούτοις διέθετε τόσο θάρρος και τσαγανό που εξέπληξε τους πάντες.
photo by https://sfedona.gr
Πηγές
https://stratistoria.wordpress.com/2022/01/02/1912_stratiotis-gerasimos-raftopoulos/
https://historyofmacedonia.wordpress.com/tag
https://sfedona.gr/89588/2023/
